Abstract
Bu çalışmanın amacı, akademisyenlerin serbest zaman doyumu, serbest
zamanda sıkılma algısı ve iş tatmin düzeylerindeki farklılıkları ortaya
koymaktır. Aynı zamanda, serbest zaman doyumunun ve serbest zamanda sıkılma
algısının katılımcıların iş tatminini yordama gücünü belirlemektir. Çalışmanın
örneklem grubunu toplam 129 kadın ve 118 erkek akademisyen oluşturmuştur.
Katılımcılar “Serbest Zaman Doyum Ölçeği-SZDÖ” (Gökçe ve Orhan, 2011), “Serbest
Zamanda Sıkılma Algısı Ölçeği-SZSAÖ” (Kara ve ark., 2014) ve “Minnesota İş
Tatmini Ölçeği’ni-MİTÖ” (Baycan, 1985) cevaplamışlardır. Verilerin analizi için
betimsel istatistikler, t-testi, MANOVA, ANOVA ve regresyon testleri kullanılmıştır.
Bağımsız örneklemler için yapılan t-testi analizi sonuçları, kadın ve erkek
katılımcıların; “SZDÖ”nün “Rahatlama”, "SZSAÖ”nün “Sıkılma”, ile “MİTÖ”nün
“Dışsal Tatmin” ortalama puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir
farklılık olduğunu göstermiştir. MANOVA analizi sonuçları, bireylerin serbest
zaman faaliyetlerine katılım durumu değişkeninin “SZDÖ”, “SZSAÖ” ve
“MİTÖ”nin puanları üzerindeki temel
etkisinin anlamlı olduğunu göstermiştir ve hangi bağımlı değişkenin çok
değişkenli anlamlılığa katkı sağladığını belirlemek amacıyla yapılan analiz
sonuçlarına göre ise, “SZDÖ”nün “Rahatlama”, “SZSAÖ”nün “Sıkılma” ile
“Doyumsuzluk” ve “MİTÖ”nün “İçsel Tatmin” ile “Dışsal Tatmin” alt boyutlarında
istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. Anlamlı
farklılığın tespit edildiği, “SZSAÖ”nün “Sıkılma” ile “Doyumsuzluk” alt
boyutları hariç diğer tüm alt boyutlarda egzersize daha sık katılan
akademisyenlerin ortalama puanları diğerlerine göre yüksektir. Yapılan
regresyon analizi sonucunda, serbest zaman doyumu ve sıkılma algısının iş
tatmininin anlamlı bir yordayıcısı olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak,
katılımcıların iş tatminleri üzerinde serbest zaman sıkılma algısının ve
doyumunun etken faktörler olduğu söylenebilir.