BibTex RIS Kaynak Göster

READING AND WRITING SKILLS MEASURING GAINS IN TURKİSH CURRICULUM CLASSIFICATION FOR ASSESSMENT AND EVALUATION METHOD

Yıl 2013, Cilt: 172 Sayı: 172, 11 - 32, 01.02.2013

Öz

In this study, the assessment and evaluation processes to be used to detect what level the student's reading and writing skills to be realized under the program demonstrated within Turkish language course and the distribution of assessment and evaluation methods were classified. This descriptive study revealed that of 51 reading gains, 28 of gains at the end of the process, 20 in the process, 3 gains at the end of the process and in the process; as well as of 42 writing gains, 21 at the end of the process, 12 of the gains both in the process and out of the process, 9 of the gains have been designed to able to be evaluated in the process. In addition to determine the level of realization gains the researcher examined in reading, it has been determined that especially multiple-choice questions are appropriate for scoring keys grade, rating scales and checklists are appropriate whereas gains in writing are appropriate for student of the product files, self-assessment, your back evaluation, performance, assignments, project assignments, and open-ended method of measurement.

Kaynakça

  • AİRASİAN, P.W. (2001). Classroom assessment: Concepts and application. New York:
  • AKYOL, H. (2007), Yeni Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri, Ankara: Kök Yayıncılık.
  • BÜYÜKKARAGÖZ, S. S. ve ÇİVİ C. (1996). Genel Öğretim Metotları. İstanbul: Öz Eğitim Yayınları.
  • COŞKUN, E. (2002), “Lise Hızlı Okuma Teknikleri Öğretim Programı ve Uygulamala- rının Değerlendirilmesi”, Eğitim Araştırmaları, Yıl: 3, S. 9, Ekim, s. 41-51.
  • ÇELİK, D. (2005). Okullarda Ölçme Değerlendirme Nasıl Olmalı?, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • DEMİREL, Ö. (1999), Türkçe Öğretimi, PegemA Yayıncılık, Ankara.
  • DEMİREL, Ö. ve KAYA, Z. ( 2003), “Eğitimle İlgili Temel Kavramlar”, Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • DEMİREL, Ö. ( 2005). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Anka- ra: PegemA Yayıncılık.
  • DEMİREL, Ö. (2006). Öğretme Sanatı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • GÜNEY, S. (1998). Davranış Bilimleri ve Yönetim Psikolojisi Terimler Sözlüğü. Anka- ra: Ocak Yayınları.
  • GÖĞÜŞ. B. (1978), Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi, Gül Yayı- nevi, Ankara.
  • HALADYNA, T. M. (1997). Writing test items to evaluate higher order thinking. USA: Allyn & Bacon.
  • KELEŞ, Ö. (2006). İlköğretim 4. Ve 5. Sınıf öğrencilerinde Kitap Okuma Alışkanlığı- nın İncelenmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • KUBİSZYN, T. & BORİCH, G. (1993). Educational testing and measurement: Classroom application and practice, Harper Collins College Publishers, Fourth Edition. McGraw-Hill.
  • KUHN, L. (2004). Student Perceptions of School Counselor Roles and Functions. Unpublished Master’s Thesis. University of Maryland, Baltimore. KÜÇÜKAHMET, L. (2009). Bir yıl içinde öğretmen
  • yetiştirme programlarındaki dalgalanmalar. Çağdaş Eğitim Dergisi, 34 (367): 37-41.
  • MEB (2005). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. (6, 7, 8. Sınıf- lar). MEB, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara: Devlet Kitapları Mü- dürlüğü. [Online]:
  • http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/modules.php?name=Downloads&d_op=
  • viewdownload&cid=74 (Erişim Tarihi: 05. Ocak. 2010).
  • RAİMES, A. (1983). Techniques in Teaching Writing. OUP: New York.
  • SEVER, S. (2004), Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme, Anı Yayıncılık, Ankara.
  • TANSEL, F. A. (1985). İyi ve Doğru Yazma Usulleri I - II, İstanbul: Kubbealtı Neşri- yat.
  • TAZEBAY, A. (1997) İlkokul Öğrencilerinin Okuma Becerilerinin Okuduğunu Anla- maya Etkisi, M.E.B. Yayınevi, Ankara.
  • TEKİN, H. (1992). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları.
  • TÜRKÇE SÖZLÜK, (2009). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • OĞUZKAN, F. (1993), Eğitim Terimleri Sözlüğü, Emel Matbaacılık, Ankara.
  • ÖNCÜL, R. (2000). Eğitim ve eğitim bilimleri sözlüğü. İstanbul: MEB Yayınları.
  • ÖZBAY, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Kitap.
  • YALÇIN, A. (2002). Türkçe Öğretim Yöntemleri-Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • YILDIRIM, A.-ŞİMŞEK H.(1993), Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayı- nevi.
  • YILMAZ, H. ve Sümbül. H. (2003). Öğretimi Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Mikro Yayınları. Introduction
  • The goal of the study is to prepare a model of classification in accordance with measurement and evaluation methods for the reading and writing acquirements of “Turkish Language Teaching Programme (6-7-8. Grades)” prepared by the Ministry of National Education. METHODOLOGY
  • This is a qualitative study. During the study, the reading and writing acquirements of Turkish Language Teaching Program (6-7-8. Grades) were examined. The acquirements were classified according to measurement and evaluation methods (process evaluation, output evaluation and process-output evaluation). Limitedness
  • The limitedness of the research includes 51 reading and 42 writing acquirements within the Primary Turkish Language Teaching Programme (6-8. grades) by the 186th decision of the Board of Education and Discipline dated 30.06.2005. The distribution of goals and acquirements within the scope of the examination are given in Table 1.
  • Data Collection and Analysis
  • In this part, the reading and writing acquirements are classified into conclusion, process, conclusion-process. Some determinations are made about which of these alternative measurement and evaluation methods comply with these acquirements.
  • The distribution of writing acquirements during the process, after the process and during-after the process in accordance with measurement evaluation is given below. Also, the measurement and evaluation methods suitable for the acquirements are included.
  • Conclusion and Discussion

TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN OKUMA VE YAZMA BECERİLERİNE YÖNELİK KAZANIMLARIN ÖLÇME DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNE GÖRE SINIFLANDIRILMASI

Yıl 2013, Cilt: 172 Sayı: 172, 11 - 32, 01.02.2013

Öz

Bu çalışmada Türkçe dersinde öğrencinin okuma ve yazma becerilerinde program dâhilindeki kazanımları ne düzeyde gerçekleştirdiklerini tespit etmede kullanılacak ölçme değerlendirme süreçleri ve ölçme değerlendirme yöntemlerine göre dağılımı bir sınıflandırma şeklinde verilmeye çalışılmıştır. Betimsel analiz yöntemine göre gerçekleştirilen araştırmanın sonucunda, 51 okuma kazanımından 28’inin süreç sonunda; 20’sinin süreç içinde, 3 kazanımın ise hem süreç içinde hem de süreç sonunda; 42 yazma kazanımından 21’inin süreç sonunda 12’sinin hem süreç içi hem süreç sonunda, 9’unun da süreç içinde ölçme değerlendirmeye tabi tutulabilir şekilde tasarlandığı tespit edilmiştir. Bunun yanında araştırma kapsamında incelenen okuma kazanımlarının gerçekleştirilme düzeylerini tespit etmek için daha ziyade çoktan seçmeli sorular, dereceli puanlama anahtarları, derecelendirme ölçekleri ve kontrol listelerine uygun olduğu; yazma kazanımlarının ise öğrenci ürün dosyaları, öz değerlendirme, akran değerlendirme, performans ödevleri, proje ödevleri ve açık uçlu ölçme yöntemine uygun olduğu tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • AİRASİAN, P.W. (2001). Classroom assessment: Concepts and application. New York:
  • AKYOL, H. (2007), Yeni Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri, Ankara: Kök Yayıncılık.
  • BÜYÜKKARAGÖZ, S. S. ve ÇİVİ C. (1996). Genel Öğretim Metotları. İstanbul: Öz Eğitim Yayınları.
  • COŞKUN, E. (2002), “Lise Hızlı Okuma Teknikleri Öğretim Programı ve Uygulamala- rının Değerlendirilmesi”, Eğitim Araştırmaları, Yıl: 3, S. 9, Ekim, s. 41-51.
  • ÇELİK, D. (2005). Okullarda Ölçme Değerlendirme Nasıl Olmalı?, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • DEMİREL, Ö. (1999), Türkçe Öğretimi, PegemA Yayıncılık, Ankara.
  • DEMİREL, Ö. ve KAYA, Z. ( 2003), “Eğitimle İlgili Temel Kavramlar”, Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • DEMİREL, Ö. ( 2005). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Anka- ra: PegemA Yayıncılık.
  • DEMİREL, Ö. (2006). Öğretme Sanatı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • GÜNEY, S. (1998). Davranış Bilimleri ve Yönetim Psikolojisi Terimler Sözlüğü. Anka- ra: Ocak Yayınları.
  • GÖĞÜŞ. B. (1978), Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi, Gül Yayı- nevi, Ankara.
  • HALADYNA, T. M. (1997). Writing test items to evaluate higher order thinking. USA: Allyn & Bacon.
  • KELEŞ, Ö. (2006). İlköğretim 4. Ve 5. Sınıf öğrencilerinde Kitap Okuma Alışkanlığı- nın İncelenmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • KUBİSZYN, T. & BORİCH, G. (1993). Educational testing and measurement: Classroom application and practice, Harper Collins College Publishers, Fourth Edition. McGraw-Hill.
  • KUHN, L. (2004). Student Perceptions of School Counselor Roles and Functions. Unpublished Master’s Thesis. University of Maryland, Baltimore. KÜÇÜKAHMET, L. (2009). Bir yıl içinde öğretmen
