Öz
Studying relationship between human and land and the policies regarding agricultural sector in terms of law, the agricultural law is a new branch of law developing with the EU common agricultural policy. A modern agricultural law concept regulating any and all legal relations occurring in agricultural sector regulated by private laws is dominant in several jurisdictions, including mainly the EU. However, the legal studies regarding agricultural sector in Turkey have been limited to regulations contained in general law for several years except just a few private law regulations. Although some important developments have been achieved by means of legal regulations adapted recently for the purpose of adaptation with the EU legislations, such developments have been made not for the sake of the concrete needs of agricultural sector but adaptation commitments made to the EU. Particularly, the confusion of authority experienced in regard to implementation of the adapted legal regulations and failure to establish the institutional bodies have all made impossible to achieve the effective implementation of the legislation in line with the objectives thereof.
Anahtar Kelimeler
Agricultural law Adaptation of EU Developments in agricultural law EU law.
Kaynakça
- Suat AKSOY, Tarım Hukuku, Ankara: A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, 1984.
- Ankara Ticaret Odası / Türkiye Ziraatçılar Derneği, 60 Soru, 60 Cevap: Türkiye Tarımı, Sorunları ve Çözüm Önerileri, Ankara: ATO Yayınları, 2004.
- İbrahim Orkun ATALAY, “Avrupa Birliği Ortak Tarım Politikası”, Kazancı Hukuk İşletme ve Maliye Bilimleri Dergisi, Sayı: 2, Ağustos 2004.
- Veysel BAŞPINAR, Türk Medeni Kanunu ve Yeni Gelişmeler Karşısında Tarım İşletmelerinin Tahsisi, Prof. Dr. Fikret Eren’e Armağan, Ankara: Yetkin Yayınları, 2006.
- Ömer Lütfi BARKAN, Türkiye’de Toprak Meselesi, Toplu Eserler I, İstanbul: Gözlem Yayınları, 1980.
- Ayşe Odman BOZTOSUN, Islahçı Hakkı, Ankara: Seçkin Yayınevi, 2006.
- Halil CİN, Miri Arazi ve Bu Arazinin Mülk Haline Dönüşümü, Ankara: Sevinç Matbaası, 1969.
- Halil CİN, Mehmet Handan SURLU, Türk Hukukunda Mera Yaylak Kışlaklar ve Mera Kanunu Şerhi, Ankara: Seçkin Yayınevi, 2000.
- Fikret EREN, Veysel BAŞPINAR, Toprak Hukuku, Ankara: Yetkin Yayınları, 2007.
- Francesco GALGANO, Giovannella Mendici TABET, Principi di Diritto Agrario, Bologna: Libri dell'editore: Zanichelli, 1999.
- Christian GRIMM, Agrarrecht, München: C.H. Beck Verlag, 1995.
- Mehmet KILIÇ, “4857 Sayılı Yeni İs Kanunu Kapsamında Tarım İşçilerinin Hukuki Durumu”, Tarım Ekonomisi Dergisi, Cilt 12, No 1, 2006.
- Mehmet KILIÇ, Tarım Arazilerinin Amaç Dışı Kullanımının Hukuki ve Sosyo- Ekonomik Durumu: Çorum İli Merkez İlçesi Toprak Sanayi İşletmeleri Örneği, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2008.
- Joseph MCMAHON, Law of the Common Agricultural Policy, London: Longman, 2000.
- Sefer ŞENER, İkinci Dünya Savaşı Yıllarında Türkiye’de Tarım Politikası Arayışları, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 7, 2004/1.
- George TURNER, Klaus WERNER, Agrarrecht Ein Grundriß, Stuttgart: 1998, 2. Auflage.
- Türkiye İstatistik Yıllığı, TÜİK, Ankara, 2007.
- Mustafa TÜYSÜZ, Yeni Bitki Çeşitleri Üzerindeki Islahçı Hakkı: Fikri Mülkiyet Hakları Çerçevesinde, Ankara: Yetkin Yayınları, 2007.
- John Anthony USHER, EC Agricultural Law, Oxford: Oxford University Press(UK), 2001.
- Aydın ZEVKLILER, Türk Miras Hukukunda Tarımsal İşletmelerin Tahsisi, Ankara: Sevinç Matbaası, 1970.
