Kişinin kendisini
ifade etmek için gerek günlük hayatta gerekse meslek yaşantısında en çok
başvurduğu dil becerisi konuşmadır. İletişim kurabilmenin ve iletişimin devam
ettirilebilmesinin konuşma becerisindeki başarı ile ilgisi büyüktür.
Mesleklerinin icrası sırasında konuşma becerisini en çok ve en etkili kullanmak
zorunda olan meslek öğretmenlik mesleğidir. Türkçe öğretmenlerinin ise hem
konuşma becerisini etkili bir şekilde kullanması hem de bu beceriyi
öğrencilerine kazandırması beklenmektedir. Çalışmada Türkçe öğretmeni olmak
amacıyla eğitim alan öğrencilerin konuşma becerisine yönelik öz yeterliklerini
belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaçla betimsel tarama modellerinden ilişkisel
tarama modeli kullanılmıştır. Veriler Katrancı ve Melanlıoğlu (2013) tarafından
geliştirilen “Konuşma Becerisi Öz Yeterlik Ölçeği” aracılığıyla ve Türkçe
Eğitimi Anabilim Dalında öğrenim görmekte olan 224 lisans öğrencisinden
toplanmıştır. Verilerin incelenmesinde aritmetik ortalama ve standart sapma,
bağımsız değişkenler için t testi ve tek
yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı
Lisans Öğrencileri, konuşma becerisi öz yeterlik alt boyutlarından en çok
konuşma değerlendirme, en az topluluk önünde konuşma yeterliliklerine sahip
olduklarını düşünmektedir. Cinsiyet ve sınıf değişkenlerinin konuşma becerisi
öz yeterlik algısında belirleyici olmadığı tespit edilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 15, 2018 |
Submission Date | September 28, 2018 |
Acceptance Date | September 28, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 7 Issue: 3 |