Osmanlı Türkçesinin klasik devri, Türk dilinin yazılı kaynaklar açısından zengin olduğu bir zaman dilimidir. Bu devirde gerek manzum gerek nesir olarak pek çok eser yazılmıştır. Tez çalışmamız 17. yy. Osmanlı Türkçesi ile yazılmış, siyasetname konulu bir eser olan Hilyetü’l-Müluk’tur. İnceleme konumuz Hilyetü’l-Müluk, yazıldığı dönemin standartlaşmış dil özelliklerini göstermekle birlikte kendinden önceki devirlere ait dil özellikleri de göstermektedir. 17. yy.’ın ilk yarısında tercüme edilmiş Hilyetü’l-Müluk, sözcük ve ek düzeyinde ikili, yer yer ikiden fazla kullanımların tespit edilmiş olmasıyla Osmanlı Türkçesinin henüz tam olarak klasikleşmiş bir yazımının ve dil kullanımının görülmediği bir örneğidir. Çalışmamızın giriş bölümünü el yazması eser ve müstensihi hakkında verilen detaylı bilgi oluşturmaktadır. Dil incelemesinde devrin genel özelliğinden ziyade metnin kendine has dil özellikleri örneklendirilmiştir. Tez çalışmamızın ağırlıklı kısmını transkripsiyon ve dizin oluşturmaktadır. Ayrıca, ekler kısmına çalışmamız sırasında yararlandığımız yazma eserlere ait örnek bazı görseller ilave edilmiştir. Bu çalışmada doktora tezi çalışmamız olan Hilyetü’l-Müluk (İnceleme, Transkripsiyon-Dizin)’un bulguları ve sonuçlarından yararlanılmış olup doktora tezimizin tanıtımı da hedeflenmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2020 |
Submission Date | May 8, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 3 Issue: 2 |