KÜRESELLEŞMENİN ORTAYA ÇIKARDIĞI YENİ BİR ALT KÜLTÜR: ULUSLARARASI ÖĞRENCİLER

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 242 - 257, 31.08.2020

Uğur Keskin

Öz

Öğrencilerin, eğitim alanının temel aktörleri arasında yer almakta olduğu, bilinen bir gerçekliği ifade etmektedir. Salt “öğrenci” olma rolü bile kendi içinde bir alt kültür olma niteliği ortaya koymaktadır. “Uluslararası öğrenci” olma ise çok daha özgün kültürel unsurları kapsamında barındırmaktadır. İçinde yer aldığı toplumdan ayrılan anlam, değer ve davranış örüntülerine sahip topluluklar, “alt kültür” çerçevesinde ifade edilmektedir. Bu açıdan bakıldığında, kendine özgü anlam, değer ve davranış örüntüleri, uluslararası öğrencilerin başlıca nitelikleri olarak ön plana çıkmaktadır. Dolayısıyla, ulusal sınırların dışında öğrenim görmüş olmanın kaynaklık ettiği birtakım değerler ve davranış örüntüleri, uluslararası öğrenciliği, “alt kültür” bağlamında ifade etmeyi gerekli kılmaktadır. Yöntem olarak, literatür taraması eksenindeki kuramsal açıklama, tartışma ve değerlendirmelere yer verilen bu makalede, “uluslararası öğrencilik” kapsamında ele alındığı takdirde, küreselleşme olgusunun söz konusu bağlamdaki yansımalarının ortaya konulabileceği yönünde tartışmalar yürütülmektedir. Yürütülen tartışmalar sayesinde özellikle küreselleşme çalışmaları ile ilgilenenlere, uluslararası öğrencilik olgusunun, bahse konu literatür ile birlikte ele alındığında nasıl daha işlevsel bir biçime getirilebileceğine ilişkin çözümlemeler ortaya konulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Küreselleşme, Eğitim, Öğrenci

Teşekkür

Dergi çalışanlarına teşekkürler...

