Yeni Bir Model Olarak Çok Yönlü Gelişimsel Matematik Öğretimi ve Modelin Bireyin Gelişimine Katkısının İncelenmesi

Year 2022, Volume: 2 Issue: 2, 1 - 53, 31.12.2022

İsmail Yıldırım Kübra Çakır Selahattin Arslan

Abstract

Gelişim bir bütündür ve aynı zamanda bir alandaki gelişim, öteki alanlardaki gelişimi etkilemektedir. Gelişim alanına ait bu ilkenin öğretime yansıması; öğrencinin duygusal, zihinsel, sosyal ve fiziksel açılardan bir bütün olarak gelişmesini gerçekleştirecek şekilde öğretimin yapılandırılmasıdır. Aynı şekilde öğretimdeki bütünlük ilkesi de benzer durumu tavsiye etmektedir. Öğretim yaklaşımları incelendiğinde hiç bir yaklaşımın böyle bir iddiasının olmadığı ve tek başına bu ilkeyi gerçekleştiremeyeceği görülmektedir. Nispeten yeni bir model ve bazı yaklaşımların bir çeşit sentezi niteliğindeki Çok Yönlü Gelişimsel Matematik Öğretimi’nde (ÇGMÖ) ise öğrencinin gelişim alanları bir bütün olarak ele alınmak suretiyle öğretim yapılması gerektiği ileri sürülmektedir. Bu iddianın, bir tür yöntem zenginliği olan birleşik yaklaşımla gerçekleştirilebileceği ifade edilmektedir. Bir özel durum araştırması olan bu çalışmada, 6. sınıfta tam sayılar konusunda yapılan uygulama ile ÇGMÖ ile öğretimin bireyin gelişimine, gelişim alanları açısından katkısı incelenmiş ve bu katkının ne şekilde gerçekleştiği betimlenmek istenmiştir. Veri toplamada doküman incelemeden, ÇGMÖ ile öğretim boyunca yapılan gözlemden, derslerden sonra öğretmen tarafından tutulan günlükten faydalanılmıştır. Veriler betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda ÇGMÖ ile öğretimin; öğrencilerin zihinsel, sosyal, duygusal ve fiziksel becerilerinin, özellikle akıl yürütme, problem çözme, düşünme, ilişkilendirme, işbirliği yapma ve iletişim becerilerinin gelişimine imkân sağladığı tespit edilmiştir.

Keywords

Çok Yönlü Gelişimsel Matematik Öğretimi, Birleşik Yaklaşım, Etkin Yardımlaşma Tekniği, Zihinsel Gelişim Alanı, Sosyal Gelişim Alanı, Duygusal Gelişim Alanı, Fiziksel Gelişim Alanı

Versatile Developmental Mathematics Teaching as a New Model and Examining the Contribution of the Model to Development of the Individual

Abstract

As human development is a whole, development in one area automatically affects other areas. This principle huges to organise teaching in a way that it enables the student to develop as a whole in terms of emotional, mental, social, and physical aspects. Likewise, the principle of integrity in teaching suggests a similar situation. When teaching approaches are reviewed, it is seen that no approach has such a claim and cannot realize this principle on its own. Versatile Developmental Mathematics Teaching (VDMT), a relatively novel model and a kind of synthesis of some approaches, suggests that teaching should be done by taking into account the development of the student in all aforementioned aspects. It is stated that this claim can be realized with a combined approach, which is a kind of method richness. This case study, examines how VDMT contributes to the development of an individual with the application on integers in a 6th grade and describes the nature of this contribution. Data collection tools consist of document review, observation made during the teaching, and the teacher’s diary kept after each lesson. Descriptive analysis method was used for data analysis. As a result, it has been determined that teaching with VDMT enables to the development of students' mental, social, emotional and physical skills, especially reasoning, problem solving, thinking, association, cooperation and communication skills.

Keywords

Versatile Developmental Mathematics Teaching, Combined Approach, Effective Cooperation Technique, Mental Development Area, Social Development Area, Emotional Development Area, Physical Development Area)

