Eş Zamanlı Uzaktan Eğitimle Yabancı Dil Öğretiminde Öğretim Elemanlarının Görüşleri: Bir Covid 19 Örneği

Yıl 2020, Cilt: 18 Sayı: 2, 706 - 732, 28.12.2020

Mustafa Dolmacı , Ahmet Dolmacı

https://doi.org/10.37217/tebd.783986

Cited By: 10

Öz

2020 yılında bütün insanlığı etkisi altına alan Covid19 pandemi süreci, birçok alanda ve sektörde köklü değişiklikler yapılmasını zorunlu kılmıştır. Eğitim-öğretim alanı da bu değişikliklerden fazlasıyla etkilenmiştir ve tüm eğitim kurumları internet tabanlı uzaktan eğitim uygulamalarına ve teknolojilerine daha fazla önem vermek durumunda kalmışlardır. Bu çalışmanın amacı; eş zamanlı uzaktan eğitimle yabancı dil öğretimiyle ilgili uygulayıcıların görüşlerini incelemek ve onların süreçte yaşadıklarını ve düşüncelerini analiz edip ileriye dönük önerilerde bulunmaktır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2019-2020 akademik yılı içerisinde, Türkiye’de bir devlet üniversitesinin yabancı dil yüksekokulunun hazırlık biriminde görev yapmakta olan öğretim elemanları oluşturmaktadır. Çalışmanın verileri araştırmacılar tarafından oluşturulmuş açık uçlu sorulardan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler üzerinde içerik analizi yapılmıştır. Çalışmanın sonucunda, eş zamanlı uzaktan eğitimin zaman-mekân esnekliği sağlaması, farklı kaynaklara ve materyallere erişimi ve paylaşımı kolaylaştırması, sınıf baskısının önüne geçebilmesi, disiplin problemlerini önleyebilmesi gibi fırsatlarının olmasına rağmen geleneksel yüz yüze eğitimin öğrencilerle bire bir ilgilenebilme, göz teması kurabilme, beden diliyle anlaşabilme gibi sınıf yönetimiyle ilgili, derse aktif katılımı ve motivasyonu daha kolay sağlama gibi ders süreciyle ilgili ve ölçme değerlendirmeyle ilgili avantajlarından dolayı daha verimli bulunduğu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Eş zamanlı uzaktan eğitim, Öğretim elemanları, Yabancı dil, Covid19 pandemi

The Views of Lecturers in Foreign Language Teaching via Synchronous Distance Education: A Covid19 Case

Öz

The Covid19 pandemic process that has affected all humanity in 2020 has made it necessary to make radical changes in many areas and sectors. The field of education has also been greatly affected by these changes, and all educational institutions have had to give more importance to internet-based distance education applications and technologies. The aim of this study is to analyze the opinions of the lecturers in foreign language teaching via synchronous distance education and their experiences and thoughts in this process and to make suggestions for future research. The study group consisted of the lecturers working at the preparatory department of the school of foreign languages of a state university in Turkey in the 2019-2020 academic years. The data of the study were collected by a semi-structured interview form which consisted of open-ended questions and was prepared by the researchers. The data obtained from the research were analyzed thanks to content analysis. The results of the study indicated that traditional face-to-face education was more effective and had various advantages related to classroom management such as face-to-face communicating with students, establishing eye contact, using body language; increasing active participation and motivation and easier testing and evaluation yet synchronous distance education also offered a lot of opportunities such as providing time-space flexibility, facilitating access and sharing different resources and materials, reducing classroom pressure and preventing disciplinary problems.

