BibTex RIS Kaynak Göster

VLORA (ARNAVUTLUK) VE ANKARA İLLERİNDEKİ LİSELERİN ÖRGÜT KÜLTÜRÜNÜN KARŞILAŞTIRILMASI

Yıl 2011, Cilt: 9 Sayı: 1, 1 - 28, 01.03.2011

Öz

Örgüt kültürü okulların etkililiğinde önemli ögelerden biridir. Örgüt kültürünün okuldaki sosyalleşme, karar verme ve iletişim boyutları üzerinde etkisinin olduğunu araştırma sonuçları göstermektedir. Bu araştırmada, Türkiye’deki ve Arnavutluk’taki lise öğretmenlerinin örgüt kültürünün sosyalleşme, iletişim ve karar verme boyutlarına ilişkin algılama düzeyleri ve bu düzeyler arasındaki farklılık incelenmek istenmiş ve bu doğrultuda öneriler geliştirilmesi amaçlanmıştır. Vlora’da 132 ve Ankara’da 175 öğretmen ve müdürden uygulanan araştırmanın verileri toplanmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, iki ülkedeki öğretmenlerin örgüt kültürü boyutlarından olan sosyalleşme, karar verme ve iletişim boyutlarına ilişkin algıları; cinsiyet, kıdem, eğitim durumu ve okul türüne göre anlamlı farklılık göstermemektedir. İki ülkedeki öğretmenlerin sosyalleşme, karar verme ve iletişim boyutlarına ilişkin algılarında ise anlamlı farklılıklar görülmektedir. Bu boyutların Arnavutluk’taki öğretmenler tarafından daha olumlu algılandığı görülmüştür.

Kaynakça

  • Ahmed, P. K. (1998). Culture and Climate for Innovation. Europian Journal of Innovation Management, Vol.1, No. 1, sf.30 – 34.
  • Akıncı, B. (1997). Kurum kültürü ve örgütsel iletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Armstrong, M. (1990). Leadership, organizations and culture. New Delhi: Sage Publications.
  • Aydın, M. (1984). Eğitim Yönetimi. Ankara: Hatipoğlu Yayınevi.
  • Başaran, İ. E. (1982). Örgütsel davranışın yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
  • Başaran, İ. E. (1992). Yönetimde insan ilişkileri. Ankara: Gül Yayınevi.
  • Çelik, V. (1997). Okul kültürü ve yönetimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Denison, D. (1990). Coorporate culture and organizational effectiveness. New York:John Wiley and Sons Pub.
  • Dinçer, Ö. ve F. Yahya. (1996). İşletme yönetimine giriş. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Doğan, Ö. (1997). İnsan kaynakları potansiyelini arttırmada işletmeleri etkinliğe götüren yol: Örgüt kültürü. Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Dergisi, 30 – 4. Ankara: TODAİE Yayınları.
  • Dökmen, Ü. (1994). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem Yayınları.
  • Erdem, F. (1996). İşletme kültürü. Ankara: Fredrich-Naumann Vakfı Yayınları.
  • Erdoğan, I. (1991). İşletmelerde kişi değerlendirmede psikoteknik. İstanbul: İstanbul İşletme Fakültesi.
  • Eren, E. (1997). Stratejik yönetim ve işletme politikası. İstanbul: Der Yayınları.
  • Ertürk, M. (1995). İşletmelerde yönetim ve organizasyon. İstanbul: Beta Basım Yayın.
  • Fletcher, C. (1996). The 250lb in an Alley. Journal of Organizational Change Management, Vol.9, No.5, sf.36 – 42.
  • Gökçe, B. (1998). Toplum bilimlerde araştırma. Ankara: Savaş Yayınları.
  • Gümüş, M. (1995). Yönetimde başarı için altın kurallar. İstanbul:Alfa Basım Yayın.
  • Gürçay, C. (1994). İletişimde örgütsel kültürün oluşumunda etkili olan faktörler. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Güvenç, B. (1991). İnsan ve kültür. Ankara: Remzi Kitabevi Yayınları.
  • Hicks, H. ve R. Gullet. (1975). Organizations: Theory and behavior. USA: Mc.Graw – Hill Book Pub.
  • Hoy, K. ve C. Miksel. (1991). Educational Administration, Theory,Research and Practice. New York: Mc Graw Hill.
  • James, J. (1997). Gelecek zamanda düşünmek. İstanbul: Boyner Holding Yayınları.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (1988). İnsan ve insanlar. İstanbul: Evrim Basım.
  • Kozlu, C. (1986). Kurumsal kültür. İstanbul: Bilkom Yayınları.
  • Nelson, D. ve Quick, J. (1997). Organizational behavior. Minneapolis: West Pub.
  • Normore, A. (2003). Proffesional and organizational socialization processes of school
  • administrators: A literature review.
  • http://www.hiceducation.org/Edu_Proceedings/Anthony/H/Normore.pdf‟de
  • n 19.11.2003 tarihinde alınmıştır.
  • Oskay, Ü. (1992). İletişimin ABC’si. İstanbul: Simavi Yayınları.
  • Pheysey, D. (1993). Organizational cultures, types and transformations. London:Routledge Pub.
  • Pratt, M. ve Margaritis, D. (1999). Developing a research in a university faculty. Journal of Higher Education Policy and Management. Vol. 21, No.1, sf.43 – 55.
  • Robbins, S. (1992). Organizational theory; Structure, design and applications. New Jersey: Prentence – Hall Pub.
  • Sargut, S. (2001). Kültürler arası farklılaşma ve yönetim. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
  • Schall, S. (1983). A Communication – Rules approach to organizational culture. Sloan Management Review. sf. 3 – 15. Winter
  • Schein, E. (1985). Organizational culture and leadership. San Francisco: Jossey Bass Publishers.
  • Shafritz, J. ve S. Ott. (1992). Organizational culture and symbolic management organization theory. California: Brooks/Cole Publications Company
  • Smircich, L. (1983). Concepts of culture and organizational culture and analysis. Administrative Science Quarterly, Vol.28, sf.339 – 358.
  • Şişman, M. (1994). Örgüt kültürü. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Tezcan, M. (1991). Sosyolojiye giriş. Ankara: Bilgi Basım Yayıncılık.
  • Unutkan, A. (1994). İşletmelerin yönetimi ve örgüt kültürü. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • Varol, M. (1989). Örgüt kültürü ve verimlilik. Verimlilik Dergisi, Cilt 19, No.1, sf.21 – 46.
  • Whetten, D. ve C. Kim. (1998). Developing Management Skills. California: Addison – Wesley Educational Pub.

