Karar Verme Süreci

Yıl 2019, Cilt: 15 Sayı: 2, 581 - 592, 26.08.2019

Fahrettin Gılıç , Mustafa Çelikten , Yeliz Çelikten Ahmet Yıldırım

https://doi.org/10.17860/mersinefd.596817

Cited By: 9

Öz

Örgüt yönetiminde, karar verme yönetim süreçlerinin en başında yer gelir. Karar verme, örgütün amaçları doğrultusunda yollar, imkânlar ve araçlar arasından bir seçim yapmayı içeren zihinsel, bedensel ve duygusal süreçlerin toplamıdır. Örgüt dışı faktörlerden kısa zamanda fazlaca etkilenen eğitim örgütleri için, birden fazla nitelik ve nicelik içeren kriter ve amaç söz konusu olduğunda Çok Kriterli Karar Verme (ÇKKV) yöntemleri öne çıkmaktadır. Çok kriterli karar verme yöntemleri, ölçülebilen ve ölçülemeyen stratejik ve operasyonel faktörleri aynı anda değerlendirme imkânı sağlayan, karar verme sürecine çok sayıda kişiyi dâhil edebilen analitik yöntemlerdir. Duygusal hareket etmek yerine akılcı ve analitik yöntemlerin kullanılması, karar vermede yanlılığı ortadan kaldırır, çelişkili ve işe yaramaz kararların alınmasını engeller, birçok değişkeni hesaba kattığı için çok sayıda paydaşın sürece katılmasını sağlayabilir, örgüte demokratik ve şeffaf bir yapı kazandırabilir ve örgütün verimliliğini artırarak amaçlarına ulaşmasına katkı sağlayabilir.

Anahtar Kelimeler

Kararlara katılma, çok kriterli karar verme

Kaynakça

• Alvarez, M., Moreno, A. & Mataix, C. (2013). The analytic hierarchy process to support decision-making processes in infrastructure projects with social impact. Total Quality Management, 24(5), 596-606.
• Aydın, M. (2007). Eğitim Yönetimi. (8. Baskı). Ankara: Hatiboğlu Yayıncılık.
• Bakan, İ. ve Büyükbeşe, T. (2008). Katılımcı karar verme: Kararlara katılım konusunda çalışanların düşüncelerine yönelik bir alan çalışması. Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 13 (1), 29-56.
• Eren, E. (2008). Yönetim ve Organizasyon. İstanbul: Beta Basım Yayın.
• Göktaş, Z. (2007). Balıkesir ilindeki beden eğitimi öğretmenlerinin iş doyumu ve bazı değişkenlerle olan ilişkisinin incelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 13-26.
• Görener, A. (2009). Kesici takım tedarikçisi seçiminde analitik ağ sürecinin kullanımı. Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi, 4(1), 99-110.
• Gümüş, A.E. (2011). İlköğretim Okullarında Çalışan Öğretmenlerin yönetime katılma düzeyleri ile örgüt kültürü ilişkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Harari, Y.N. (2018). 21.Yüzyıl için 21 ders (Selin Siral Çev.). Kollektif Kitap: İstanbul
• Harker, P. (1989). The art and science of decision making: The analytic hierarchy process. B.L. Golden, E.A. Wasil ve P.T. Harker (Ed.), The Analytic Hierarchy Process: Applications and Studies(s. 3-36) içinde. Berlin: Springer-Verlag.
• Hedrick, C. H. (2005). Retaining career switchers. Unpublished Dissertation. George Mason University, Fairfax.
• Hughes, V. M. (2006). Teacher evaluation practices and teacher job satisfaction. Unpublished Dissertation. University of Missouri, Columbia
• İnandı, Y. & Özkan M. (2006). Resmi ilköğretim okulları ve liselerde görev yapan yönetici ve öğretmenlerin görüşlerine göre müdürler ne derece öğretim liderliği davranışları göstermektedir?. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 123-149.
• İnandı, Y. & Tunç, B. (2012). Kadın öğretmenlerin kariyer engelleri ile iş doyum düzeyleri arasındaki ilişki [Effect of career barriers facing women teachers on their level of job satisfaction]. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi - Journal of Educational Sciences Research, 2(2), 203–222. http://ebad-jesr.com/
• İnandı, Y. & Gılıç, F. (2016). Relationship of teachers’ readiness for change with their participation in decision making and school culture. Educational Research and Reviews, 11(8), 823-833.
• Kaya, Y.K. (1999). Eğitim Yönetimi. Ankara: Bilim Yayınları.
• Lengnick-Hall, M.L. & Lengnick-Hall, C.A. (1992). Effective participative decision making: A joint responsibility for success. Employee Responsibilities and Rights Journal, 5 (2), 101-116.
• Lunenburg, F.C. &Ornstein, A.C. (2004). Educational admistration: Concepts and practices. (4. Baskı). Belmont: Wadsworth.
• Margulies, N. ve Black, S. (1987). Perspectives on the implementation of participative approaches. Human Resource Management, 26 (3), 385-412.
• Mattingly, J. W. (2007). A study of relationships of school climate, school culture, teacher efficacy, collective efficacy, teacher job satisfaction and intent to turnover in the context of year-round education calendars. Unpublished Dissertation. University of Louisville, Kentucky.
• Milli Eğitim Bakanlığı [MEB] (2018). Fen Bilimleri Öğretim Programı. http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=325 adresinden erişilmiştir.
• Saaty, T.L. (1990). Multi criteria decision making. The analytic hierarchy process: Planning, priority setting resource allocation. Pittsburgh, PA: RWS Publications.
• Timor, M. (2011). Analitik Hiyerarşi Prosesi. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
• Uluğ, F. (1996). Yönetimde karar verme. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, 1-22.
• Whitehead, R. J. (2006). The relationship between urban and suburban teachers’ perceptions of participation in professional development activities and job satisfaction. Unpublished Dissertation. Wayne State University, Detroit.