Anahtar Kelimeler

Synchronous distance education, Lecturers, Foreign language, The Covid19 pandemic

Kaynakça

• Akçay, S. ve Gökçearslan, A. (2016). Grafik tasarım dersinde uzaktan eğitim yönteminin kullanımına yönelik bir uygulama ve öğrenci algıları: Gazi Üniversitesi örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(4), 1983-2004. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/kefdergi/issue/27734/327772
• Akkuş, İ. ve Acar, S. (2017). Eş zamanlı öğrenme ortamlarında karşılaşılan teknik sorunların öğretici ve öğrenen üzerindeki etkisini belirlemeye yönelik bir araştırma. İnönü University Journal of the Faculty of Education, 18(3), 363-376. DOI: 10.17679/inuefd.340479
• Aktay, Y. (2002). Eğitimde küresel imkânlar-küreselleşen dünyada eğitimde fırsat eşitliği ve özgürleşim fırsatları üzerine. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 7-22. Erişim adresi: https://app.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TXpVeU5UazRPQT09
• Alkan, C. (1996, Kasım). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi (Tam metin). Türkiye I. Uluslararası Uzaktan Eğitim Sempozyumu, Bildiriler, Ankara: Uzaktan Eğitim Vakfı Yayınları.
• Antalyalı, Ö. L. (2004). Uzaktan eğitim algısı ve yöneylem araştırması dersinin uzaktan eğitim ile verilebilirliği. Yüksek Lisans Tezi, S. D. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Aybat, B. ve Özgün, Y. (2020). Uzaktan eğitim şart. İstanbul: Abaküs Kitap Yayın Eğitim.
• Bilgiç, H. G. ve Tüzün, H. (2015). Yükseköğretim kurumları web tabanlı uzaktan eğitim programlarında yaşanan sorunlar. AUAD, 1(3), 26-50. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/auad/issue/3028/42071
• Bober, M. J. ve Dennen, V. P. (2001). Intersubjectivity: Facilitating knowledge construction in online environments. Educational Media International, 38(4), 241−250. DOI: 10.1080/09523980110105150
• Bolliger, D. ve Wasilik, O. (2009). Factors influencing faculty satisfaction with online teaching and learning in higher education. Distance Education, 30(1), 103-116. DOI: 10.1080/01587910902845949
• Bower, B. (2001). Distance education: facing the faculty challenge. Online Journal of Distance Learning Administration. 4(2). Erişim adresi: https://pdfs.semanticscholar.org/d5a8/ec74fe562bbd132d13792249b6d2d38868ca.pdf
• Bozkurt, A. (2017). Türkiye’de uzaktan eğitimin dünü, bugünü ve yarını. AUAd, 3(2), 85-124. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/auad/issue/34117/378446
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. (20. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Casey, M. D. (2008). A journey to legitimacy: the historical development of distance education through technology. TechTrends, 52(2), 45-51. DOI: 10.1007/s11528-008-0135-z
• Chapman, A. D. (1996, Kasım). Using ınteractive video to teach learning theory to undergraduates: problems and benefits. Annual Meeting of the Mid-South Educational Research Association, Alabama. Erişim adresi: http://www.eric.ed.gov/PDFS/ED406425.pdf
• Çetin Ö., Çakıroğlu M., Bayılmış C. ve Ekiz H. (2002). Teknolojik gelişme için eğitimin önemi ve İnternet destekli öğretimin eğitimdeki yeri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(3), 143-147. Erişim adresi: http://www.tojet.net/articles/v3i3/3317.pdf
• Çınar, M., Tüzün, H., Yıldırım, D., Akıncı, A., Kalaycı, E., Bilgiç, H. G. ve Yüksel, Y. (2011, Şubat). Uzaktan eğitimde kullanılan eşzamanlı sanal sınıf araçlarının karşılaştırılması. XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Malatya: İnönü Üniversitesi.
• Creswell, J. W. ve Creswell, J. D. (2018). Research design: qualitative, quantitative and mixed methods. (5th edition). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications, Inc.
