BibTex RIS Cite

Avrupa Birliği’nde Tarımsal Biyoteknoloji Alanındaki Yasal Düzenlemeler

Year 2011, Issue: 357, 30 - 33, 01.07.2011

Abstract

Dünyada, 21.yüzyılın eşiğinde küresel ısınma ve dünya nüfusunun hızla artma eğilimi, gelecek nesillerin açlık tehlikesiyle karşı karşıya kalması ve ekolojik dengenin hızla bozuluyor olması özellikle tarım sektöründe, tarımsal üretimi arttıracak yeni tarım teknolojilerinin kullanılması ve araştırılması gerekliliğini gündeme getirmiştir. Gıda maddelerinin üretimini arttırmada üzerinde en çok çalışılan ve tartışılan teknolojilerden en önemlisi Biyoteknolojidir. Özellikle modern biyoteknolojik yöntemlerin gelecekte olabilecek iklim değişiklikleri, su yetersizliği ve toprak alanların bozulması gibi çevresel mücadelelerde muhtemel çözüm önerileri sunabilen önemli avantajlarının olduğuna dair bilimsel çalışmalar bulunmaktadır. Günümüzde, gelişmiş ve gelişmekte olan bazı ülkelerde transgenik bitki ve hayvanlar üzerindeki modern biyoteknolojik çalışmaların; ulusal, bölgesel ve uluslar arası platformlardaki sağlık, güvenlik, ekonomik, kültürel ve etik nedenlerden dolayı oluşturduğu tartışmalar karşısında her ülke kendi koşullarına göre özellikle biyogüvenlik kaygılarından dolayı modern biyoteknolojinin uygulanması ile ilgili yasal düzenlemeleri tartışmaya başlamıştır

References

  • Anonymous,( 2009), http://www.eefsa.europa.eu/Scientific ,Panels/GMO//efsa-locale.
  • Cömert, N. (2010), Avrupa Birliği Ülkelerinde ve Türkiye’de Tarımsal Bioteknoloji ve Bu Alandaki Yasal Düzenlemeler. Ankara Üniversitesi, Avrupa Toplulukları Araştırma ve Uygulama Merkezi (ATAUM), Ankara, 17.Dönem AB Uzmanlık Eğitimi Tezi.
  • Çelikkanat, D., (2009), AB 7. Çerçeve Programı Gıda, Tarım, Balıkçılık ve Biyoteknoloji Alanı, Gıda, Tarım ve Balıkçılık, Biyoteknoloji Ulusal İrtibat Noktası, Ankara,TÜBİTAK.
  • FAO, (2010), Malina Gıda Güvenliği Toplantısı.
  • König, A., A. Cockburn, R.W.R. Cravel, U. Hammerling, I. Kimber, I.Knudsen, H. A. Kui- per, A. H. Penninks, M. Schauzu, J.M. Wal. (2004), Assessment of the safety of foods derived from genetically modified (GM) crops. Food and Chemical Toxicology 2:1047-1088.
  • Viljoen, C.D., Dajee, B.K., and Botha, G.M. (2005), Detection of GMO in food products in South Africa: Implications of GMO labeling. African Journal of Biotechnology 5: (2) 73-82.
  • (http://ec.europa.eu) ,Evaluation of The EU Legislative Framework in The Field of GM Food and Feed.
  • (www.fp7.org.tr), Avrupa Birliği 7.Çerçeve Programı ,TÜBİTAK
Year 2011, Issue: 357, 30 - 33, 01.07.2011

Abstract

References

  • Anonymous,( 2009), http://www.eefsa.europa.eu/Scientific ,Panels/GMO//efsa-locale.
  • Cömert, N. (2010), Avrupa Birliği Ülkelerinde ve Türkiye’de Tarımsal Bioteknoloji ve Bu Alandaki Yasal Düzenlemeler. Ankara Üniversitesi, Avrupa Toplulukları Araştırma ve Uygulama Merkezi (ATAUM), Ankara, 17.Dönem AB Uzmanlık Eğitimi Tezi.
  • Çelikkanat, D., (2009), AB 7. Çerçeve Programı Gıda, Tarım, Balıkçılık ve Biyoteknoloji Alanı, Gıda, Tarım ve Balıkçılık, Biyoteknoloji Ulusal İrtibat Noktası, Ankara,TÜBİTAK.
  • FAO, (2010), Malina Gıda Güvenliği Toplantısı.
  • König, A., A. Cockburn, R.W.R. Cravel, U. Hammerling, I. Kimber, I.Knudsen, H. A. Kui- per, A. H. Penninks, M. Schauzu, J.M. Wal. (2004), Assessment of the safety of foods derived from genetically modified (GM) crops. Food and Chemical Toxicology 2:1047-1088.
  • Viljoen, C.D., Dajee, B.K., and Botha, G.M. (2005), Detection of GMO in food products in South Africa: Implications of GMO labeling. African Journal of Biotechnology 5: (2) 73-82.
  • (http://ec.europa.eu) ,Evaluation of The EU Legislative Framework in The Field of GM Food and Feed.
  • (www.fp7.org.tr), Avrupa Birliği 7.Çerçeve Programı ,TÜBİTAK
There are 8 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Research Article
Authors

Nezaket Cömert This is me

Publication Date July 1, 2011
Published in Issue Year 2011 Issue: 357

Cite

APA Cömert, N. (2011). Avrupa Birliği’nde Tarımsal Biyoteknoloji Alanındaki Yasal Düzenlemeler. Ziraat Mühendisliği(357), 30-33.