THE COMPARISON OF THE ORGANIZATIONAL CULTURE OF THE PRIMARY SCHOOLS OF TURKEY AND ALBANIA (VLORA AND ANKARA CITIES SAMPLE)

Yıl 2011, Cilt: 9 Sayı: 1, 1 - 28, 01.03.2011

Öz

Organizational culture is one of the important dimensions of the schools effectiveness. By the results of
the study, organizational culture effects the processes of socialization, decision making and
communication in the schools. In this study is tried to study the perception of Albanian and Turkish
teachers about the organizational culture dimensions (socialization, communication and decision making
dimensions) and the difference between these perceptions and according to the results is aimed to give
suggestions. By the aid of teachers and directors alike, 132 in Vlora and 175 in Ankara, questionnaires
are statistically evaluated. As a result; there is no meaningful difference in the perceptions of
socialization, communication and decision making when Turkish and Albanian teachers perceptions are
appreciated in individual. Also, there is no meaningful difference in the perceptions of socialization,
communication and decision making when Turkish and Albanian teachers perceptions according to the
independet variables.

Kaynakça

  • Ahmed, P. K. (1998). Culture and Climate for Innovation. Europian Journal of Innovation Management, Vol.1, No. 1, sf.30 – 34.
  • Akıncı, B. (1997). Kurum kültürü ve örgütsel iletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Armstrong, M. (1990). Leadership, organizations and culture. New Delhi: Sage Publications.
  • Aydın, M. (1984). Eğitim Yönetimi. Ankara: Hatipoğlu Yayınevi.
  • Başaran, İ. E. (1982). Örgütsel davranışın yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
  • Başaran, İ. E. (1992). Yönetimde insan ilişkileri. Ankara: Gül Yayınevi.
  • Çelik, V. (1997). Okul kültürü ve yönetimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Denison, D. (1990). Coorporate culture and organizational effectiveness. New York:John Wiley and Sons Pub.
  • Dinçer, Ö. ve F. Yahya. (1996). İşletme yönetimine giriş. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Doğan, Ö. (1997). İnsan kaynakları potansiyelini arttırmada işletmeleri etkinliğe götüren yol: Örgüt kültürü. Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Dergisi, 30 – 4. Ankara: TODAİE Yayınları.
  • Dökmen, Ü. (1994). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem Yayınları.
  • Erdem, F. (1996). İşletme kültürü. Ankara: Fredrich-Naumann Vakfı Yayınları.
  • Erdoğan, I. (1991). İşletmelerde kişi değerlendirmede psikoteknik. İstanbul: İstanbul İşletme Fakültesi.
  • Eren, E. (1997). Stratejik yönetim ve işletme politikası. İstanbul: Der Yayınları.
  • Ertürk, M. (1995). İşletmelerde yönetim ve organizasyon. İstanbul: Beta Basım Yayın.
  • Fletcher, C. (1996). The 250lb in an Alley. Journal of Organizational Change Management, Vol.9, No.5, sf.36 – 42.
  • Gökçe, B. (1998). Toplum bilimlerde araştırma. Ankara: Savaş Yayınları.
  • Gümüş, M. (1995). Yönetimde başarı için altın kurallar. İstanbul:Alfa Basım Yayın.
  • Gürçay, C. (1994). İletişimde örgütsel kültürün oluşumunda etkili olan faktörler. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Güvenç, B. (1991). İnsan ve kültür. Ankara: Remzi Kitabevi Yayınları.