• Çukadar, S. ve Çelik, S. (2003). İnternete dayalı uzaktan öğretim ve üniversite kütüphaneleri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 4(1), 31-42. Erişim adresi: http://journal.dogus.edu.tr/index.php/duj/article/view/183/199
• Demir, E. (2014). Uzaktan eğitime genel bir bakış. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 39, 203-211. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/55935
• Demiray, U. (1999). Kuruluşunun beşinci yilinda açköğretim lisesi ıle ilgili çalişmalar kaynakçası (1982-1997). Ankara: Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü Yayınları.
• Demirel, Ö., Seferoğlu, S. ve Yağcı, E. (2003). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Pegem Akademi.
• Devran, Y. ve Elitaş, T. (2017). Uzaktan eğitim: fırsatlar ve tehditler. Online Academic Journal of Information Technology, 8(27), 31-40. DOI: 10.5824/1309‐1581.2017.2.003.x
• Dinçer, S. (2006, Şubat). Bilgisayar destekli eğitim ve uzaktan eğitime genel bir bakış. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Denizli: Pamukkale Üniversitesi.
• Dixon, K. ve Pelliccione, L. (2004). Reactions to online learning from novice students in two distinct programs. In R. Atkinson, C. McBeath, D. Jonas-Dwyer ve R. Phillips (Eds), Beyond the comfort zone: Proceedings of the 21st ASCILITE Conference (pp. 255-262). Erişim adresi: http://www.ascilite.org.au/conferences/perth04/procs/ dixon.html
• Doğan, S. ve Tatık, R. Ş. (2015). Evaluation of distance education program in Marmara University according to the views of students. Route Educational and Social Science Journal, 2(1), 247-261. DOI: 10.17121/ressjournal.187
• Driscoll, M. (1999). Web-based training in the workplace. Adult Learning, 10(4), 21-25. DOI: 10.1177/104515959901000408
• Düzakın, E. ve Yalçınkaya, S. (2008). Web tabanlı uzaktan eğitim sistemi ve Çukurova Üniversitesi öğretim elemanlarının yatkınlıkları. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 225-244. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/cusosbil/issue/4378/60019
• Falowo, R. O. (2007). Factors impeding implementation of web-based distance learning. AACE Journal, 15(3), 315-338. Erişim adresi: http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.483.1754&rep=rep1&type=pdf
• Gillies, D. (2008). Student perspectives on video-conferencing in teacher education at a distance. Distance Education, 29(1), 107-118. DOI: 10.1080/01587910802004878
• Gökmen, Ö. F., Duman, İ. ve Horzum, M. B. (2016). Uzaktan eğitimde kuramlar, değişimler ve yeni yönelimler. AUAD, 2(3), 29-51. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/auad/issue/34059/376987
• Gürbüz, F. (2014). Students’ views on distance learning in Turkey: An example of Anadolu University open education faculty, Turkish Online Journal of Distance Education, 15(2), 239-250. DOI: 10.17718/tojde.54964
• Gürer, M. D., Tekianarslan, E. ve Yavuzalp, N. (2016). Çevrimiçi ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitim hakkındaki görüşleri. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1), 48-78. DOI: 10.17569/tojqi.74876
• Güzel, M. (2007). Küreselleşme, tüketim kültürü ve internet’teki gençlik siteleri, yeni medya çalışmaları. (Derleyen: Mutlu Binark). Ankara: Dipnot Yayınları.
• Hannay, M. ve Newvine, T. (2006). Perceptions of distance learning: a comparison of online and traditional learning. MERLOT Journal of Online Learning and Teaching, 2(1), 1-11. Erişim adresi: https://jolt.merlot.org/documents/MS05011.pdf
• Hara, N. ve Kling, R. (2000). Student distress in a web-based distance education course. Information Communication & Society, 3(4), 557-579. DOI: 10.1080/13691180010002297
• Herand, D. ve Hatipoğlu, Z. A. (2014). Uzaktan eğitim ve uzaktan eğitim platformları’nın karşılaştırılması. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 18(1), 65-75. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/46574
