Ticari Vekil ve Ticari Vekilin Kanundan Doğan Rekabet Etmeme Yükümlülüğü

Yıl 2017, , 1 - 25, 28.07.2017

Özlem Korucuoğlu Doğan

https://doi.org/10.22466/acusbd.318031

Cited By: 1

Öz

Ticari vekiller, TBK m.
551-554’de düzenleme bulan, bağlı tacir yardımcılarındandır. Ticari vekilin
unsurları, ticari işletme, yetki ve şahıstır. Ticari vekiller temsil
yetkilerine göre genel yetkili ticari vekiller ve sınırlı yetkili ticari
vekiller olmak üzere iki türe ayrılmaktadır. Genel yetkili ticari vekiller,
ticari işletmenin olağan bütün işlerini yapmaya yetkili iken; sınırlı yetkili
ticari vekillerin temsil yetkileri, ticari işletmenin bazı işlerini yapmak üzere
sınırlandırılmıştır. Ticari vekilin rekabet etmeme yükümlülüğü, TBK m. 553’te
özel olarak düzenlenmiştir. Ticari vekilin rekabet etmeme yükümlülüğüne aykırı
davranması halinde ticari işletme sahibinin talep edebileceği seçimlik haklar
bulunmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Ticari Vekil, Rekabet Etmeme Yükümlülüğü

