Turkish historiography concerning the history of the Ottoman Empire faces considerable problems dealing partially with archival documents, which is an inseparable component of the historiography, not as a means to build a historiographical construction but as an objective to satisfy historiographical authenticity. Miscellaneous issues are encountered when using Russian archival documents in Turkish historiography in this context. It has become widespread to disregard historiographical methodologies and conduct insufficient literature research, particularly in scholarly publications based on lesser-known Russian archival sources. Until the dissolution of the Soviet Union, access to these resources was limited in Turkey for various reasons under the conditions of the Cold War, making it difficult to check the documental authenticity and confirm archival resources used in the publications. Some recent publications are often more deprived of a problematic-based approach, and even rather than the historiographical problematics, existing documents that historians attained primarily determine research topics. The other related approach focuses mainly on archival records and transforms historians into archivists, equating historiography with publishing and transmitting original documents. However, many publications based on Russian archives still need to meet even the most basic requirements of document publishing. This paper aims to critically evaluate the use of Russian archival documents in Turkish historiography.
Russian archives Turkish historiography Authenticity in historiography Document publications Historicism
Osmanlı İmparatorluğu tarihine ilişkin Türk tarihyazımı, tarihyazımının ayrılmaz bir bileşeni olan arşiv belgeleriyle, historiyografik bir inşa aracı olarak değil, tarihyazımsal özgünlüğü tatmin etme hedefiyle kısmen iştigal ederken önemli sorunlarla karşı karşıyadır. Bu bağlamda Rus arşiv belgelerinin Türk tarihyazımında kullanılmasında çeşitli sorunlarla karşılaşılmaktadır. Özellikle Türkiye’de daha az bilinen Rus arşiv kaynaklarına dayanan bilimsel yayınlarda, tarihyazımı metodolojilerinin göz ardı edilmesi ve yetersiz literatür araştırması yapılması yaygınlaşmıştır. Sovyetler Birliği'nin dağılmasına kadar Türkiye'de Soğuk Savaş koşullarında bu kaynaklara erişim çeşitli nedenlerle sınırlıydı ve bu durum, yayınlarda kullanılan arşiv kaynaklarının belge doğruluğunun kontrol edilmesini ve teyit edilmesini zorlaştırıyordu. Son dönemdeki bazı yayınlar çoğu zaman problematik temelli bir yaklaşımdan yoksun olmakta, hatta tarihyazımının sorunsallarından ziyade tarihçilerin ulaşabildiği mevcut belgeler, öncelikli olarak araştırma konularını belirlemektedir. Bununla ilgili diğer yaklaşım ise esas olarak arşiv kayıtlarına odaklanmakta ve tarihçileri arşivcilere dönüştürerek tarihyazımını belgelerin yayınlanması ve aktarımıyla eşitlemektedir. Ancak Rus arşivlerini temel alan pek çok yayının dahi hâlâ belge yayınlamanın en temel gereksinimlerini bile karşılaması gerekmektedir. Bu makale, Rus arşiv belgelerinin Türk tarihçiliğinde kullanımını eleştirel bir biçimde değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | The Writing of History |
Journal Section | Research/Ttheoretical |
Authors | |
Publication Date | June 24, 2024 |
Submission Date | June 2, 2024 |
Acceptance Date | June 18, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 6 Issue: 1 |
Ethical Committee Approval
With the decision of ULAKBİM on February 25th, 2020, there is a condition that "All the disciplines of science (including social sciences), there should be an Ethical Committee Approval for research involving human and animal (clinical and experimental) separately and this approval must be mentioned in the article and it should be documented". The research conducted by quantitative or qualitative approaches which require data collection such as questionnaire, interview, observation, focus group study, the experiment is regarded under the aforementioned content.