The Effect of Realistic Mathematics Education on Secondary School Sixth Grade Students’ Motivations in Mathematics

Yıl 2020, Cilt: 17 Sayı: 2, 543 - 571, 20.10.2020

Hasan Güner Berkant , Rümeysa Yaren

https://doi.org/10.33437/ksusbd.555770

Cited By: 4

Öz

The purpose of this research is to examine the effect of teaching integers subject with realistic mathematics education on secondary school sixth grade students’ motivations in mathematics. The research was carried out in one of the secondary schools of Dulkadiroğlu district of Kahramanmaraş province with total of 55 students, 27 of them consituted the experimental group and 28 of them composed the control group. In the experimental group, a mathematics curriculum including integers subject based on the realistic mathematics education was applied and the activities of mathematics curriculum related to integers subject proposed by the Ministry of National Education were applied in the control group for 15 hours. The research was based on the semi-experimental model with pretest-posttest control group design. “Mathematics Motivation Scale” was used as data collection tool in the research. As a result of the research, realistic mathematics education wasn’t effective on students’ motivations in mathematics within the experimental group. However, according to pre-test scores, realistic mathematics education was more effective in integers subject on the experimental group students’ motivations in mathematics compared to the motivations of the students in the control group.

Anahtar Kelimeler

Realistic Mathematics Education,, Integers Subject, Secondary School Students, Motivation in Mathematics

Altıncı Sınıf Tam Sayılar Konusunda Uygulanan Gerçekçi Matematik Eğitiminin Öğrencilerin Matematik Motivasyonlarına Etkisi

Öz

Bu araştırmanın amacı, altıncı sınıf öğrencilerine tam sayılar konusunun öğretiminde uygulanan gerçekçi matematik eğitiminin öğrencilerin matematik motivasyonlarına etkisini incelemektir. Araştırma Kahramanmaraş iline bağlı Dulkadiroğlu ilçesindeki bir ortaokulun altıncı sınıfında öğrenim gören 27'si deney grubu, 28'i kontrol grubu olmak üzere toplam 55 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Deney grubuna tam sayılar konusunda gerçekçi matematik eğitimine göre hazırlanmış matematik öğretim programı, kontrol grubuna ise Milli Eğitim Bakanlığı tarafından hazırlanan matematik öğretim programındaki tam sayılar konusuyla ilgili etkinlikler 15 ders saati uygulanmıştır. Araştırmada öntest-sontest kontrol gruplu yarı deneysel desen uygulanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak "Matematik Motivasyon Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre gerçekçi matematik eğitimi, deney grubu öğrencilerinin matematik motivasyonlarını grup içinde etkilememiştir. Bununla birlikte gerçekçi matematik eğitimi, tam sayılar konusunda deney grubundaki öğrencilerin matematik motivasyonu sontest puanları üzerinde kontrol grubundaki öğrencilerin matematik motivasyonu sontest puanlarına kıyasla daha etkili olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Gerçekçi matematik eğitimi, Tam Sayılar Konusu, ortaokul öğrencileri, matematik motivasyonu

