This work aims to expose the unexplored importance of two torus bases of “wulstbasis” type that was found in Kiršu Meydancıkkale which is one of the Mountainous Cilician sites, and now exhibited at Silifke Museum, from the perspective of the Anatolian architectural history. To the extent that the relevant publications could be followed, the specimens of this torus type that can be dated to the Achaemenid period appear only over rock-cut tombs in Paphlagonia in Anatolia. We are not aware of any usage of these in Achaemenid Era monumental architecture in Anatolia, whereas there exist many other cases where torus bases were used in monumental architecture at geographies under Achaemenid influence. That torus bases were used during Achaemenid Era in Paphlagonia tomb architecture points to the fact that this type of torus base was known in Anatolian Achaemenid Era architecture. Thus, it is possible that this type of torus base was used in architectural structures that we could’t get any archeological evidence of. However no archeological finds that prove this and no relevant publications appeared until now. Kiršu bases are of the end of 5th century BC and the first half of 4th century BC. That the bases were independent architectural elements proves that they are used in monumental structures of Achaemenid Era at Kiršu. In this sense, Kiršu bases harbor the property of being the only archeological find that proves that this type of bases were used in the monumental structures of the Achaemenid Era in Anatolia. Thus they are important from the perspective of the Anatolian Achaemenid Era.
Çalışma, Dağlık Kilikia yerleşimlerinden Kiršu’dan Meydancıkkale ele geçen ve bugün Silifke Müzesi’nde sergilenen “wulstbasis-torusbase” tipi iki kaidenin henüz Anadolu mimarlık tarihi açısından incelenmeyen önemlerini açığa kavuşturmayı amaçlamaktadır. Yayınlardan takip edilebilindiği kadarıyla Anadolu’da bu kaide tipinin Akhamenid Dönem’e tarihlenen örnekleri, sadece Paphlagonia’daki kaya mezarları üzerinde bulunmaktadır. Bu kaidelerin Anadolu Akhamenid Dönem anıtsal mimarisinde kullanıldığına dair bir bilgiye sahip değiliz. Oysa yüksek/kabarık torus’lu kaidelerin Akhamenid etki alanı içerisinde bulunan coğrafyalardaki anıtsal mimaride kullanılan çok sayıda örneği mevcuttur. Anadolu’da yüksek/kabarık torus’lu kaidelerin Akhamenid Dönem boyunca Paphlagonia mezar mimarisinde kullanılmış olması, bu kaide tipinin Anadolu Akhamenid Dönem anıtsal mimarisinde bilindiğine işaret etmektedir. Dolayısıyla Anadolu’da Akhamenid Dönem’de inşa edilmiş, fakat bugün arkeolojik kanıtlarına ulaşamadığımız anıtsal yapılarda da bu kaide tipi kullanılmış olabilir. Ancak bugüne kadar bunu kanıtlayan herhangi bir arkeolojik buluntu ele geçmemiş veya yayını yapılmamıştır. Kiršu kaideleri, MÖ 5. yüzyılın sonu ile MÖ 4. yüzyılın ilk yarısına aittir. Kaidelerin bağımsız birer mimari eleman olmaları, Kiršu‘daki Akhamenid Dönem’e ait anıtsal yapılarda kullanılmış olduklarını kanıtlamaktadır. Bu sayede Kiršu kaideleri, bu kaide tipinin Anadolu’da Akhamenid Dönem içerisindeki anıtsal yapılarda kullanıldığını kanıtlayan tek arkeolojik buluntu olma özelliğine sahip olur. Bu nedenle Anadolu Akhamenid Dönem mimarlık tarihi açısından önemlidirler.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 Issue: 4 |