Kaynakça

• Arkan, S. (2015). Ticari İşletme Hukuku. Ankara: Banka Ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü Yayınları.
• Aydın, S., Kaplan, H. A. (2014). Bağlı Tacir Yardımcılarının Rekabet Yasağı. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 18 (3-4). 165-203.
• Ayhan, R., Özdamar, M., Çağlar, H. (2015). Ticari İşletme Hukuku Genel Esaslar. Ankara: Yetkin Yayınları.
• Ayoğlu, T. (2012). Bağımlı ve Bağımsız Tacir Yardımcıları Bakımından Getirilen Yenilikler, Yeni Türk Ticaret Kanunu’nun Ticari İşletme Hukuku Anlamında Getirdiği Yenilikler, Sempozyum, İstanbul. s. 47, 48.
• Başoğlu, Ş. (1980). Bağlı Tacir Yardımcılarının Kanundan Doğan Rekabet Yasağı. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 1(1). 221-237.
• Baştuğ, İ., Erdem, E. (1993). Ticari İşletme Hukuku. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Becker, H (1982). Ticari Temsil Yetkisi (Prokura) ve Ticari Vekillerin Temsil Yetkileri (andere Handlungsvollmachten), Suat Dura (Çev.), Yargıtay Dergisi 8 (3-4). 428-439, 585-599.
• Berzek, A. N. (2007). Ticaret Hukukunun Genel İlkeleri. Ankara: Beta Basım.
• Bilgili, F., Demirkapı, E. (2016), Ticaret Hukuku Bilgisi. Bursa: Seçkin Yayıncılık.
• Bozer, A., Göle, C. (2015). Ticari İşletme Hukuku. Ankara: Sözkesen Matbaacılık.
• Can, O. (2007). Rekabet Yasağı ve Rekabet Sınırlandırmaları Hukuku İlişkisi. Rekabet Dergisi. Ankara. 32. S. 3-42.
• Cenkci, E., Çetinkaya, M. (2013). Ticari Vekilin Kambiyo Taahhüdünde Bulunma Yetkisi. Terazi Aylık Hukuk Dergisi. Ankara: Seçkin Yayıncılık. S. 25-29.
• Demirkapı, E. (2012). 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun Ticari Temsilciye İlişkin Hükümlerinin Değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. İzmir 12(Özel Sayı). 795- 872.
• Demirkapı, E. (2013), Ticari İşletmenin Tespiti Açısından Esnaf İşletmesi Kapsamının Değerlendirilmesi, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. Ankara, 17 (1-2). s. 371-441.
• Domaniç, H. (1970). Ticaret Hukukunun Umumi Esasları. İstanbul: Fakülteler Matbaası.
• Edgü, E. (1964). Ticaret Hukuku I Umumi Hükümler, Ankara: Sevinç Matbaası.
• Eminoğlu, C., Çakır, F. B. (2014). Anonim Ortaklıklarda Tüzel Kişilerin Yönetim Kurulu Üyesi Seçilmesi Ve Kamu Tüzel Kişilerinin Yönetim Kuruluna Temsilci Ataması. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 18 (3-4). 277-297.
• Eren, F. (2015). Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Ankara: Yetkin Yayınları.
• Ertaş, Ş. (2014). Tescilli Taşınır Rehinleri. Yaşar Üniversitesi Dergisi. 8 (Özel Sayı). 1155-1182. Feyzioğlu, F. N. (1978). Ticari Mümessiller Ve Diğer Ticari Vekiller. Ord. Prof. Dr. Halil Arslanlı’nın Anısına Armağan. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Matbaası. 407- 443.
• Gautschi, G. (1962), Berner Kommentar, (Herausgeber: H. Becker), Das Obligationen, 6. Teilband, Besondere Auftrags- und Geschäftsführungsverhältnisse sowie Hinterlegung, Artikel 425-491 OR, Bern: Verlag Stämpfli & Cie.
• İmregün, O.(2005). Kara Ticaret Hukuku Dersleri (Genel Hükümler- Ortaklıklar- Kıymetli Evrak. İstanbul: Filiz Kitabevi.
• Kaya, A., Ülgen, H., Helvacı, M., Kendigelen, A., Ertan Nomer, N. F. (2015). Ticari İşletme Hukuku. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.
• Kılıçoğlu, A. M. (2014). Borçlar Hukuku Genel Hükümler. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Kırca, İ. (1996). Ticari Mümessillik. Ankara: Yetkin Yayınları.
• Kırca, İ. (2012). Anonim Şirketlerde Tüzel Kişilerin Yönetim Kurulu Üyeliği, Batider, 28 (2), s.51-59.
• Kırca, İ. (2014). TTK m. 371.7 Hakkında Bir İnceleme: AB’ye Üyelik Yolunda Geri Adım. Batider. 30 (3). 22-37.
• Mimaroğlu, S. K. (1978). Ticaret Hukuku C.I İsletme Hukuku, Ankara: Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü Yayınları.
• Mineliler, Z. (2010). Ticari Vekil. Prof. Dr. Fırat Öztan’a Armağan. 2. Ankara: Turhan Kitabevi. 1467-1488.
• Öçal, A. (1983). Ticari Mümessilin Rekabet Yapmama Borcu, Eskişehir Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 1 (2). 215-220.
• Poroy, R., Tekinalp, Ü. (2013). Kıymetli Evrak Hukuku Esasları. İstanbul: Vedat Kitapçılık.
• Poroy, R., Tekinalp, Ü., Çamoğlu, E. (2014). Ortaklıklar Hukuku 1, İstanbul: Vedat Kitapçılık.
• Pulaşlı, H. (2014). Şirketler Hukukundaki Temsil İle Borçlar Kanunundaki Ticari Mümessil ve Ticari Vekil Ayrımı. Türkiye Noterler Birliği Hukuk Dergisi, 2. 3-22.
• Reisoğlu, S. (2013), Türk Kefalet Hukuku, Ankara.
• Rumpf, C. (2009). Alman Hukuku’nda Ticari Vekil Ve Yetkileri. Kazancı Hukuk Dergisi (55-56).
• Tandoğan, H. (1957). Mukayeseli Hukuk ve Hususiyle Türk İsviçre Hukuku Bakımından Vekaletsiz İş Görme. İstanbul: Fakülteler Matbaası.
• Taşatan, C. (2013). Ticari Vekil. İstanbul Barosu Dergisi. 87 (2). 321-341.
• Topçuoğlu, M. (2011). Yeni Tacir Yardımcısı Pazarlamacı. Süleyman Demirel Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 1 (2). 27-70.
• Yalçınduran, T. (2007). Vekalet Sözleşmesinde Ücret. Ankara: Yetkin Yayıncılık.
• Yanlı, V., Nillson Okutan, G. (2014). Anonim Şirketlerde Sınırlı Yetkili Temsilci Tayini, Ankara. Batider 30 (4). 5-42.
• Yavuz, C. (2014). Türk Borçlar Hukuku Özel Hükümler. İstanbul: Beta Basım.
• www.kazanci.com
• https://www.bankalar.org/bankacilik-terimleri/para/