Türkçe Öğretiminde Akademik Başarı Üzerine Yapılmış Lisansüstü Tezlerin Eğilimleri

Yıl 2022, , 577 - 589, 29.12.2022

Aslı Maden , Emrullah Banaz , Deniz Gülen

https://doi.org/10.54979/turkegitimdergisi.1214163

Cited By: 2

Öz

Eğitimin amaçlarından biri de bireyleri çağın koşullarına ve yaşadığı topluma uygun bir şekilde yetiştirmektir. Bunun için yeni yaklaşım, yöntem ve modellerden yararlanarak bireylere yaşanılan yüzyılın gerektirdiği bilgi, beceri ve tutumları kazandırmak önem arz etmektedir. Verilen eğitimler, belirli bir plan ve program çerçevesinde bireylere aktarılmaktadır. Öğretim programları bünyesindeki kazanımların aktarımı aşamasında bireylerden belli başarılar elde etmesi istenmektedir. Eğitim ortamındaki bu başarı ise akademik başarı olarak tanımlanmaktadır. Araştırmada Türkçe öğretiminde akademik başarı üzerine yapılmış lisansüstü tezlerin eğilimlerini incelemek amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda araştırmada nitel araştırma yöntemlerden olan içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın veri kaynağı, Yüksek Öğretim Kurulu (YÖK) Ulusal Tez Merkezi arşivinde yer alan 2012 ile 2022 yılları arasındaki konuyla ilgili, erişim izni açık olan tezlerden oluşmuştur. Veri toplama sürecinde doküman inceleme tekniğinden yararlanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırma bulgularından hareketle 72 yüksek lisans, 27 doktora tezi olmak üzere toplam 99 lisansüstü çalışmaya erişilmiştir. Konuyla ilgili en fazla 2019 yılında çalışma hazırlanmıştır. Araştırmaya dâhil olan tezlerin en fazla Atatürk Üniversitesi’nde tamamlandığı, tamamlanan tezlerin en fazla Sosyal Bilimler ve Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalında hazırlandığı görülmüştür. Ayrıca hazırlanan çalışmalara en fazla doktor öğretim üyelerinin danışmanlık yaptığı, çalışmalarda en fazla nicel desenli çalışmaların tercih edildiği, konu olarak ise daha çok okuma ve yazma üzerine çalışmalar hazırlandığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Türkçe öğretimi, akademik başarı, lisansüstü tez, eğilim.

