Realizmin Eğitim Yönetimine Yansımaları

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 2, 74 - 81, 31.12.2024

Damla Ayduğ

Öz

Bu makalede, realizmin eğitim yönetimine etkileri ve bu bağlamda klasik, neoklasik ve modern yönetim kuramlarına olan yansımaları ele alınmıştır. Realizm, eğitim yönetiminde öğrencilerin gerçek dünya becerileri kazanmasına odaklanırken, klasik yönetim kuramının yapı ve verimlilik odaklı yaklaşımını desteklemektedir. Özellikle Taylor'un bilimsel yönetim ilkeleri ve Weber'in bürokrasi modeli, realizmin rasyonellik ve nesnellik anlayışıyla paralellik göstermektedir. Neoklasik yönetim kuramı ise insan ilişkileri ve bireysel farklılıklara vurgu yaparak, realizmin bireylerin topluma uyumu üzerine kurduğu eğitim anlayışına uygun bir zemin hazırlamıştır. Modern yönetim kuramı ise sistem yaklaşımı ve durumsallık teorisi üzerinden örgütleri çevreyle etkileşimde bulunan açık sistemler olarak ele almış, bu da realizmin nesnel dünya görüşüyle örtüşmüştür. Realizmin eğitim yönetimine yansımaları bağlamında realizmin nesnel ve rasyonel bir yönetim anlayışını desteklediği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Eğitim yönetimi, realizm, yansıma, yönetim kuramları.

Etik Beyan

Araştırma derleme türünde olduğundan etik kurul onayı gerektirmemektedir.

Kaynakça

• Alkan, C. (1983). Eğitim felsefesi. Uludağ Üniversitesi Basımevi.
• Arslan, A. (2012). Felsefeye giriş (16. Basım). Adres. Aydın, M. (2010). Eğitim yönetimi (9. Baskı). Hatiboğlu.
• Bursalıoğlu, Z. (2010). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış (15. Baskı). Pegem.
• Cevizci, A. (2018). Eğitim felsefesi (5. Baskı). Say .
• Değirmenci, M. & Utku, Ş. (2000). Yönetim ve örgüt yapısına kuantum mekaniği açısından bir bakış. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 1(2), 76-83.
• Efil, İ. (2010). İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon (Yenilenmiş 11. Baskı). Dora.
• Ergün, M. (2021). Eğitim felsefesi (8. Baskı). Pegem A.
• Erkılıç, T. A. (2011a). Felsefi akımlar ve eğitim. A. Boyacı (Ed.), Eğitim felsefesi (2. Baskı, ss. 19-45). Eskişehir Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Erkılıç, T. A. (2011b). Eğitim felsefesi akımları. A. Boyacı (Ed.), Eğitim felsefesi (2. Baskı, ss. 49-70). Eskişehir Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Genç, N. (2017). Yönetim ve organizasyon: Çağdaş sistemler ve yaklaşımlar (Güncellenmiş 5. Baskı). Seçkin. Hoy, W. K. & Miskel, C. G. (2010). Eğitim yönetimi. S.Turan (Çev. Ed.). Nobel.
• Kale, N. (2014). Felsefiyat (2. Baskı). Pegem A.
• Kaya, Y.K. (1993). Eğitim yönetimi: Kuram ve Türkiye’deki uygulama (Genişletilmiş 5. Basım). Bilim.
• Kazu, H. (2008). Eğitim ve felsefe. M. Taşpınar (Ed.), Eğitim bilimine giriş (s. 106-137). Nobel.
• Memduhoğlu, H. B. & Yılmaz, K. (Ed.).(2008). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Pegem.
• Mete, Y. A. (2018). Eğitimin felsefi temelleri. İ. Erdoğan (Ed.), Çağdaş eğitim bilimleri (ss.33-54). Murat Yayınları. Özalp, İ. (2001). İşletme yönetimi. Birlik.
• Saputri, H. (2024). Education in the view of realism philosophy. Journal of Innovation in Teaching and Instructional Media, 4(2), 177-188.
• Sönmez, V. (2011). Türk eğitim sisteminin felsefi temelleri. Boyacı, A. (Ed.). Eğitim felsefesi (s. 93- 112). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Yıldırım, C. (1991). Eğitim bilimleri eğitim felsefesi. A. Hakan (Ed.). Anadolu Üniversitesi Yayınları.