THE IMPACT OF LIFE-BASED LEARNING ON STUDENTS’ ACHIEVEMENT AND PERMANENCE OF INFORMATION ABSTRACT

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 4, 906 - 922, 31.12.2023

Erhan Kara , Güldem Dönel Akgül

https://doi.org/10.47525/ulasbid.1328553

Öz

This study aims to investigate the effects of employing a life-based learning (LBL) approach in teaching the sixth-grade unit on the systems in the human body on students’ achievements in science and the retention of knowledge. The study group comprises a total of seventy-nine sixth-grade students attending a middle school in the central district of Erzincan province. Data for the study, conducted with a pre-test-post-test control group quasi-experimental design, were collected using the Support and Movement System Achievement Test (SMSAT), Circulatory System Achievement Test (CSAT), Respiratory System Achievement Test (RSAT), Digestive System Achievement Test (DSAT), and Excretory System Achievement Test (ESAT), developed by the researcher. The obtained data were analyzed using the SPSS 25 program. Dependent-independent group t-tests and ANCOVA were utilized as statistical methods in the research. Throughout ten weeks of the research process, an intervention was carried out. The subject matter of the research was structured by the constructivist approach for the control group as outlined in the curriculum. Most lessons were conducted in the classroom, supplemented with some smartboard applications during certain sessions. The experimental group received education supported by the life-based learning approach. Activities developed for the experimental group within the scope of the research were implemented in adherence to the lesson plans. This study concluded that there was a significant difference in favor of the experimental group concerning achievements between the experimental group where the LBL method was used and the control group and that it facilitated the retention of knowledge.

Anahtar Kelimeler

Life-based learning, science education, achievement and permanence

YAŞAM TEMELLİ ÖĞRENMENİN ÖĞRENCİLERİN BAŞARILARINA VE BİLGİLERİN KALICILIĞINA ETKİSİ

Öz

Bu çalışmanın amacı ortaokul altıncı sınıf vücudumuzdaki sistemler ünitesinin öğretiminde yaşam temelli öğrenme (YTÖ) yaklaşımı kullanımının öğrencilerin fen bilimlerine ilişkin başarıları ve bilgilerin kalıcılığı üzerine etkisini araştırmaktır. Araştırmanın çalışma grubunu Erzincan ili merkezinde bulunan bir ortaokulda öğrenim gören toplam yetmiş dokuz altıncı sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen ile yürütülen çalışmanın verileri araştırmacı tarafından geliştirilen destek ve hareket sistemi başarı testi (DHSBT), dolaşım sistemi başarı testi (DSBT), solunum sistemi başarı testi (SOSBT), sindirim sistemi başarı testi (SSBT) ve boşaltım sistemi başarı testi (BSBT) ile toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 25 programı ile analiz edilmiştir. Araştırmada istatistiksel yöntem olarak bağımlı-bağımsız gruplar t testi ve ANCOVA kullanılmıştır. Araştırma sürecinde on haftalık bir uygulama gerçekleştirilmiştir. Araştırma konusu kontrol grubuna öğretim programında belirtilen şekliyle yapılandırmacı yaklaşıma göre işlenmiştir. Çoğunlukla dersler sınıf içerisinde işlenmiş olup bazı derslerde akıllı tahta üzerinden uygulamalar yapılmıştır. Deney grubundaki öğrencilere yaşam temelli öğrenme yaklaşımı ile desteklenen eğitim verilmiştir. Araştırma kapsamında deney grubu için geliştirilen etkinlikler ders planlarına sadık kalınarak uygulanmıştır. Çalışma sonucunda YTÖ yönteminin kullanıldığı deney grubu ile kontrol grubu öğrencilerinin başarıları arasında deney grubu lehine anlamlı bir farklılık olduğu ve bilgilerin kalıcılıklarını sağladığı bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yaşam temelli öğrenme, fen eğitimi, başarı ve kalıcılık

Kaynakça

• Abbott, M. L. (2011). Understanding educational statistics using Microsoft Excel and SPSS. USA: John Wiley & Sons, Inc.
• Acar, B. ve Yaman, M. (2011). Bağlam temelli öğrenmenin öğrencilerin ilgi ve bilgi düzeylerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40 (40), 1-10.
• Açıkgöz, K., Ü. (2003). Aktif Öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
• Adıgüzel, A. (2009). Yenilenen ilköğretim programının uygulanması sürecinde karşılaşılan sorunlar. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(17), 77-94.
• Aikenhead, G. (1994). “What is STS teaching?”, STS education: International perspectives on reform. New York:Teachers College Press.
• Akaygün, S. ve Aslan-Tutak, F. (2016). STEM images revealing stem conceptions of pre-service chemistry and mathematics teachers. International Journal of Education in Mathematics, Science and Technology, 4(1), 56-71.
• Akdaş, E. (2014). İlköğretim yedinci sınıf fen ve teknoloji dersi insan ve çevre ünitesinde yaşam temelli öğrenme modelini kullanmanın akademik başarı, tutum ve kalıcılık üzerine etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Akpınar, B. (2010). Yapılandırmacı yaklaşımda öğretmenin, öğrencinin ve velinin rolü. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 6(16), 16-20.
• Arslan, M. (2007). Eğitimde yapılandırmacı yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40 (1), 41-61.
• Aslan-Tutak, F., Akaygun, S. ve Tezsezen, S. (2017). İşbirlikli FeTeMM (Fen, Teknoloji, Mühendislik, Matematik) eğitimi uygulaması: kimya ve matematik öğretmen adaylarının FeTeMM farkındalıklarının incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(4), 794-816.
• Bennett, J. (2003). Teaching and Learning Science, New York: Continuum publish.
• Bennett, J., Lubben, F. and Hogarth, S. (2007). Bringing science to life: A synthesis of the research evidence on the effects of context-based and STS approaches to science teaching. Science Education, 91(3), 347-370.
• Berkant, H. G. (2002). Ortaöğretim Biyoloji Derslerinin Biyolojik Nedenselliğe Dayalı Olarak İşlenmesi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, ODTÜ, Ankara, s 13.
• Boğazlıyan, B. (2020). Sosyal yapılandırmacılık bağlamında farklı sosyo-kültürel ve ekonomik çevrelerden gelen öğrencelerin vatandaşlık algılarının incelenmesi. (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Bülbül, M. Ş. ve Matthews, K. (2012). Bağlam temelli eğitimin olası geleceği. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Niğde, 548-550.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (17. Baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
• Castano, C. (2008). Socio-scientific discussions as a way to improve the comprehension of science and the understanding of the interrelation between species and the environment. Research in Science Education, 38, 565-587.
• Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd. Edition). New York: Routledge.
• Creswell, J. W., Fetters, M. D., Plano Clark, V. L. and Morales, A. (2009). Mixed methods ıntervention trials, Mixed methods research for nursing and the health sciences. New Jersey: Blackwell Publishing Ltd.
• Çeliköz M. (2017). Eğitim programları ve öğretim alanındaki eğitim bilimcilerin yapılandırmacılıkla ilgili görüşlerinin analizi. (Doktora Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Dağıstanlı, F. (2019). Yaşam temelli öğrenme yaklaşımı ile destekli çevre eğitiminin ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin çevreye yönelik tutum, davranış ve başarılarına etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Demirel, Ö. (2001). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncılık. Demirel, Ö. (2005). Eğitim sözlüğü II. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Erdal, B. ve Karakaya, Ş. (2009). Öğretmen eğitiminde yapılandırmacı yaklaşıma dayalı uygulamaların etkililiğinin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(28), 40-55.