  • yetiştirme programlarındaki dalgalanmalar. Çağdaş Eğitim Dergisi, 34 (367): 37-41.
  • MEB (2005). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. (6, 7, 8. Sınıf- lar). MEB, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara: Devlet Kitapları Mü- dürlüğü. [Online]:
  • http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/modules.php?name=Downloads&d_op=
  • viewdownload&cid=74 (Erişim Tarihi: 05. Ocak. 2010).
  • RAİMES, A. (1983). Techniques in Teaching Writing. OUP: New York.
  • SEVER, S. (2004), Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme, Anı Yayıncılık, Ankara.
  • TANSEL, F. A. (1985). İyi ve Doğru Yazma Usulleri I - II, İstanbul: Kubbealtı Neşri- yat.
  • TAZEBAY, A. (1997) İlkokul Öğrencilerinin Okuma Becerilerinin Okuduğunu Anla- maya Etkisi, M.E.B. Yayınevi, Ankara.
  • TEKİN, H. (1992). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları.
  • TÜRKÇE SÖZLÜK, (2009). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • OĞUZKAN, F. (1993), Eğitim Terimleri Sözlüğü, Emel Matbaacılık, Ankara.
  • ÖNCÜL, R. (2000). Eğitim ve eğitim bilimleri sözlüğü. İstanbul: MEB Yayınları.
  • ÖZBAY, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Kitap.
  • YALÇIN, A. (2002). Türkçe Öğretim Yöntemleri-Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • YILDIRIM, A.-ŞİMŞEK H.(1993), Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayı- nevi.
  • YILMAZ, H. ve Sümbül. H. (2003). Öğretimi Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Mikro Yayınları. Introduction
  • The goal of the study is to prepare a model of classification in accordance with measurement and evaluation methods for the reading and writing acquirements of “Turkish Language Teaching Programme (6-7-8. Grades)” prepared by the Ministry of National Education. METHODOLOGY
  • This is a qualitative study. During the study, the reading and writing acquirements of Turkish Language Teaching Program (6-7-8. Grades) were examined. The acquirements were classified according to measurement and evaluation methods (process evaluation, output evaluation and process-output evaluation). Limitedness
  • The limitedness of the research includes 51 reading and 42 writing acquirements within the Primary Turkish Language Teaching Programme (6-8. grades) by the 186th decision of the Board of Education and Discipline dated 30.06.2005. The distribution of goals and acquirements within the scope of the examination are given in Table 1.
  • Data Collection and Analysis
  • In this part, the reading and writing acquirements are classified into conclusion, process, conclusion-process. Some determinations are made about which of these alternative measurement and evaluation methods comply with these acquirements.
  • The distribution of writing acquirements during the process, after the process and during-after the process in accordance with measurement evaluation is given below. Also, the measurement and evaluation methods suitable for the acquirements are included.
  • Conclusion and Discussion
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Banu Özdemir Bu kişi benim

