Açıklama Destekli REACT Stratejisi ile İlgili Öğretmen Adaylarının Görüşleri

Yıl 2017, Cilt: 13 Sayı: 2, 803 - 820, 05.09.2017

Eser Ültay , Nedim Alev

https://doi.org/10.17860/mersinefd.336879

Cited By: 5

Öz

Bu araştırmanın
temel amacı, fen bilgisi öğretmen adaylarının açıklama destekli REACT
stratejisinin fizik öğretiminde kullanılması hakkındaki düşüncelerini
incelemektir. Araştırmada örnek olay yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın
örneklemini, gönüllü, 25 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Bu araştırmada veri
toplama aracı olarak açık uçlu sorular içeren tarama formu kullanılmıştır.
Tarama formundaki sorulara katılımcıların verdikleri cevaplar indirgemeler
yapıldıktan sonra kritik cevaplar tespit edilmiştir. Ardından farklı
zamanlarda, bu kritik cevaplara uygun kodlar belirlenmiş ve kod listesi
oluşturulmuştur. Belirlenen bu kodlara göre, temalar oluşturulmuş ve kodlar
uygun temaların altında sergilenmiştir. Öğretmen adaylarının, strateji
hakkındaki düşünceleri altı tema altında toplanmıştır. Bu temalar, “Öğrenme”,
“Sunum”, “Gerçek Hayat”, “Endişe ve Sıkıntı”, “Öneri” ve “Ders Materyalleri”
şeklindedir. Katılımcılar açıklama destekli REACT stratejisi ile öğrenmeyi daha
çok stratejinin öğrenme üzerindeki kalıcılığı ile ilişkilendirmişlerdir.
Bununla beraber açıklama destekli REACT stratejisinin anlaşılır, zevkli, ilgi
çekici ve kolay olmasının yanı sıra iş birlikli öğrenmeyi sağladığı için
öğrenmeye pozitif etkileri olduğunu belirtmişlerdir. Açıklama destekli REACT
stratejisi ile ilgili katılımcıların olumlu düşünceleri, daha uzun süreli
yapılan araştırmalarda tutumun da değişebileceğini düşündürmektedir. Bu
bağlamda, açıklama destekli REACT stratejisinin kullanıldığı daha uzun süreli araştırmalarda
fizik dersine karşı olan tutum da araştırılabilir.

Anahtar Kelimeler

Açıklama destekli REACT stratejisi, itme-momentum ve çarpışmalar, öğretmen adayı görüşleri