Kaynakça

• Appadurai, A. (2008). Küçük Sayılardan Korkmak Öfkenin Coğrafyası Üzerine Bir Deneme. Çev. Ferit Burak Aydar, İstanbul: Timsah Kitap. Aristoteles. (2017). Nikomakhos’a Etik. Çev. Furkan Akderin, İstanbul: Say Yayınları. Balay, R. (2004). “Küreselleşme, Bilgi Toplumu ve Eğitim”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2). ss. 61-82. Bauman, Z. (2000). Postmodernlik ve Hoşnutsuzlukları. Çev. İsmail Türkmen, İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Bauman, Z. (2016). Küreselleşme. Çev. Abdullah Yılmaz. Ayrıntı Yayınları: İstanbul. Bayraktutan Y. (2004). Global Ekonomide Bütünleşme Trendleri. Nobel Yayınevi: Ankara. Bodur, H. E. (2004). “Küreselleşmenin Dini Alandaki Etkisi ve Ulus-Devlet”, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı: 4, ss. 9-26 Cafoğlu, Z. (1998). "Eğitimde Küresel Kimlik," Yeni Türkiye Dergisi (21, Yüzyıl Özel Sayısı I). 4(19). Cebeci, İ. (2011). “Küreselleşme Yaklaşımları Kapsamında Küreselleşme Sürecinin Tarihsel Değerlendirmesi”, Sosyoloji Konferansları Dergisi, Mustafa Erkal Özel Sayısı, Sayı 43, İstanbul Üniversitesi Yayınları, ss. 173-191. Çetinsaya, G. (2014). Büyüme, Kalite, Uluslararasılaşma: Türkiye Yükseköğretimi İçin Bir Yol Haritası. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Matbaası. Dağlı, A. (2007). “Küreselleşme Karşısında Türk Eğitim Sistemi”, Dicle Üniversitesi, Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 9, ss. 1-13. Doğan, İ. (1993). “Bir Alt Kültür Olarak Ankara Yüksel Caddesi Gençliği”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 26(1), ss. 107-129. Doğan, İ. (1997). Değişen Türkiye’de Bilim ve Kültür. Ankara: İmaj Yayıncılık. Doğan, İ. (1999). "Küresel Değerler ve Eğitim: Türkiye Örneği", 21. Yüzyılın Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi Ulusal Sempozyumu. Ankara: 25–27 Kasım. Doğan, B. (2012). Örgüt Kültürü, İstanbul: Beta Yayınları. El-Muhasibi, H. (2010). Ahlak ve Arınma. Çev. Rukiye Karaköse, İstanbul: Semerkand Yayınları. Erdemir, E. (2013). “Postmodern Örgüt Kuramı”, Örgüt Kuramı (Ed. Deniz Taşcı ve Erkan Erdemir), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. Erdem, F ve Özen İ. J. (2001). “Eğitim Kurumlarında Örgüt Kültürü ve Öğrenci Alt Kültürünün Algılamaları”, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, ss. 33-57. Erdoğan, İ. (1998). Çağdaş Eğitim Sistemleri. İstanbul: Sistem Yayıncılık. Epikharmos. (2018). Fragmanlar. Çev. Cengiz Çakmak, İstanbul: Alfa Yayınları. Eser, E. (2014). “Küreselleşme Süreci ve Eğitime Etkisi”, Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (2), ss. 211-224 İçişleri Bakanlığı Göç İdaresi Genel Müdürlüğü (2017). 2016 Türkiye Göç Raporu. Yayın No 40. Erişim Adresi: http://www.goc.gov.tr/files/files/2016_goc_raporu_.pdf Gazali, İ. (2000). Misbah’ül Necah (Terbiye). Çev. Abdullah Hasib, İstanbul: Bahar Yayınları. Gogol, N. (2017). Taras Bulba. Çev. Belkıs Korkmaz, İstanbul: Can Sanat Yayınları. Güney, S. (2004). Açıklamalı Yönetim-Organizasyon ve Örgütsel Davranış Terimler Sözlüğü. Ankara: Siyasal Kitabevi. İşlek, M. S., Çakmak, M. N. ve Keskin, U. (2017). “Uluslararası Öğrenci Akademilerinde Yerel Paydaş Deneyimleri: Eskişehir İlinde Nitel Bir Araştırma”, 3. Uluslararası Öğrenci Sempozyumu, Konya. Kant, I. (2018). Eğitim Üzerine, Çev. Ahmet Aydoğan, İstanbul: Say Yayınları. Keskin, U. (2016). “Küreselleşme Karşıtı Yaklaşımların Felsefi Temelinin Yönetim Bilimleri Açısından İncelenmesi”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (3), ss. 153-164. Lyotard, J-F. (2000). Postmodern Durum Bilgi Üzerine Bir Rapor. Çev. Ahmet Çiğdem, Ankara: Vadi Yayınları. Özdemir, M. (2010). Nitel Veri Analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntembilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), ss. 323-343. Özden, Y. (1998). Eğitimde Dönüşüm, Yeni Değer ve Oluşumlar. Ankara: Pagem A Yayıncılık. Özerkmen, N. (2004). “Uluslararası Eşitsizliği Derinleştiren Bir Süreç Olarak Ekonomik Küreselleşme”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi 44 (1), ss. 135-148. Paşaoğlu Baş, D. ve Keskin U. (2019). “Örgüt Tasarımında Kültür Faktörü”, Örgüt Tasarımı (Ed: Uğur Keskin ve Didem Paşaoğlu Baş), içinde ss. 157-170, Nisan Kitabevi, Eskişehir. Platon. (2001). Protagoras. Çev. Nurettin Şazi Kösemihal, İstanbul: Sosyal Yayınlar. Platon. (2018). Devlet. Çev. Sabahattin Eyüboğlu ve M. Ali Cimcoz, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. Platon. (2016a). Euthyphron. Çev. Furkan Akderin, İstanbul: Say Yayınları. Platon. (2016b). Büyük Hippias-Theages. Çev. Furkan Akderin, İstanbul: Say Yayınları. Platon. (ty). Toplu Diyaloglar I. içinde Phaidon Çev. Suut Kemal Yetkin ve Hamdi Atademir, ss. 63-142, Ankara: Yargı Yayınevi. Sadık, E. (2017). “Küreselleşme Sürecinde Uluslararası Öğrenci Hareketliliğinin Sorunları: Türkiye’deki Kosovalı Öğrenciler Örneği” Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Eğitim Yönetimi ve Denetimi Bilim Dalı, İstanbul. Sağıroğlu, A. Z. (2015). “Dünyada ve Türkiye’de Uluslararası Öğrenci Trendleri”. Uluslararası Öğrenci Sempozyumu Bildiriler Kitabı. İstanbul. Serter, N. (1997). 21. Yüzyıla Doğru İnsan Merkezli Eğitim. İstanbul: Sarmal Yayınevi. Tezcan, M. (1998). Toplumsal Değişme ve Eğitim. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları. Tutar, H. (2013). İşletme & Yönetim Terimleri Ansiklopedik Sözlük. Ankara: Detay Yayıncılık. Türer, A. (1999). “Uluslaşma ve Evrenselleşme Sürecinde Modernleşme Dönemi Eğitim Düşüncesinin Rolü”, 21. Yüzyılın Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi Ulusal Sempozyumu. Ankara: 25–27 Kasım. Yeniçeri A. M. ve Köker, N. E. (2013). “Global Media Journal” 3(6), ss. 230-261. Yurdabakan, İ. (2002). “Küreselleşme Konusundaki Yaklaşımlar ve Eğitim”, Eurasian Journal of Educational Research, 6, ss. 61-66.