References

• Akar, F. (2006). Buluş yoluyla öğrenmenin ilköğretim ikinci kademe matematik dersinde öğrencilerin akademik başarısına etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi.
• Akınoğlu, O. (2011). Öğretim kuram ve modelleri. Ş. Tan (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri (7. Baskı) içinde (ss. 149-202). Pegem Akademi Yayıncılık.
• Aksu, G. (2012). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin matematik dersi başarıları ile derse ilişkin tutumları, eleştirel düşünme eğilimleri ve mantıksal düşünme yetenekleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi.
• Arı, R. (2018). Eğitim psikolojisi: gelişim ve öğrenme. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Austin, D. A. (1995). Effect of cooperative learning in finite mathematics on student achievement and attitude (Unpuslished Doctoral Dissertation), Illinois State University.
• Ayas, A. ve Akyıldız, S. (2010). Öğrenme ve öğretim ilkeleri. S. Çepni ve S. Akyıldız (Eds.), Öğretim ilke ve yöntemleri (2. Baskı) içinde (ss. 65-82). Celepler Matbaacılık.
• Aydın, A. (2010). Eğitim psikolojisi: gelişim, öğrenme, öğretim. Ankara: Pegem Akademik Yayıncılık.
• Aydın, M. Z. (2018). Din öğretiminde yöntemler. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Baki, A. (2008). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. Harf Eğitim Yayıncılığı.
• Başaran, İ. E. (2007). Eğitim bilimine giriş. Ekinoks Yayınevi.
• Baykara, K. (1999). İşbirlikli öğrenme teknikleri ve denetim odakları üzerine bir çalışma (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi.
• Baykul, Y. (2009). İlköğretimde matematik öğretimi. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Baytekin, Ç. (2011). Öğrenme öğretme teknikleri ve materyal geliştirme. Anı Yayıncılık.
• Bozdoğan, A. (2007). Fen bilgisi öğretiminde çalışma yaprakları ile öğretimin öğrencilerin fen bilgisi tutumuna ve mantıksal düşünme becerilerine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi.
• Cansız-Aktaş, M. (2015). Nitel veri toplama araçları. M. Metin (Ed.), Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (2. Baskı) içinde (ss.337-371). Pegem Akademi Yayıncılık.
• Çakır, K. , Yıldırım, İ. ve Arslan, S. (2020). Yeni bir işbirlikli öğrenme tekniği ‘Etkin Yardımlaşma’ ile öğretim yapılan 5. sınıf matematik dersinden yansımalar. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 51(51), 302-323. doi: 10.15285/maruaebd.632954
• Çepni, S. (2010). Öğretim teknikleri. S. Çepni ve S. Akyıldız (Eds.), Öğretim ilke ve yöntemleri (2. Baskı) içinde (ss. 173-206). Celepler Matbaacılık.
• Değer, M. (2011). Doğum sonrası dönem ve fiziksel gelişim. İ. Yıldırım (Ed.), Eğitim psikolojisi (3. Baskı) içinde (ss. 43-60). Anı Yayıncılık.
• Doğan, N. (2010). Yaratıcı düşünme ve yaratıcılık. Ö. Demirel (Ed.), Eğitimde yeni yönelimler (4. Baskı) içinde (ss. 167-192). Pegem Akademi Yayıncılık.
• Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinde akademik başarı ve tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1(2), 103-115.
• Ennis, R.H. (1985). A logical basis for measuring critical thinking skills. Educational Leadership, 43(2): 44-48.
• Erciyeş, G. (2011). Öğretim yöntem ve teknikleri. Ş. Tan (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri (7. Baskı) içinde (ss. 263-394). Pegem Akademi Yayıncılık.
• Erden, M. ve Akman, Y. (2011). Eğitim psikolojisi. Arkadaş Yayınevi.
• Erkan, S. (2011). Gelişim psikolojisinde temel kavramlar. Y. Özbay ve S. Erkan (Eds.), Eğitim psikolojisi (3. Baskı) içinde (ss. 49-50). Pegem Akademik Yayıncılık.
• Gökalp, M. (2011). Öğretme öğrenme modelleri “Grupla öğretme modelleri”. B. Oral (Ed.), Öğrenme öğretme kuram ve yaklaşımları (1. Baskı) içinde (ss. 325-349). Pegem Akademi Yayıncılık.
• Güven, M. (2011). Öğretme öğrenme süreci. B. Duman (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri (2. Baskı) içinde (ss. 154-261). Anı Yayıncılık.
• Hançerlioğlu, O. (2016).Felsefe sözlüğü. Remzi Kitabevi.
• Hesapçıoğlu, M. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri, eğitim programları ve öğretim. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Johnson, D.W. ve Johnson R.T. (1990). Social skills for successful group work. Educational Leadership,47(4), 29-33.
• Kal, F. M. (2013). Matematiksel modelleme etkinliklerinin ilköğretim 6.sınıf öğrencilerinin matematik problemi çözme tutumlarına etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kocaeli Üniversitesi.