• Hrastinski, S. (2008). Asynchronous and synchronous e-learning. Educase Quarterly, 4, 51-55. Erişim adresi: https://er.educause.edu/-/media/files/article-downloads/eqm0848.pdf
• Ilgaz, H. (2014). Uzaktan eğitim öğrencilerinin eşzamanlı öğrenme uygulamalarında karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 13(26), 187-204. Erişim adresi: http://ebuline.com/pdfs/26Sayi/26_4.pdf
• Işık, A. H., Karaca, A., Özkaraca, O. ve Biroğul, S. (2010, Şubat). Web tabanlı eş zamanlı (senkron) uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı analizi. Akademik Bilişim’10 - XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Muğla Üniversitesi: Muğla.
• İşman, A. (2011). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem Akademi.
• İzmirli, S. ve Akyüz, H. İ. (2017). Eş zamanlı sanal sınıf yazılımlarının incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 13(4), 788-810. DOI: 10.17244/eku.347815
• Jones, D. (2005). Computing by distance education: problems and solutions. ACM SIGCSE Bulletin, 28, 139-146. DOI: 10.1145/237477.237616
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Kazmer, M. M. ve Xie, B. (2008). Qualitative interviewing in internet studies: playing with the media, playing with the method. Information, community and society, 11(2), 257-278. DOI: 10.1080/13691180801946333
• Keegan, D. (1996). Foundations of distance education (3rd Ed.) New York, NY: Routledge.
• Kılıç, S., Horzum, M. B. ve Çakıroğlu, Ü. (2016). Çevrimiçi eşzamanlı öğrenme ortamlarında öğrencilerin öğretimsel, sosyal ve bilişsel buradalık algılarının belirlenmesi. Türk Bilgisayar ve Matematik Eğitimi Dergisi, 7(2), 350-364. DOI: 10.16949/turcomat.35549
• Kırık, A. M. (2014). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki durumu. Marmara İletişim Dergisi¸ 21, 73-94. DOI: 10.17829/midr.20142110299
• Ko, C. J. (2012). A case study of language learners’ social presence in synchronous CMC. ReCALL, 24(1), 66-84. DOI: 10.1017/S0958344011000292
• Koşar, E. ve Çiğdem, H. (2003). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Kör, H. (2013). Uzaktan eğitim ve örgün eğitimin çok yönlü – çapraz karşılaştırılması: Kırıkkale Üniversitesi ve Hitit Üniversitesi örneği. Yüksek Lisans Tezi. K. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Kırıkkale.
• Kurt, N. ve Özkan, Y. (2014). Uzaktan eğitimde akademik başarıyı etkileyen faktörler. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(22), 219-236. Erişim adresi: https://hayefjournal.org/tr/uzaktan-egitimde-akademik-basariyi-etkileyen-faktorler-16465
• Lloyd, S. A., Byrne, M. M. ve McCoy, T. S. (2012). Faculty-perceived barriers of online education. MERLOT Journal of Online Learning and Teaching, 8(1). Erişim adresi: https://pdfs.semanticscholar.org/0983/84fd7a2448c6532bfb1ea746d19db764e3f4.pdf?_ga=2.196785260.1311815245.1597955488-1415529230.1591700549
• Mahiroğlu, A. ve Coşar, M. (2008). Web tabanlı uzaktan eğitimde sıra, hız ve içerik kontrollerinin akademik başarıya etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(1), 63-83. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/256326
• McBurnie, G. (2002). Küreselleşme, GATS ve ulus-aşırı eğitim (Çevirenler: H. Koç ve G. Tunalı-Koç). Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 2(1), 169-190. Erişim adresi: https://app.trdizin.gov.tr/documentViewer/viewer.xhtml?ext=pdf&path=iszyC6h_XyiCkvthyLGCVUHC0nz2iQ4QCHOfU-WQXilCq447884DLBb9YMLQrBwCYgFoTj0AkVnG1eo7PexZkfv_sbCK7R04sWuy7VcxPJs=
• McLean, J. (2006). Forgotten faculty: stress and job satisfaction among distance educators. Online Journal of Distance Learning Administration, 9(2). Erişim adresi: https://www.westga.edu/~distance/ojdla/summer92/mclean92.pdf
