A DISCUSSION ON THE USE OF PASSIVE VOICE IN SOCIAL SCIENCES: THE EXAMPLE OF MEN’S VIOLENCE AGAINST WOMEN

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 195 - 209, 30.12.2018

Elif Sabahat Uyar Mura

Öz

Language is not only a means of communication but also one of
the fields of social power struggle. How we define a social phenomenon can
influence where we will direct our attention, how we think and how we behave. The
use of passive voice without subjects/agents in describing a social phenomenon
may hide the use of power since the desrcription excludes agents and their
responsiblity from the discussion. The article, with this perspective,
questions the function of expressions that obscure the responsiblity of the
agent in the literature on ‘violence against women’. The presumption is that a
careful review of passive voicw and lingusitic avoidance in the literature
would be helpful to critically look at the hegemonic framework that limits our
capacity to understand and analyze current social problems.

Anahtar Kelimeler

passive voice, violence against women, men violence, lingusitic avoidance

Sosyal Bilimlerde Edilgen Dil Kullanımı Üzerine Bir Tartışma: Kadına Yönelik Erkek Şiddeti Örneği

Öz

Kullandığımız dil, sadece bir iletişim aracı değil aynı
zamanda toplumsal güç mücadelesinin alanlarından biridir. Öyle ki, bir
toplumsal olguyu nasıl tanımladığımız dikkatimizi nereye yönlendireceğimizi,
nasıl düşüneceğimizi ve nasıl davranacağımızı etkileyebilmektedir. Bir sosyal olguyu irdelerken, ortada açık failler olduğu halde öznesiz edilgen
dil kullanmak, gücün kullanımını gizlemek anlamına gelir, çünkü bu durumda davranışlarının
sorumluluğunu üstlenebilecek failler tanımlamamış oluruz veya faili tartışma
dışı bırakırız. Makale, bu perspektifle, faili tartışma dışı bırakan veya yok
sayan edilgen kalıplarının yaygın olduğu ‘kadına yönelik şiddet’ alanyazınında
eyleyeni gizleyen ifadelerin işlevini sorgulamaktadır. Bu alandaki edilgen
kalıpların dikkatli bir incelemesi güncel sosyal sorunları anlamaya ve
çözümlemeye çalışırken bizi sınırlayan hegemonik çerçeveye eleştirel bir gözle
bakmamıza yardımcı olacaktır. 