Kaynakça

• Akbaba, S. (2006). Eğitimde motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 333-361.
• Aktan, S., & Tezci, E. (2013). Matematik motivasyon ölçeği (MMÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(4), 57-77.
• Akyüz, M. C. (2010). Gerçekçi matematik eğitimi (RME) yönteminin ortaöğretim 12. sınıf matematik (integral ünitesi) öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. Yüksek lisans tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
• Alacacı, C. (2016). Gerçekçi matematik eğitimi. E. Bingölbali, S. Arslan, İ. Ö. Zembat (Ed.), Matematik Eğitiminde Teoriler (341-353). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Alpanık, F. (2011). Resmi ilköğretim okullarında okul içi şiddet algısı ile motivasyon arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Altaylı, D. (2012). GME’nin oran-orantı konusunun öğretimi ve orantısal akıl yürütme becerilerinin geliştirilmesine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Altun, M. (2006). Matematik öğretiminde gelişmeler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 223-238.
• Arseven, A. (2010). Gerçekçi matematik öğretiminin bilişsel ve duyuşsal öğrenme ürünlerine etkisi. Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Arseven, A., & Yağcı, E. (2010). The theoretical structure of realistics mathematics education. Middle-East Journal of Scientific Research, 6(6), 664-666.
• Ayvalı, İ. (2013). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımıyla yapılan öğretimin hesapsal tahmin başarısına ve strateji kullanımına etkisi. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Bakker, A. (2004). Design research in statistics education: on sembolizing and computer tools. Doctoral dissertation, Freudenthal Institute Utrecht, The Netherlands.
• Bıldırcın, V. (2012). Gerçekçi matematik eğitimi (GME) yaklaşımının ilköğretim beşinci sınıflarda uzunluk, alan ve hacim kavramlarının öğretimine etkisi. Yüksek lisans tezi, Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Örnekleme yöntemleri. http://w3.balikesir.edu.tr /~msackes/wp/wp-content/uploads/2012/03/BAY-Final-Konulari.pdf adresinden 25.02.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Cansız, Ş. (2015). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının öğrencilerin matematik başarısına ve yaratıcı düşünme becerilerine etkisi. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Corte, D. E. (2000). A perspective from research on mathematics learning and instruction. P. K. Smith, A. D & Pellegrini (Eds.), Psychology of Education: Major Themes (251-270). London: Taylor&Francis.
• Çakır, Z. (2011). Gerçekçi matematik eğitimi yönteminin ilköğretim 6. sınıf düzeyinde cebir ve alan konularında öğrenci başarısı ve tutumuna etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
• Çakır, P. (2013). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin erişilerine ve motivasyonlarına etkisi. Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• De Lange, J. (1996). Using and applying mathematics in education. A. J. Bishop, K. Clements, C. Keitel, J. Kilpatrick, C. Laborde (Eds.), International Handbook of Mathematics Education (49-97). The Netherlands: Kluwer Academic Publishers.
• Dede, Y., & Yaman, S. (2008). Fen öğrenmeye yönelik motivasyon ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitim Dergisi, 2(1), 19-37.
• Demirdöğen, N. (2007). Gerçekçi matematik eğitimi yönteminin ilköğretim 6. sınıflarda kesir kavramının öğretimine etkisi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demirdöğen, N., & Kaçar, A. (2010). İlköğretim 6. sınıfta kesir kavramının öğretiminde gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının öğrenci başarısına etkisi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 57-73.
• Dereli, M. (2008). Tam sayılar konusunun karikatürle öğretiminin öğrencilerin matematik başarılarına etkisi. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Ersoy, E. (2013). Gerçekçi matematik eğitimi destekli öğretim yönteminin 7.sınıf olasılık ve istatistik kazanımlarının öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Fauzan, A. (2002). Applying realistic mathematics education (RME) in teaching geometry in Indonesian Primary Schools, http://doc.utwente.nl/58707/1/ thesis_Fauzan.pdf adresinden 25.02.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Freudenthal, H. (1991) Revisiting mathematics education: China lectures. The Netherlands: Kluwer Academic Publishers.
• Gelibolu, M. F. (2007). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımıyla geliştirilen bilgisayar destekli mantık öğretimi materyallerinin 9. sınıf matematik dersinde uygulanmasının değerlendirilmesi. Yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Gözkaya, Ş. (2015). Gerçekçi matematik eğitimi destekli öğretim yönteminin 7. sınıf oran-orantı konularının öğretiminde öğrenci başarısına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi. Yüksek lisans tezi, Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