• Meho, L.I. (2006). E-mail interviewing in qualitative research: a methodological discussion. Journal of the American Society of Information Science and Technology, 5(10), 1284-1295, Erişim adresi: http://eprints.rclis.org/8377/1/email-interviewing.pdf
• Mercer, D. M. (2002). Synchronous communication in collaborative online learning: Learners' perspectives. Doktora tezi, T. U.,, Canada.
• Midkiff, S. P. ve Dasiva, L. A. (2011). Leveraging the web for synchronous versus asynchronous distance learning. Erişim adresi: https://pdfs.semanticscholar.org/afc4/d77a5ec99f98b30bbd3e4d6121676bfd3365.pdf?_ga=2.81058132.29143270.1597615171-1415529230.1591700549
• Moore, M. G. ve Kearsley, G. (2012). Distance education: A systems view of online learning (3. Baskı). Belmont, CA: Wadsworth Cengage Learning.
• Moore, M. G. ve Anderson, W. (2003). Handbook of distance education. London: Lawrence Erlbaum Associates.
• Moore, M. (2007). Handbook of distance education. New York: Routledge
• Oliveira M. M. S., Penedo A. S. T. ve Pereira V. S. (2018). Distance education: advantages and disadvantages of the point of view of education and society. Dialogia, 29, 39-152. DOI: 10.5585/Dialogia.n29.7661
• Oral, B. (2014). Uzaktan eğitim. Demirel, Ö. ve Altun, E. (Ed.) Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı. Ankara: Pegem Akademi.
• Özarslan, Y. (2008, Aralık). Uzaktan eğitim uygulamaları için açık kaynak kodlu öğrenme yönetim sistemleri. XIII. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildirileri Kitabı, ODTÜ: Ankara. Erişim adresi: http://inet-tr.org.tr/inetconf13/kitap/ozarslan_inet08.pdf
• Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods. (3rd edition). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications, Inc.
• Romiszowski, A. (2004). How’s the e-learning baby? Factors leading to success or failure of an educational technology ınnovation. Educational Technology, 44(1), 5-27. Erişim adresi: https://pdfs.semanticscholar.org/f1ce/0c14f8fdb461aa8e226560eaa7f4aa7d8cf7.pdf?_ga=2.26589566.29143270.1597615171-1415529230.1591700549
• Romiszowski, A. ve Mason, R. (2004). Computer-mediated communication. In D. H. Jonassen. (Ed.), Handbook of research for educational communications and technology (2. baskı, ss. 397-431). New York: Simon ve Schuster Macmillan.
• Sarıtaş, E. ve Barutçu, E. (2020). Öğretimde dijital dönüşüm ve öğrencilerin çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşluluğu: pandemi döneminde Pamukkale Üniversitesi öğrencileri üzerinde bir araştırma. İnternet Uygulamaları ve Yönetimi, 11(1), 5-22. DOI: 10.34231/iuyd.706397
• Sen, B., Atasoy, F. ve Aydın, N. (2010, Şubat). Düşük maliyetli web tabanlı uzaktan eğitim sistemi uygulaması. XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Muğla Üniversitesi: Muğla.
• Schifter, C. (2002). Perception differences about participating in distance education. Online Journal of Distance Learning Administration, 5(1). Erişim adresi: https://www.westga.edu/~distance/ojdla/spring51/schifter51.pdf
• Simonson, M., Smaldino, S. E., Albright, M. ve Zvacek, S. (2012). Teaching and learning at a distance: foundations of distance education. Boston: Pearson Education, Inc
• Stein, D. S., Wanstreet, C. E., Glazer, H. R., Engle, C. L., Harris, R. A., Johnston, S. M., Simons, M. R. ve Trinko, L. A. (2007). Creating shared understanding through chats in a community of inquiry. Internet and Higher Education, 10, 103–115. DOI: 10.1016/j.iheduc.2007.02.002
• Şenkal, O. ve Dinçer, S. (2012). Geleneksel sınıfların uzaktan eğitim platformuna dönüştürülmesi: bir model çalışması. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 5(1), 13-17. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/298147141_Geleneksel_siniflarin_uzaktan_egitim_platformuna_donusturulmesi_Bir_model_calismasi
• Taylor, R. W. (2002). Pros and cons of online learning - a faculty perspective. Journal of European Industrial Training, 26(1), 24-37. DOI: 10.1108/03090590210415876
