In Iran, which has had a multilingual and multicultural structure for centuries, languages with different typologies are spoken today. Oghuz languages, which constitute the western branch of Turkic, are spread over a large part of the country. Today, Turkic languages, like all other languages except Persian, are minority languages. This study focuses on the daily language practices of Turks living in Khorasan Region, which includes the provinces of Razavi Khorasan, North Khorasan and South Khorasan. The focus of the study is on the role of language interveners in the individual language politics constructed by young people. The study utilises data from interviews with young people studying at university. Preliminary findings show that family members, teachers, peers and communication with ethnic members play an important role in shaping young people's individual language policies. The functions of these language interveners differ according to the Turkic groups. In the communication of young Azerbaijani Turks with their peers, peers tend to protect L1, whereas in Khorasan Turks, peers may have more negative views towards their ethnic language. Teachers' positive attitudes towards the official language Farsi, on the other hand, often arouse negative feelings among the majority of young people who are part of a minority group.
Individual language policy Turkic languages in Iran minorty languages Khorasan Turks language intervener
Yüzyıllardır çok dilli ve çok kültürlü bir yapıya sahip olan İran topraklarında günümüzde farklı tipolojilere sahip diller konuşulmaktadır. Türkçenin batı kolunu oluşturan Oğuz dilleri ülkenin büyük bir bölümüne yayılmıştır. Günümüzde, Farsça dışındaki diğer tüm diller gibi Türk dilleri de, azınlık dil konumundadır. Bu çalışma, Razavi Horasan, Kuzey Horasan ve Güney Horasan eyaletlerini içine alan Horasan Bölgesinde yaşayan Türklerin günlük dil pratiklerine yoğunlaşmaktadır. Çalışmanın odak noktasında, gençlerin inşa ettikleri bireysel dil politikalarında dil müdahelecilerinin rolü yer almaktadır. Bu araştırmada, üniversitede okuyan gençlerle yapılan mülakatlardan elde edilen veriler kullanılmıştır. İlk bulgular, gençlerin bireysel dil politikalarının şekillenmesinde aile bireylerinin, öğretmenlerin, akranlarla ve etnik üyelerle iletişimin önemli rolü olduğunu göstermektedir. Bu dil müdahelecilerinin işlevleri Türk gruplarına göre farklılık göstermektedir. Azerbaycan Türklerine mensup gençlerin akranlarıyla olan iletişimlerinde akranlar D1’i koruma yönünde tutum sergilerken Horasan Türklerinde akranlar etnik dillerine karşı daha olumsuz düşüncelere sahip oldukları olabilmektedir. Öğretmenlerin resmi dil Farsçaya olan pozitif tutumları ise genellikle azınlık grubunun bir parçası olan gençlerin çoğunluğu arasında olumsuz duygular uyandırmaktadır.
Bireysel dil politikalası İran’da Türk dilleri azınlık dilleri dil yönetimi dil müdahalecileri.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Turkish Language and Literature (Other) |
Journal Section | DİLBİLİM / ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2024 |
Submission Date | September 1, 2024 |
Acceptance Date | October 19, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 9 Issue: 3 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.