• Gravemeijer, K. (1994). Developing realistic mathematics education. Utrecht: Freudenthal Institute.
• Hirza, B., Kusumah, Y. S., Darhim, & Zulkardi (2014). Improving intuition skills with realistic mathematics education. IndoMS-JME, 5(1), 27-34.
• İspir, O. A., Ay, Z. S., & Saygı, E. (2011). Üstün başarılı öğrencilerin özdüzenleyici öğrenme stratejileri, matematiğe karşı motivasyonları ve düşünme stilleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim ve Bilim Dergisi, 36(162), 235-246.
• Julie, H., Suwarsono, S., & Juniati D. (2013). The first cycle of developing teaching materials for fractions in grade five using realistic mathematics education. IndoMS-JME, 4(2), 172-187.
• Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın.
• Kast, F. E., & Rosenzweig, J. E. (1985). Organisation and management. New York: McGraw Hill.
• Khairunnisak, C., Maghfirotun, S., Juniati, A. D., & Haan, D. D. (2012). Supporting fifth graders in learning multiplication of fraction with whole number. IndoMS-JME, 3(1), 71-86.
• MEB (Milli Eğitim Bakanlığı) (2009). İlköğretim matematik dersi 6-8. sınıflar öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: MEB.
• MEB (Milli Eğitim Bakanlığı) (2017). Matematik dersi öğretim programı ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar. Ankara: MEB.
• Olkun, S., & Toluk Uçar Z. (2014). İlköğretimde etkinlik temelli matematik eğitimi. Ankara: Eğiten Kitap Yayın.
• Özmen, H. (2015). Deneysel araştırma yöntemi. M. Metin (Ed.), Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri (47-76). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Pintrich, P. R., Smith, D. A. F., Garcia, T., & McKeachie, W. J. (1991). A manuel for the use of the motivated strategies for learning questionaire (MSLQ). National Center for Research to Improve Postsecondary Teaching and Learning. Ann Arbor: Michigan. ED 338122.
• Palinussa, A. L. (2013). Students' critical mathematical thinking skills and character: Experiments for junior high school students through realistic mathematics education culture-based. IndoMS-JME, 4(1), 75-94.
• PISA (Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Formu) (2016). http://pisa.meb.gov.tr/wp-content/uploads/2016/12/PISA2015_Ulusal_ Rapor1.pdf adresinden 14.02.2017 tarihinde erişilmiştir.
• Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2000). Intrinsic and extrinsic motivations: Classic definitions and new directions. Contemporary Educational Psychology, 25, 54-67.
• Searle, J., & Barmby, P. (2012). Evaluation report on the realistic mathematics education pilot project. http://mei.org.uk/files/pdf/RME_Evaluation_ final_report.pdf adresinden 16.02.2017 tarihinde erişilmiştir.
• Taşdemir, S. (2013). Motivasyon kavramına genel bir bakış, motivasyon araçları ve bilgi teknolojileri ve iletişim kurumu ölçeğinde bir model önerisi. İdari uzmanlık tezi, BTK (Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu), Ankara.
• Treffers, A. (1987). Three dimensions: A model of goal and theory description in mathematics instruction. The Wiskobas Project, Dordrecht: D. Reidel Publishing Company.
• Uça, S. (2014). Öğrencilerin ondalık kesirleri anlamlandırmasında gerçekçi matematik eğitimi kullanımı: Bir tasarı araştırması. Doktora tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Umay, A. (2003). Matematiksel muhakeme yeteneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 234-243.
• Ünal, Z. A. (2008). Gerçekçi matematik eğitiminin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin başarılarına ve matematiğe karşı tutumlarına etkisi. Yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Üzel, Ü. (2007). Gerçekçi matematik eğitimi (RME) destekli eğitimin ilköğretim 7. sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. Doktora tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Matematik Eğitimi Anabilim Dalı, Balıkesir.
• Van Den Heuvel-Panhuizen, M. (2001). Realistic mathematics education in the Netherlands. J. Anghileri (Ed.), Principles and Practices in Arithmetic Teaching (49-63). Buckingham: Open University Press.
• Van Den Heuvel-Panhuizen, M., & Wijers, M. (2005). Mathematics standards and curricula in the Netherlands, ZDM, 37(4), 287-307.
• Vatansever Bayraktar, H. (2015). Sınıf yönetiminde öğrenci motivasyonu ve motivasyonu etkileyen etmenler. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(3), 1069-1090.
• Webb, D. C., Kooij, H. V. D., & Geist, M. R. (2011). Design research in the Netherlands: Introducing logarithms using realistic mathematics education. Journal of Mathematics Education at Teachers College, 2, 47-52.
• Yenilmez, K. (2007). İlköğretim matematik öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 51-59.
• Yıldırım, C. (2009). Matematiksel düşünme. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yuberta, K. R., Zulkardı, Hartono, Y., & Galen F. V. (2011). Developing student's notion of measurement unit for area. IndoMS-JME, 2(2), 173-184.