Öğretmen yetiştirme tarihsel süreç içerisinde çok önemli bir alan oluşturmuştur. Ancak öğretmenlerin nerede, nasıl ve kimler tarafından yetiştirileceği de hep tartışma konusudur. Bunun nedeni, eğitimin, sistemin önemli bir değiştirme ve dönüştürme gücünü oluşturmasıdır ve bu gücün en önemli unsuru da öğretmendir. Bu sebeple öğretmen yetiştirme politik bir konudur. Türkiye de öğretmen yetiştirme politikaları yüz yılı aşkın bir deneyime sahip olmasına rağmen öğretmen yetiştirme modeli süreklilik arz eden bir özellik göstermemektedir. Ülkemizde öğretmen yetiştirme sürecinde farklı öğretmen yetiştirme uygulamaları görülmüştür. Bu modellerden biri de, pedagojik formasyon programlarıdır. Pedagojik formasyon programları, bazen sistemden kaldırılmış kimi zaman da yeniden uygulamaya konmuştur. 2015 yılına gelindiğinde ise uygulamaya yoğun bir şekilde devam edildiği görülmektedir. Bu araştırma, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Fakültesi Pedagojik Formasyon Eğitimi programında öğrenim gören öğrencilerin pedagojik formasyona ilişkin algılarını, nitel görüşme tekniğiyle ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Araştırma, nitel yöntemini esas alan var olanı betimlemeyi amaçladığından tarama modelindedir. Araştırmada görüşme tekniği kullanılmıştır. Bu araştırmada, nitel araştırmalarda kullanılan nitel görüşme desenlerinden “maksimum çeşitlilik” örneklemesine başvurulmuştur. Araştırmanın çalışma grubunu; 2014-2015 öğretim yılında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Fakültesinin Eğitim Bilimleri Bölümü bünyesinde sürdürülen Pedagojik Formasyon Programı kapsamında gönüllülük çerçevesinde görüşülen 29 öğrenci oluşturmuştur. Pedagojik formasyon eğitimi alan katılımcıların, bu eğitimi almanın öğretmen olmayı kolaylaştıracağını düşündükleri ve katılımcıların bir kısmı verilen eğitimi yeterli ve geliştirici bulurken diğerleri ise programı yetersiz ve gereksiz bulmaktadırlar.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 19 Ekim 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 11 Sayı: 3 |
Makaleler dergide yayınlandıktan sonra yayım hakları dergiye ait olur.
Dergide yayınlanan tüm makaleler, diğerleri tarafından paylaşılmasına olanak veren Creative Commons Alıntı-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası (CC BY-NC-ND 4.0) lisansı altında lisanslanır.