Öz
Toprakla insan arasındaki ilişkileri ve tarım kesimine yönelik politikaları hukuki yönden inceleyen tarım hukuku, AB ortak tarım politikasıyla birlikte gelişen yeni bir hukuk dalıdır. AB başta olmak üzere diğer birçok hukuk sisteminde, tarım kesiminde ortaya çıkan her türlü hukuki ilişkileri özel kanunlarla düzenleyen modern bir tarım hukuku anlayışı hâkimdir. Türk hukukunda ise, tarım kesimine yönelik hukuki çalışmalar, birkaç özel hukuki düzenleme dışında uzun yıllar boyunca genel kanunlarda yer alan düzenlemelerle sınırlı kalmıştır. AB’ne uyum sürecinde kabul edilen hukuki düzenlemelerle önemli gelişmeler sağlanmış olsa da, bu gelişmeler daha çok AB’ne uyum ve uluslararası taahhütleri gerçekleştirme amacına yönelik olduğundan tarım kesiminin somut ihtiyaçları dikkate alınmamaktadır. Özellikle, kabul edilen hukuki düzenlemelerin uygulanması konusunda yaşanan yetki karmaşası ve kurumsal yapıların oluşturulmaması, bu mevzuatın etkili ve amaçlarına uygun bir şekilde uygulanmasını olanaksızlaştırmaktadır
Anahtar Kelimeler
Tarım hukuku AB’ne uyum Tarım hukukunda gelişmeler AB hukuku
Kaynakça
- Suat AKSOY, Tarım Hukuku, Ankara: A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, 1984.
- Ankara Ticaret Odası / Türkiye Ziraatçılar Derneği, 60 Soru, 60 Cevap: Türkiye Tarımı, Sorunları ve Çözüm Önerileri, Ankara: ATO Yayınları, 2004.
- İbrahim Orkun ATALAY, “Avrupa Birliği Ortak Tarım Politikası”, Kazancı Hukuk İşletme ve Maliye Bilimleri Dergisi, Sayı: 2, Ağustos 2004.
- Veysel BAŞPINAR, Türk Medeni Kanunu ve Yeni Gelişmeler Karşısında Tarım İşletmelerinin Tahsisi, Prof. Dr. Fikret Eren’e Armağan, Ankara: Yetkin Yayınları, 2006.
- Ömer Lütfi BARKAN, Türkiye’de Toprak Meselesi, Toplu Eserler I, İstanbul: Gözlem Yayınları, 1980.
- Ayşe Odman BOZTOSUN, Islahçı Hakkı, Ankara: Seçkin Yayınevi, 2006.
- Halil CİN, Miri Arazi ve Bu Arazinin Mülk Haline Dönüşümü, Ankara: Sevinç Matbaası, 1969.
- Halil CİN, Mehmet Handan SURLU, Türk Hukukunda Mera Yaylak Kışlaklar ve Mera Kanunu Şerhi, Ankara: Seçkin Yayınevi, 2000.
- Fikret EREN, Veysel BAŞPINAR, Toprak Hukuku, Ankara: Yetkin Yayınları, 2007.
- Francesco GALGANO, Giovannella Mendici TABET, Principi di Diritto Agrario, Bologna: Libri dell'editore: Zanichelli, 1999.
- Christian GRIMM, Agrarrecht, München: C.H. Beck Verlag, 1995.
- Mehmet KILIÇ, “4857 Sayılı Yeni İs Kanunu Kapsamında Tarım İşçilerinin Hukuki Durumu”, Tarım Ekonomisi Dergisi, Cilt 12, No 1, 2006.
- Mehmet KILIÇ, Tarım Arazilerinin Amaç Dışı Kullanımının Hukuki ve Sosyo- Ekonomik Durumu: Çorum İli Merkez İlçesi Toprak Sanayi İşletmeleri Örneği, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2008.
- Joseph MCMAHON, Law of the Common Agricultural Policy, London: Longman, 2000.
- Sefer ŞENER, İkinci Dünya Savaşı Yıllarında Türkiye’de Tarım Politikası Arayışları, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 7, 2004/1.
- George TURNER, Klaus WERNER, Agrarrecht Ein Grundriß, Stuttgart: 1998, 2. Auflage.
- Türkiye İstatistik Yıllığı, TÜİK, Ankara, 2007.
- Mustafa TÜYSÜZ, Yeni Bitki Çeşitleri Üzerindeki Islahçı Hakkı: Fikri Mülkiyet Hakları Çerçevesinde, Ankara: Yetkin Yayınları, 2007.
- John Anthony USHER, EC Agricultural Law, Oxford: Oxford University Press(UK), 2001.
- Aydın ZEVKLILER, Türk Miras Hukukunda Tarımsal İşletmelerin Tahsisi, Ankara: Sevinç Matbaası, 1970.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2010 |
| Gönderilme Tarihi | 1 Ocak 2010 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 9 Sayı: 2 |
Cited By
Türkiye’de toprak parçalanması ve miras hukuku
Mediterranean Agricultural Sciences
https://doi.org/10.29136/mediterranean.359827
Çok hisseli tarım arazilerinde yaşanan sorunlar: Adana-Seyhan örneği
Mediterranean Agricultural Sciences
https://doi.org/10.29136/mediterranean.641655
Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi (AAÇD) Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.