Kaynakça

• Akaydın, Ş. ve Çeçen, M. A. (2015). Okuma becerisiyle ilgili makaleler üzerine bir içerik analizi. Eğitim ve Bilim, 40(178), 183-198.
• Aydeniz, S. ve Haydaroğlu, M. (2021). Dört temel dil becerisi alanında yapılan lisansüstü tezlerin bibliyometrik analizi. Türkiye Eğitim Dergisi, 6(1), 200-216.
• Ayrancı, B. (2019). Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretiminde kültür aktarımı alanında yapılan lisansüstü tezlerin analizi ve değerlendirilmesi. Söylem Filoloji Dergisi, 4(6). 446-454.
• Baki, Y. (2019). Yabancılara Türkçe öğretimi alanındaki araştırmaların eğilimleri. International Journal of Language Academy (IJLA), 7(3), 22-41.
• Bayat, N. (2014). Öğretmen adaylarının eleştirel düşünme düzeyleri ile akademik yazma başarıları arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 39(173), 155-168.
• Boyacı, S. ve Demirkol, S. (2018). Türkçe eğitimi alanında yapılan doktora tezlerinin incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(2), 512-531.
• Bozkurt, Ü., B. ve Uzun, N., E. (2015). Türkçenin Eğitimi-öğretimine ilişkin bir alanyazını değerlendirmesi: Ulusalararası bilimsel toplantılarda eğilimler/yönelimler. Dil Araştırmaları Dergisi, 1(2), 1-15.
• Büyükikiz, K., K. (2014). Yabancılara Türkçe öğretimi alanında hazırlanan lisansüstü tezler üzerine bir inceleme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 203-2013.
• Çalık, M. ve Sözbilir, M. (2014). İçerik analizinin parametreleri. Eğitim ve Bilim, 39(174), 33-38.
• Çelebi, C., Ergül, E., Usta, B., ve Mutlu. M. (2019). Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretimi alanında hazırlanmış lisansüstü tezler üzerine bir meta-analiz çalışması. Temel Eğitim Dergisi, 1(3), 39-52.
• Çetin, S. (2013). Ortaöğretim 9. sınıf öğrencilerinin kitap okumaya yönelik tutumlarının akademik başarıya etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Demirel, Ö. (2003). Planlamadan değerlendirmeye öğretme sanatı. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
• Ergin, M. (2011). Türk dil bilgisi, İstanbul: Bayrak Basım/Yayım.
• Genç-Ersoy, B. ve Ersoy, M. (2021). Teknoloji destekli Türkçe öğretimi üzerine yayınlanan makalelerin içerik analizi: Ulakbim- TRDizin Örneği. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(3), 810-829.
• Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. (Çev. Ed: A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu), Anı yayıncılık.
• Gümüş, O. ve Buluç, B. (2007). İşbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının Türkçe dersinde akademik başarıya etkisi ve öğrencilerin derse ilgisi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 49, 7-30.
• Güneş, F. (2011). Dil öğretim yaklaşımları ve Türkçe öğretimindeki uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 124-148.
• Karataş, Z. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 62-80.
• Kardaş, M. N. ve Cemal, S. (2015). İş birlikli öğrenme tekniklerinin Türkçe öğretiminde başarı, tutum ve uygulamalara yönelik öğrenci görüşleriyle ilişkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(30), 231-250.
• Kemiksiz, Ö. (2021). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ders kitapları üzerine yapılan araştırmaların eğilimleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 34-56.
• Kuzhan, M. ve Fidan, M. (2020). Türkçe eğitiminde bilişim ve teknoloji kullanımına yönelik araştırmaların konu alanı ve yöntem yönünden analizi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(4), 1343-1367.
• Maden, A. (2020). Yabancı dil olarak Türkçe söz varlığını zenginleştirme ile ilgili makalelerin Analizi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 583-596.
• Maden, S. (2011). Jigsaw I tekniğinin yazılı anlatım becerisi akademik başarısına etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 301-917.
• Maden, S. (2021). Türkçe ders kitapları ile ilgili lisansüstü tezlerin eğilimleri: Bir içerik analizi. Türkiye Eğitim Dergisi, 6(1), 30-45.
• Maden, S. ve Önal, A. (2021). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ile ilgili lisansüstü tezlerin araştırma eğilimleri. Uluslararası Eğitim, Bilim ve Teknoloji Dergisi, 7(1), 42-56.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları. Miles, M. B. ve Huberman, A. M. Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2. Bakı). SAGE Publications.
• Özçakmak, H. (2017). Türkçe eğitimi lisansüstü çalışmalarında yeni yönelimler (2011-2015). Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 6(3), 1607-1618.
• Özdemir, S. (2018). Okumaya ilişkin lisansüstü araştırmaların eğilimleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(4), 1161-1178.
• Özerbaş, M. A. ve Öztürk, Y. (2017). Türkçe dersinde dijital hikâye kullanımının akademik başarı, motivasyon ve kalıcılık üzerinde etkisi. TÜBAV Bilim Dergisi, 10(2), 102-110.
• Şentürk, C. ve Yazar, İ. (2021). Türkçe öğretimi üzerine yapılan lisansüstü çalışmaların analizi. International Journal of New Trends in Arts, Sports and Science Education (IJTASE), 10(4), 258-276.
• Toptaş, V. ve Gözel, E. (2018). Türkiye’de matematik kaygısı ile ilgili yapılmış lisansüstü tezlerin içerik analizi. Eğitim ve Kuram Araştırmaları Dergisi, 4(3), 136-146.
• Türkben, T. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi alanında yapılan lisansüstü çalışmaların değerlendirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 7(4), 2464-2479.
• Ustabulut, M. Y. (2021). Türkçe öğretiminde yansıtıcı düşünme uygulamalarına ilişkin araştırmaların eğilimleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 10(3), 1089-1104.
• Ünsal, M. (2021). 4. sınıf öğrencilerinin Türkçe dersi ile diğer derslerin akademik başarılarının karşılaştırılması (Mardin ili örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Mersin Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin yayıncılık.
• Yılmaz, D. ve Kaya, S. (2020). İlk okuma yazma ve Türkçe öğretimi ile ilgili yazılmış tezlerin incelenmesi, Turkish Studies – Education, 15(1), 443-456.