Kaynakça

• Acar, B. ve Yaman, M. (2011). Bağlam temelli öğrenmenin öğrencilerin ilgi ve bilgi düzeylerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 1-10.
• Akdeniz, A. R. ve Akbulut, Ö. E. (2010). Fizik öğretmen adaylarının geliştirdikleri yapılandırmacı öğretim etkinliklerinin değerlendirilmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 4(1), 50-63.
• Aktamış, H. A., Ergin, Ö. ve Akpınar, E. (2002). Yapısalcı kurama örnek bir uygulama. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi içinde (s. 239-245). Ankara: Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Eğitim Fakültesi.
• Aktaş, L. (2013). Maddenin tanecikli yapısı ve ısı konusunda REACT öğretim stratejisine yönelik geliştirilen bilgisayar destekli öğretim materyalinin öğrenci başarısına etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Ay, S. (2008). Lise seviyesinde öğrencilerin günlük yaşam olaylarını açıklama düzeyi ve buna kimya bilgilerinin etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Ayvacı, H. Ş. (2010). Fizik öğretmenlerinin bağlam temelli yaklaşım hakkındaki görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 42-51.
• Ayvacı, H. Ş., Ültay, E. ve Mert, Y. (2013). 9.sınıf fizik kitabında yer alan bağlamların değerlendirilmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 7(1), 242-263.
• Azuma, T. ve Nagao, K. (2008). An inquiry into the reproduction of physics-phobic children by physics-phobic teachers. arXiv:0803.3167v2 [physics.ed-ph], 1-12.
• Balcı, A. (2011). Araştırma Sosyal Bilimlerde Araştırma (Gözden geçirilmiş ve geliştirilmiş 9.baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Basir, M. A., Alinaghizadeh, M. R. ve Mohammedpour, H. (2008). A suggestion for improving students’ abilities to deal with daily real-life problems. Physics Education, 43(4), 407-411.
• Berns, R. G. ve Erickson, P. M. (2001). Contextual teaching and learning: Preparing students for the new economy. The Highlight Zone Research Work. 5, 1-8.
• Bulte, A. M. W., Westbroek, H. B., de Jong, O. ve Pilot, A. (2006). A research approach to designing chemistry education using authentic practices as contexts. International Journal of Science Education, 28(9), 1063-1086.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (Geliştirilmiş 12. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Campbell, B. ve Lubben, F. (2000). Learning science through contexts: Helping pupils make sense of everyday situations. International Journal of Science Education, 22(3), 239-252.
• Choi, J. S. ve Song, J. (1996). Students' preferences for different contexts for learning science. Research in Science Education, 26(3), 341-352.
• Cohen, L. ve Manion, L. (1989). Research methods in education (4th Ed.). New York: Routledge.
• Colburn, A. (2000). Constructivism: Science education’s “Grand Unifying Theory”. Clearing House, 74(1), 9-12.
• CORD, (1999a). Teaching mathematics contextually. Waco, Texas, USA: CORD Communications, Inc.
• CORD, (1999b). Teaching science contextually. Waco, Texas, USA: CORD Communications, Inc.
• Coştu, S. (2009). Matematik öğretiminde bağlamsal öğrenme ve öğretmen yaklaşımına tasarlanan öğrenme ortamlarında öğretmen deneyimleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Crawford, M. L. (2001). Teaching contextually: Research, rationale, and techniques for improving student motivation and achievement in mathematics and science. Waco, Texas: CCI Publishing.
• Çatlıoğlu, H. (2010). Matematik öğretmeni adaylarıyla bağlamsal öğrenme ve öğretme deneyiminin değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon
• Davidson, N. (1990). Cooperative learning in mathematics: A handbook for teachers. Menlo Park, CA: Addison-Wesley Publishing Company, Inc.
• Demircioğlu, H., Demircioğlu, G. ve Çalık, M. (2009). Investigating effectiveness of storylines embedded within context based approach: A case for the periodic table. Chemistry Education Research and Practice, 10, 241-249.
• Drew, C. J., Hardman, M. L. ve Hart, A. W. (1996). Designing and conducting research: Inquiry in education and social science (2nd ed.). Boston: Allyn and Bacon.
• Edwards, C. (2000). Physics learning through a telecommunications context. Physics Education, 35(4), 240-244.
• Finkelstein, N. (2005). Learning physics in context: A study of student learning about electricity and magnetism. International Journal of Science Education, 27(10), 1187-1209.
• Gilbert, J. K. (2006). On the nature of “context” in chemical education. International Journal of Science Education, 28(9), 957-976.
• Glynn, S. M. ve T. R. Koballa, Jr. (2005). The contextual teaching and learning instructional approach. R. E. Yager (Yay. haz.), Exemplary science: Best practices in professional development içinde (ss. 75-84). Arlington, VA: NSTA press.
• Harrison, A. G. ve Treagust, D. F. (2001). Conceptual change using multiple interpretive perspectives: Two case studies in secondary school chemistry. Instructional Science, 29, 45-85.
• Hewson, M. G. ve Hewson, P. W. (2003). Effect of instruction using students’ prior knowledge and conceptual change strategies on science learning. Journal of Research in Science Teaching, 40, 86-98.
• Hewson, P. W. (1992). Conceptual change in science teaching and teacher education. National Center for Educational Research, Documentation, and Assessment, Madrid, Spain.
• Imel, S. (2000). Contextual learning in adult education. Practice Application Brief. 12.
• Karamustafaoğlu, S. (2003). “Maddenin iç yapısına yolculuk” ünitesi ile ilgili basit araç-gereçlere dayalı rehber materyal geliştirilmesi ve öğretim sürecindeki etkililiği. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Kovac, J. (1999). Student active learning methods in general chemistry. Journal of Chemical Education, 76(1), 120-124.