Anahtar Kelimeler

edilgen dil, kadına yönelik şiddet, erkek şiddeti, linguistik kaçınma

Kaynakça

• Akkaş, İ. ve Uyanık, Z. (2016). Kadına Yönelik Şiddet. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 6(1).
• Altınay, A. ve Arat, Y., (2007) Kadına Yönelik Şiddet , İstanbul: Punto
• Arın, C. (1998). Kadına Yönelik Şiddet. 75 Yılda kadınlar ve Erkekler içinde. A. B. Hacımirzaoğlu (ed.). Tarih Vakfı Yayınları. 201-210.
• Başar, F., ve Demirci, N. (2015). Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği ve Şiddet. Kadın Sağlığı Hemşireliği Dergisi, 2(1), 41-52.
• Becker, H. S., (2013), Sosyal Bilimcilerin Yazma Çilesi Yazımın Sosyal Organizasyonu Kuramı, (çev: Ş. Geniş) Heretik Yayıncılık
• Bohner, G. (2001). Writing about Rape: Use of the Passive Voice and Other Distancing Text Features as an Expression of Perceived Responsiblity of the Victim. British Journal of Scoial Psychology. (40). 515-529
• Çelik, G. (2017) Öldüren Erkek(lik)ler: Eşine Şiddet Uygulamış Cezaevindeki Erkekler, NotaBene Yayınları
• Dönmez, G., Şimşek, H., Günay, T. (2012). Evli Erkeklerde Eşlerine Yönelik Şiddet ve İlişkili Etmenler/Spouse Violence and Related Factors in Married Men. Turkish Journal of Public Health, 10(3), 151-159.
• Efe, Ş. Y. ve Ayaz, S. (2010). Kadına yönelik aile içi şiddet ve kadınların aile içi şiddete bakışı. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11(1), 23-29.
• Elshtain, J. B. (1982) Feminist Discourse and Its Discontents: Language, Power, and Meaning, Signs, Vol. 7, No. 3, Feminist Theory (Spring, 1982), 603-621
• Erbek, E., Eradamlar, N., Beştepe, E., Akar, H., Alpkan, L. (2004). Kadına yönelik fiziksel ve cinsel şiddet: üç grup evli çiftte karşılaştırmalı bir çalışma. Düşünen Adam, 17(4), 196-204.
• Fraser, N. (2013). Fortunes of Feminism: From State-Managed Capitalism to Neoliberal Crisis. Verso Books.
• Frazer, A. K. ve Miller, M. D. (2009). Double standards in sentence structure: Passive voice in narratives describing domestic violence. Journal of Language and Social Psychology, 28(1), 62-71.
• Güner, O. (2007). İslam Düşüncesinde Kadına Yönelik Şiddet Söylemine Bir Bakış. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 23(23), 51-63.
• Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (2015) Türkiye’de Kadına Yönelik Aile içi Şiddet. Araştırma Raporu
• İlkkaracan, P., Gülçür, L. ve Arın, C. (1996). Sıcak Yuva Masalı. İstanbul: Metis Yayınları.:
• Kandemirci, D., & Kagnici, D. Y. (2014). Kadına yönelik Aile içi Şiddetle Baş Etme: Çok Boyutlu bir İnceleme. Turk Psikoloji Yazilari, 17(33), 1.
• Katz, J. (2017) The Macho Paradox: Why Some Men Hurt Women and How All Men can Help, Illinois: Sourcebooks
• Kocacık, F. ve Çağlayandereli, M. (2009). Ailede kadına yönelik şiddet: Denizli ili örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 25-43.
• Körükcü, Ö., Kayır, G. Ö., Kukulu, K. (2012). Kadına yönelik şiddetin sonlanmasında erkek işbirliği. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(3).
• Lamb, S. (1991). Acts without Agents: An Analysis of Linguistic Avoidance in Journal Articles on Men who Batter Women. American Journal of Orthopsychiatry, 61(2), 250-257.
• Lussos R. G. Ve Fernandez, L. (2018) Assault and Accusation Without Agents: Verb Choice in Media Narratives of Campus Sexual Assault. Journal of Mason Graduate Research. (5). 108-127
• Niemi, L ve Young, L .(2016). ‘Who Blames the Victim’ https://www.nytimes.com/2016/06/26/opinion/sunday/who-blames-the-victim.html
• Nadir, U. (2017). Nasıl Korunabilirdik? Şiddete Uğrayan Kadınlar ve Çocuklar. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Name the Agent, https://twitter.com/nametheagent (Erişim Tarihi: 23.11.2018)
• Orwell, G. ([1946]1968). Politics and the English language. In The Collected Essays, Journalism and Letters of George Orwell (ss. 127-140). Harcourt, Brace, Javanovich.
• Özmen, S. K. (2004). Aile içinde öfke ve saldırganlığın yansımaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 27-39.
• Page, A. Z., & İnce, M. (2008). Aile içi şiddet konusunda bir derleme. Türk Psikoloji Yazıları, 11(22), 81-94.
• Papendick, M., ve Bohner, G. (2017). "Passive victim–strong survivor"? Perceived meaning of labels applied to women who were raped. PloS one, 12(5).
• Scully, D. (2016). Cinsel Şiddeti Anlamak: Tutuklu Tecavüzcüler Üzerine Bir İnceleme. Metis Yayınları
• Sprague, J. (2016). Feminist Methodologies for Critical Researchers: Bridging Differences. Rowman & Littlefield.
• Şener, Ü. (2015). 6284 Sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Yönelik Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun Ne Getiriyor?. TEPAV Değerlendirme Notu, 201220
• Uluocak, Ş., Gökulu, G., Bilir, O. (2014). Kadına Yönelik Şiddetin Önlenmesinde Stratejik bir Başlangıç Noktası: Partner Şiddeti. International Journal of Human Sciences, 11(2), 362-387.
• Uygur, G. (2011). 2006/17 Sayılı Başbakanlık Genelgesi Işığında Kadına Yönelik Şiddeti Önlemeye Yönelik Devletin Ödevi: Değişen Devlet Anlayışı mı?, Birkaç Arpa Boyu: 21. Yüzyıla Girerken Türkiye’de Feminist Çalışmalar içinde. Serpil Sancar (der.) Koç Üniversitesi Yayınları. 883- 913
• Ünal, G. (2005). Aile içi Şiddet. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 8(8).
• T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı (2000). Aile içi Şiddetin Sebep ve Sonuçları. Ankara.
• T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü. (2009). Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet. Ankara: Elma Teknik Basım Matbaacılık.
• T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü (1998). Cumhuriyetin Yetmiş Beşinci yılında Türkiye’de Kadının Durumu. Ankara.
• Yüksel, Ş. (1985). Kadına Yönelik Şiddet: Evdeki Terör. İstanbul: Mor Çatı Yayınları
• Yüksel, Ş (2011). Eş Dayağı ve Dayağa Karşı Dayanışma Kampanyası. 1980’ler Türkiyesinde Kadın Bakış Açısından Kadınlar. Şirin Tekeli (der.). İletişim Yayınları. 303-311.