Tazegül Demir Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Şubat 2013
Gönderilme Tarihi 9 Ekim 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 172 Sayı: 172

Kaynak Göster

APA Özdemir, B., & Demir, T. (2013). TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN OKUMA VE YAZMA BECERİLERİNE YÖNELİK KAZANIMLARIN ÖLÇME DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNE GÖRE SINIFLANDIRILMASI. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 172(172), 11-32. https://doi.org/10.20296/tsad.95933
AMA Özdemir B, Demir T. TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN OKUMA VE YAZMA BECERİLERİNE YÖNELİK KAZANIMLARIN ÖLÇME DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNE GÖRE SINIFLANDIRILMASI. TSA. Şubat 2013;172(172):11-32. doi:10.20296/tsad.95933
Chicago Özdemir, Banu, ve Tazegül Demir. “TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN OKUMA VE YAZMA BECERİLERİNE YÖNELİK KAZANIMLARIN ÖLÇME DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNE GÖRE SINIFLANDIRILMASI”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 172, sy. 172 (Şubat 2013): 11-32. https://doi.org/10.20296/tsad.95933.
EndNote Özdemir B, Demir T (01 Şubat 2013) TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN OKUMA VE YAZMA BECERİLERİNE YÖNELİK KAZANIMLARIN ÖLÇME DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNE GÖRE SINIFLANDIRILMASI. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 172 172 11–32.
IEEE B. Özdemir ve T. Demir, “TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN OKUMA VE YAZMA BECERİLERİNE YÖNELİK KAZANIMLARIN ÖLÇME DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNE GÖRE SINIFLANDIRILMASI”, TSA, c. 172, sy. 172, ss. 11–32, 2013, doi: 10.20296/tsad.95933.
ISNAD Özdemir, Banu - Demir, Tazegül. “TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN OKUMA VE YAZMA BECERİLERİNE YÖNELİK KAZANIMLARIN ÖLÇME DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNE GÖRE SINIFLANDIRILMASI”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 172/172 (Şubat 2013), 11-32. https://doi.org/10.20296/tsad.95933.
JAMA Özdemir B, Demir T. TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN OKUMA VE YAZMA BECERİLERİNE YÖNELİK KAZANIMLARIN ÖLÇME DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNE GÖRE SINIFLANDIRILMASI. TSA. 2013;172:11–32.
MLA Özdemir, Banu ve Tazegül Demir. “TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN OKUMA VE YAZMA BECERİLERİNE YÖNELİK KAZANIMLARIN ÖLÇME DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNE GÖRE SINIFLANDIRILMASI”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, c. 172, sy. 172, 2013, ss. 11-32, doi:10.20296/tsad.95933.
Vancouver Özdemir B, Demir T. TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN OKUMA VE YAZMA BECERİLERİNE YÖNELİK KAZANIMLARIN ÖLÇME DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNE GÖRE SINIFLANDIRILMASI. TSA. 2013;172(172):11-32.