• Lincoln, Y. S. ve Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. California: Sage Publications, Inc.
• Lynch, R. L. ve Padilla, M. J. (2000). Contextual teaching and learning in preservice teacher education. National Conference on Teacher Quality, January 10, Washington DC.
• Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis (2nd ed.). California: Sage Publications, Inc. Navarra, A. (2006). Achieving pedagogical equity in the classroom. CORD Publishing.
• Özmen, H. (2002). Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli yapılandırmacı (constructivist) öğrenme. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1), 100-111.
• Özmen, H. ve Yıldırım, N. (2005). Çalışma yapraklarının öğrenci başarısına etkisi: Asit ve bazlar örneği. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 2(2), 124-143.
• Özsevgeç, T. (2006). Kuvvet ve hareket ünitesine yönelik 5E modeline göre geliştirilen öğrenci rehber materyalinin etkililiğinin değerlendirilmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3(2), 36-48.
• Özsevgeç, T. (2007). İlköğretim 5.sınıf kuvvet ve hareket ünitesine yönelik 5E modeline göre geliştirilen rehber materyallerin etkililiklerinin belirlenmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Pilot, A. ve Bulte, A. M. W. (2006). Why do you “need to know”? Context-based education. International Journal of Science Education, 28(9), 953-956.
• Rayner, A. (2005). Reflections on context-based science teaching: A case study of physics for students of physiotherapy. UniServe Science Blended Learning Symposium Proceedings, 169-172.
• Sağlam, M. (2005). Işık ve ses ünitesi konusunda 5E modeline uygun rehber materyal geliştirilmesi ve etkililiğinin araştırılması. (Yayınlanmamış doktora tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Saka, A. (2006). Fen bilgisi öğretmen adaylarının genetik konusundaki kavram yanılgılarının giderilmesinde 5E modeli’nin etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Saka, A. Z. (2011). Investigation of student-centered teaching applications of physics student teachers. Eurasian Journal of Physics and Chemistry Education, Jan (Special Issue), 51-58.
• Sharma, B. K. (2004). Can we make physics popular?. Proceeding of Second Annual Conference and National Conference On “How To Make Physics Popular?”, Jaipur, India, 11-13.
• Sisovic, D. ve Bojovic, S. (2000). Approaching the concepts of acids and bases by cooperative learning. Chemistry Education Research and Practice, 1(2), 263-275.
• Souders, J. (1999). Contextually based learning: Fad or proven practice. American Youth Policy Forum, July 9, Capitol, Hill.
• Stolk, M. J., Bulte, A. M. W., de Jong, O. ve Pilot, A. (2009a). Towards a framework for a professional development programme: Empowering teachers for context-based chemistry education. Chemistry Education Research and Practice, 10, 164-175.
• Stolk, M. J., Bulte, A. M. W., de Jong, O. ve Pilot, A. (2009b). Strategies for a professional development programme: Empowering teachers for context-based chemistry education. Chemistry Education Research and Practice, 10, 154-163 . Tekbıyık, A. (2010). Bağlam temelli yaklaşımla ortaöğretim 9.sınıf enerji ünitesine yönelik 5E modeline uygun ders materyallerinin geliştirilmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Ültay, E. (2012). Implementing react strategy in a context-based physics class: Impulse and momentum example. Energy Education Science and Technology Part B: Social and Educational Studies, 4(1), 233-240.
• Ültay, E. (2013). A thematic review of context-based physics studies. Saarbrücken, Germany: LAP Lambert Academic Publishing.
• Ültay, E. (2017). Examination of context-based problem-solving abilities of pre-service physics teachers. Journal of Baltic Science Education, 16(1), 113-122.
• Ültay, E. ve Ültay, N. (2014). Context-based physics studies: A thematic review of the literature. Hacettepe University Journal of Education, 29(3), 197-219.
• Ültay, N. (2012). Asit ve baz konusuyla ilgili REACT stratejisine ve 5E modeline göre etkinliklerin geliştirilmesi, uygulanmasi ve karşilaştirilmasi. (Yayınlanmamış doktora tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Ültay, N. ve Çalık, M. (2012). A thematic review of studies into the effectiveness of context-based chemistry curricula. Journal of Science Education and Technology, 21, 686-701.
• Ültay, N., Durukan, Ü. G. ve Ültay, E. (2014, May). Determination of student teachers’ views about REACT strategy. International Conference on Education in Mathematics, Science and Technology (ICEMST2014), Necmettin Erbakan University, Konya.
• Van Hook, S. J. ve Huziak-Clark, T. L. (2007). Tip-to-tail: Developing a conceptual model of magnetism with kindergartners using inquiry-based instruction. Journal of Elementary Science Education, 19(2), 45-58.
• Whitelegg, E. (1996). The supported learning in physics project. Physics Education, 31, 291-296.
• Whitelegg, E. ve Edwards, C. (2001). Beyond the laboratory: Learning physics in real life contexts. R. Duit (Yay. haz.), Research in science education: Past, present and future içinde (ss. 337-342). Dordrect, Netherlands: Kluwer Academic Publishers.
• Wierstra, R. F. A. (1984). A study on classroom environment and on cognitive and affective outcomes of the PLON-curriculum. Studies in Educational Evaluation, 10, 273-282.
• Wilkinson, J. W. (1999b). The contextual approach to teaching physics. Australian Science Teachers Journal, 45(4).
• Yaman, M., Dervişoğlu, S. ve Soran, H. (2004). Ortaöğretim öğrencilerinin derslere ilgilerinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 232-240.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemi (8.baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.