  • Hicks, H. ve R. Gullet. (1975). Organizations: Theory and behavior. USA: Mc.Graw – Hill Book Pub.
  • Hoy, K. ve C. Miksel. (1991). Educational Administration, Theory,Research and Practice. New York: Mc Graw Hill.
  • James, J. (1997). Gelecek zamanda düşünmek. İstanbul: Boyner Holding Yayınları.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (1988). İnsan ve insanlar. İstanbul: Evrim Basım.
  • Kozlu, C. (1986). Kurumsal kültür. İstanbul: Bilkom Yayınları.
  • Nelson, D. ve Quick, J. (1997). Organizational behavior. Minneapolis: West Pub.
  • Normore, A. (2003). Proffesional and organizational socialization processes of school
  • administrators: A literature review.
  • http://www.hiceducation.org/Edu_Proceedings/Anthony/H/Normore.pdf‟de
  • n 19.11.2003 tarihinde alınmıştır.
  • Oskay, Ü. (1992). İletişimin ABC’si. İstanbul: Simavi Yayınları.
  • Pheysey, D. (1993). Organizational cultures, types and transformations. London:Routledge Pub.
  • Pratt, M. ve Margaritis, D. (1999). Developing a research in a university faculty. Journal of Higher Education Policy and Management. Vol. 21, No.1, sf.43 – 55.
  • Robbins, S. (1992). Organizational theory; Structure, design and applications. New Jersey: Prentence – Hall Pub.
  • Sargut, S. (2001). Kültürler arası farklılaşma ve yönetim. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
  • Schall, S. (1983). A Communication – Rules approach to organizational culture. Sloan Management Review. sf. 3 – 15. Winter
  • Schein, E. (1985). Organizational culture and leadership. San Francisco: Jossey Bass Publishers.
  • Shafritz, J. ve S. Ott. (1992). Organizational culture and symbolic management organization theory. California: Brooks/Cole Publications Company
  • Smircich, L. (1983). Concepts of culture and organizational culture and analysis. Administrative Science Quarterly, Vol.28, sf.339 – 358.
  • Şişman, M. (1994). Örgüt kültürü. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Tezcan, M. (1991). Sosyolojiye giriş. Ankara: Bilgi Basım Yayıncılık.
  • Unutkan, A. (1994). İşletmelerin yönetimi ve örgüt kültürü. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • Varol, M. (1989). Örgüt kültürü ve verimlilik. Verimlilik Dergisi, Cilt 19, No.1, sf.21 – 46.
  • Whetten, D. ve C. Kim. (1998). Developing Management Skills. California: Addison – Wesley Educational Pub.
Toplam 44 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA54HF68TB
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nezahat Güçlü Bu kişi benim

Kseanela Sotirofski Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2011
Gönderilme Tarihi 1 Mart 2011
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Cilt: 9 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Güçlü, N., & Sotirofski, K. (2011). VLORA (ARNAVUTLUK) VE ANKARA İLLERİNDEKİ LİSELERİN ÖRGÜT KÜLTÜRÜNÜN KARŞILAŞTIRILMASI. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(1), 1-28.

                                                                                                    Türk Eğitim Bilimleri Dergisi Gazi Üniversitesi Rektörlüğü tarafından yayınlanmaktadır.

                                                                                                                                      Creative Commons Lisansı