• Toker-Gökçe, A. (2008). Küreselleşme sürecinde uzaktan eğitim. D.Ü. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 1-12. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/zgefd/issue/47957/606765
• Tuncer, M. ve Taşpınar, M. (2008). Sanal ortamda eğitim ve öğretimin geleceği ve olası sorunlar. Sosyal Bilimler Dergisi X(1), 125-144. Erişim adresi: https://www.acarindex.com/dosyalar/makale/acarindex-1423867219.pdf
• Uluğ, F. ve Kaya, Z. (1997). Uzaktan eğitim yaklaşımıyla ilköğretim. Ankara: Uzaktan Eğitim Vakfı. Urdan, T. A. ve Weggen, C.C. (2000). Corporate e-learning: exploring a new frontier. Wr Hambrecht & Co./Equity Research. Erişim adresi: http://papers.cumincad.org/data/works/att/2c7d.content.pdf
• Uşun, S. (2006). Uzaktan eğitim. (1.Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
• Varol, A. ve Türel, Y. (2003). Çevrimiçi uzaktan eğitimde iletişim modülü. TOJET (The Turkish Online Journal Of Educational Technology, 2(1), 641-658. Erişim adresi: http://www.tojet.net/articles/v2i1/216.pdf
• Verduin, J. R. ve Clark, T. A. (1994). Uzaktan eğitim: etkin uygulama esasları. (Çeviren: İlknur Maviş). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.
• Volery, T. ve Lord, D. (2000). Critical success factors in online education. International Journal of Educational Management, 14(5), 216-223. DOI: 10.1108/09513540010344731
• Vonderwell, S., Liang, X. ve Alderman, K. (2007). Asynchronous discussions and assessment in online learning. Journal of Research on Technology in Education, 39(3), 309-328. Erişim adresi: https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ768879.pdf
• Wang, A. ve Newlin, M. (2001). Online lectures: benefits for the virtual classroom. T.H.E. Journal, 29(1), 17-24. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/234587822_Online_Lectures_Benefits_for_the_Virtual_Classroom#:~:text=Some%20advantages%20of%20a%20virtual,with%20the%20lecturers%20%5B3%5D.
• Williams, M. L., Pabrock, K. ve Covington, B. (1998). Distance learning: the essencial guide. Thousand Oaks - CA: Sage Publications, Inc.
• Yalın, H. İ. (2004). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Nobel.
• Yalman, M. (2013). Eğitim fakültesi öğrencilerinin bilgisayar destekli uzaktan eğitim sistemi (moodle) memnuniyet düzeyleri. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(8), 1395-1406. DOI: 10.7827/TurkishStudies.5357
• Yamada, M. (2009). The role of social presence in learner-centered communicative language learning using synchronous computermediated communication: Experimental study. Computers & Education, 52, 820–833. DOI: 10.1016/j.compedu.2008.12.007
• Yazıcı, A., Altaş, I. ve Demiray, U. (2001). Distance education on the net: A model for developing countries. Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE, 2(2), 24-35. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/26339454_Distance_Education_On_The_Net_A_Model_For_Developing_Countries
• Yılmaz, E. O. ve Aktuğ, S. (2011). Uzaktan eğitimde çevrimiçi ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitimde etkileşim ve iletişim üzerine görüşleri. Akademik Bilişim’11 - XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. İnönü Üniversitesi: Malatya.
• Yılmaz, G. K. ve Güven, B. (2015). Öğretmen adaylarının uzaktan eğitime yönelik algılarının metaforlar yoluyla belirlenmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education¸6(2), 299-322. DOI: 10.16949/turcomat.75936
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayinevi.
• Yorgancı, S. (2014). Web tabanlı uzaktan eğitim yönteminin öğrencilerin matematik başarılarına etkileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(3), 1401-1420. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/kefdergi/issue/22598/241409