Tango Müziğinin Tarihsel Süreci ve Türkiye’de Tango Müziğine Genel Bir Bakış

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 2, 263 - 273, 31.07.2019

Bahar Sarıboğa

Öz

Tango
Arjantin’de ortaya çıkan, Avrupa’da benimsenen bu vasıtayla tüm dünyaya yayılan
ve Türkiye’yi de etkileyen bir dans ve müzik türüdür. Tangonun yaygınlaşmasında
en büyük etken müzisyen ve dansçıların Avrupa’yı ziyaret etmesi, kayıt ve ses teknolojisinin
ortaya çıkması gibi etkenler olduğu görülmektedir. Tango içinde dans, müzik,
edebiyat gibi birçok öğeyi içinde barındırmaktadır. Bu vesileyle farklı
kültürlerden etkilenerek gelişimini sürdürmüş, sosyal, kültürel ve toplumsal
öğelerin birbirini tamamlamasıyla tango, uluslararası bir üne kavuşmuştur. Hemen
hemen her toplum kendi tango stilini yaratmıştır. Bu yüzden tango literatüründe
Fransız tangosu, Arjantin tangosu, İtalyan Tangosu, Türk tangosu gibi stiller
ortaya çıkmıştır.

Türkiye’ye
tango 1900’lü yılların başında öncelikle yabancı melodilere Türkçe sözler
yazılarak aranjman çalışmalarıyla
gelmiş, daha sonra Fehmi Ege, Necip Celal Andel ve Necdet Koyutürk gibi
bestecilerin yazmış oldukları eserler ile Türk Tango müziği geleneği oluşmuştur.
 Tango ile ilgili çok sayıda tarihsel
çalışmalara rastlansa da Türkiye’de yapılan tango müziği çalışmalarıyla ilgili
çalışmalar sınırlı sayıda olduğu görülmektedir. Bu bağlamda Türkiye’de önemli
bir yere sahip olan tango müziğine ilişkin bir durum değerlendirmesi yapmak
amaçlanmıştır.

Bu çalışmada
literatür taranarak nitel araştırmalardan betimsel araştırma yöntemi
kullanılmıştır. Makalede tango müziği tarihsel bir çerçevede ele alınmış,
tangonun ve müziğinin ortaya çıkışı, uluslararası bir üne kavuşması, tango
müziğinde çığır açan Astor Piazzolla’nın önemi, tango müziğinin Türkiye’deki
etkilerine ve özelliklerine değinilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Tango, müzik, Astor Piazzolla, Türkçe tango müziği

Kaynakça

• Akgün, F. (1993). Yıllar Boyunca Tango 1865-1993. İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Akgün, F. (2002, 12 Mayıs). Tangonun Büyülü Sesi Bandoneon. Cumhuriyet Gazetesi, URL: http://www.tangopedi.com/tangonun-buyulu-sesi-bandoneon/
• Alimdar, S. (2016). Osmanlı’da Batı Müziği. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Aydınoğlu, O. (2011). Toplumsal Cinsiyet Rolleri Açısından Tango’nun Diyalektiği. Porte Müzik ve Dans Araştırmaları Dergisi, 2(3), 1-12.
• Clarke, D. (Ed.) (1989). The Penguin Encyclopedia of Popular Music. Viking: London.
• Erağan, N. (1998). Tramvaylı Günler ve Eski Tangolar. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
• Hess, R. (2007). Tango. Işık Ergüden (Çev.). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• Narter, Y. (2016). Tango Böyle Bir Şey!. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Savigliano, M. E. (2004). Tango Tutku’nun Ekonomi Politiği. Serdar Aygün (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Tül Demirbaş, A. (2017). Milonganın Eşik Bekçileri: Tango DJ’leri, Sosyoloji Dergisi 38 (1), 163-178.
• URL:http://earsiv.sehir.edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/11498/49508/001525816006.pdf?sequence=1&isAllowed=y
• Ünlü, C. (2016). Git Zaman Gel Zaman. İstanbul: Pan Yayıncılık.