The court, which was the center of the Ottoman Empire, was not only the center of the state but it was the center of art as well. After the Ottomans had enlarged its territories to rule over three continents and the state power and authority reached its peak position, the music of the court acquired its own identity. The music tradition finding its roots back in the courts of Timur and Herat developed its own style and aesthetic firstly in the Tulip Era, and then formed its own identity under the rule of Selim III. The effects of westernization movements, which began under the heading of Nizam-ı Cedid during the Selim III period, on music were inevitable. Moreover, the establishment of Muzıka-yı Humayun instead of the abolished Mehterhane by Mahmut II on the grounds of reinstating the political order in the society paved the way for the entrance of western band, western notation and western style into the court. In this article, the enterprises that were initiated in the name of westernization movements during the periods of Selim III, and his nephew, Mahmut II, in which the concrete effects of the westernization current asserted itself, the influence of these endeavors on Ottoman Court Music Identity, the historical outcomes of these effects were analyzed.
Osmanlı İmparatorluğu’nun merkezi olan saray sadece yönetimin değil, eğitim ve sanatın da merkezidir. Osmanlı'nın kurulması, büyümesi ve güçlenmesi dönemlerinden sonra, kısaca devlet yönetimi doruk noktasına ulaştıktan ve topraklar üç kıtaya genişledikten sonra saray müziğinin de kimliğini kazanmaya başladığı görülmektedir. Timur ve Herat Saraylarından gelen müzik geleneği önce Lale Devri, daha sonra da III. Selim Devrinde biçim ve estetiğini geliştirmiş, kendi kimlik ve üslubunu oluşturmuştur. Bununla birlikte III. Selim Dönemi'nde Nizam-ı Cedid – Yeni Düzen adıyla başlayan batılılaşma hareketlerinin müziği etkilemesi kaçınılmaz olmuş, II. Mahmud'un toplumda siyasal düzeni sağlamak amaçlı ilga ettiği Mehterhane’nin yerine Muzıka-yı Humayun'u kurması batı bandosu, batı notası ve batı üslubunun saraya girmesine yol açmıştır. Bu çalışmada Lale Devri ve batılılaşma hareketlerinin direk olarak vuku bulduğu III. Selim, yeğeni II. Mahmut ve sonrasında batılılaşmaya yönelik girişimler, bu girişimlerin Osmanlı-Türk Müziği Kimliğine etkileri ve bu etkilerin sonuçları tarihsel olarak incelenecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | February 1, 2014 |
Submission Date | October 9, 2015 |
Published in Issue | Year 2014 Volume: 181 Issue: 181 |