• Kılıçcı, Y. (2002). 6-15 yaş öğrencilerinin gelişimsel güçleri ve kişilik gelişimini kolaylaştırma. Y. Kuzgun (Ed.), İlköğretimde rehberlik (3. Baskı) içinde (ss.17-50). Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kurnaz-Yaşar, E. (2019). Çok yönlü gelişimsel matematik öğretimi uygulamalarının öğretmen ve öğrencilerin gelişimine etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Trabzon Üniversitesi.
• Maiorana, V. P. (1992). Critical thinking across the curriculum: building the analytical classroom. Edinfo Press.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2009). İlköğretim matematik dersi 6-8. sınıflar öğretim programı ve kılavuzu. MEB Yayınları.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2013). Ortaokul matematik dersi öğretim programı. MEB Yayınları
• Norris, S.P. (1985). Synthesis of research on critical thinking, Educational Leadership,42(8), 40-45.
• Ocak, G. (2011). Yöntem ve teknikler. G. Ocak (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri (3. Baskı) içinde (ss. 239-332), Pegem Akademi Yayıncılık.
• Olkun, S. ve Toluk Uçar, Z. (2009). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi. Maya Akademi Yayıncılık.
• Pesen, C. (2003). Eğitim fakülteleri ve sınıf öğretmenleri için matematik öğretimi. Nobel AkademikYayıncılık.
• Santrock, J. W. (2019). Life-span development. McGraw-Hill Education.
• Sarmaşık-Kaya, G. (2018). Etkili düşünme eğitimi programının dokuzuncu sınıf öğrencilerinin yaratıcı düşünme ve problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi.
• Senemoğlu, N. (2011). Kuramdan uygulamaya gelişim öğrenme ve öğretim. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Slavin, R.E. (1995). Cooperative learning: Theory, research, and practice. Allyn & Bacon.
• Slavin, R. E. (1991). Group rewards make groupwork work. Educational Leadership, 48(5), 89-91.
• Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2011). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Anı Yayıncılık.
• Şahin, A. (2011). Temel öğretme öğrenme yaklaşımları. G. Ocak (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri (3. Baskı) içinde (ss. 197-235), Pegem Akademi Yayıncılık.
• Taşdemir, M. (2010). Öğretim ilke ve yöntemleri. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Ural, A. (2015). Ortaokul matematik öğretmenlerinin bilgi iletişim teknolojisi ve psikomotor beceri kullanımlarının incelenmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 6(1), 93-116.
• Ülgen G. ve E. Fidan ( 2003). Çocuk gelişimi. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Ünver, G. (2011). Gelişimle ilgili temel kavramlar, gelişimin temel ilkeleri ve gelişimi etkileyen etmenler. A. Ulusoy (Ed.), Eğitim psikolojisi (3. Baskı) içinde (ss. 29-45). Anı Yayıncılık.
• Van de Walle, J. A., Karp, K. S. & Bay-Williams, J. M. (2016). Elementary and middle school mathematics. Pearson Education.
• Webb, N. M. (1982). Student interaction and learning in small groups. Review of Educational Research, 52(3), 421-445.
• Yaman, S. (2005). Fen bilgisi öğretiminde probleme dayalı öğrenmenin mantıksal düşünme becerisinin gelişimine etkisi, Türk Fen Eğitimi Dergisi,2(1), 56-70.
• Yavuzer, Y., Demir, Z. ve Çalışkan. M. (2006). Eğitim psikolojisi: gelişim ve öğrenme. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Yazıcı, E. (2002). Permütasyon ve olasılık konusunun buluş yoluyla öğretilmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi.
• Yıkmış, A. (2005). Etkileşime dayalı matematik öğretimi. Kök Yayıncılık.
• Yıldırım, İ. (2014). Çok yönlü gelişimsel matematik öğretimi modelinin öğrencilerin başarısına etkisi ve öğretim ortamından yansımalar (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi.
• Yıldırım, İ. (2015). Çok yönlü gelişimsel matematik öğretimi. Mert Form Matbaacılık.
• Yıldırım, Z ve Işık, A. (2014). Matematiksel modelleme etkinliklerinin 5.sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarılarına etkisi. K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (2), 581-600.
• Yıldız, A ve Dadı, M. (2019). Buldurma (Sokrates) yönteminin kullanılarak avagadro sayısının öğretilmesi, Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2019), 369-402.
• Yıldızlar, M. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. Pegem Akademik Yayıncılık.
• Yin, R. K. (2015). Case study research: Design and methods. Thousand Oaks, California: SAGE Publications.
• Yılmaz, M. T. (2011). Bireyin gelişmesi. İ. Yıldırım (Ed.), Eğitim psikolojisi (3. Baskı) içinde (ss. 17-42). Anı Yayıncılık.