A Critical Analysis Towards Postmodern Social Theory Based On the Approaches of Its Leading Thinkers

Yıl 2018, , 105 - 130, 30.07.2018

Orçun Girgin

https://doi.org/10.22466/acusbd.428303

Öz

The thesis of postmodernism about the collapse
of meta-narratives, the death of creative subject, the destruction of the
established order of meaning and the radical transformations in the production
form are actually depend on the argument that the principles which organize the
modern life has been abolished. It is assumed that the society as the common
ground of collective action has itself been dissolved in this process of
replacement of principles by differrences. 
In this context, postmodernism announces the emergence of new networks
of relations. However, postmodern theoreticians disagree in their approaches to
the new human condition that they assert has emerged.  In this article, the thoughts of three
leading figures of postmodern theory will be analyzed and the basic arguments
of postmodernism will be discussed in a critical perspective.

Anahtar Kelimeler

Modernity, Postmodernism, Sociology of Modernity, Social Theory

Öncü Düşünürlerinin Yaklaşımları Çerçevesinde Postmodern Sosyal Teoriye Yönelik Eleştirel Bir Analiz

Öz

Modernliğin
sona ererek postmodern bir tarihsel çağın başladığını öne süren postmodernizm,
sosyal teori gelenekleri arasında radikal bir yaklaşımı temsil etmektedir.
Postmodernizmin meta anlatıların çöktüğüne, yaratıcı öznenin öldüğüne, anlam
düzeninin yıkıldığına ve üretim biçiminde köklü değişikliklerin meydana
geldiğine ilişkin tezleri, aslen, modern yaşamı örgütleyen ilkelerin ortadan
kalktığı iddiasına dayanmaktadır. İlkelerin yerini farklılıkların alması
karşısında, insanların bir araya geldiği ortak zemin olarak toplumun da sona
erdiği kabul edilmektedir. Postmodernizm, bu bağlamda, yeni bir ilişkiler
ağının ortaya çıktığını ilan etmektedir. Bununla birlikte, postmodern
teorisyenler ortaya çıktığını öne sürdükleri yeni insanlık durumuna
yaklaşımları konusunda birbirlerinden ayrılmaktadır. Bu çalışma, postmodern
teorinin üç öncü isminin düşüncelerini irdeleyerek, postmodernizmin temel
iddialarını eleştirel bağlamda tartışacaktır.

Anahtar Kelimeler

Modernlik, Postmodernizm, Modernliğin Sosyolojisi, Sosyal Teori, Toplumsal Değişme

Kaynakça

• Adanır, O. (2004). Baudrillard’in Simülasyon Kurami Üzerine Notlar ve Söyleşiler. İzmir: Dokuz Eylül.
• Anderson, P. (2002). Postmodernitenin kökenleri. Elçin Gen (Çev.). İstanbul: İletişim.
• Baudrillard, J. (2002). Simgesel Değiş Tokuş ve Ölüm. Oğuz Adanır (Çev.). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
• Baudrillard, J. (2003a). Simülakrlar ve Simülasyon. Oğuz Adanır (Çev.). Ankara: Doğu Batı.
• Baudrillard, J. (2003b). Sessiz Yığınların Gölgesinde: Toplumsalın Sonu. Oğuz Adanır (Çev.). Ankara: Doğu Batı.
• Best, S., Kellner, D. (1998). Postmodern Teori. Mehmet Küçük (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Callinicos, A. (2001). Postmodernizme Hayır. Şebnem Pala (Çev.). Ankara: Ayraç.
• Debord, G. (2006). Gösteri Toplumu. Ayşen Ekmekçi & Okşan Taşkent (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Deleuze, G., Guattari, F. (1990). Kapitalizm ve Şizofreni: Cilt 1. Ali Akay (Çev.). İstanbul: Bağlam.
• Eisenstadt, S. N. (2007). Modernleşme Başkaldırı ve Değişim. Ufuk Coşkun (Çev.). Ankara: Doğu Batı.
• Featherstone, M. (2005). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü, Mehmet Küçük (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Fukuyama, F. (1999). Tarihin Sonu ve Son İnsan. Zülfü Dicleli (Çev.). İstanbul: Gün.
• Habermas, J. (1990). Modernlik: Tamamlanmamış Bir Proje. Gülengül Naliş (Çev.). N. Zeka. (der.), Postmodernizm içinde (ss. 31-44). İstanbul: Kıyı.
• Habermas, J. (2001). İletişimsel Eylem Kuramı. Mustafa Tüzel (Çev.). İstanbul: Kabalcı.
• Harvey, D. (2010). Postmodernliğin Durumu. Sungur Savran (Çev.). İstanbul: Metis.
• Heller, A., Feher, F. (1993). Postmodern Politik Durum. Şükrü Argın & Osman Akınhay (Çev.). Ankara: Öteki.
• Jameson, F. (2004). Biricik Modernite. Sami Oğuz (Çev.). Ankara: Epos.
• Jameson, F. (2005). Kültürel Dönemeç. Kemal İnal (Çev.). Ankara: Dost.
• Jameson, F. (1990). Postmodernizm ya da Geç Kapitalizmin Kültürel Mantığı. Dumrul Sabuncuoğlu (Çev.). N. Zeka. (der.), Postmodernizm içinde (ss. 59-116). İstanbul: Kıyı.
• Kellner, D. (2000). Toplumsal Teori Olarak Postmodernizm: Bazı Meydan Okumalar ve Sorunlar. Mehmet Küçük (Çev.). M. Küçük (der.), Modernite Versus Postmodernite içinde (ss. 367-404). Ankara: Vadi.
• Kumar, K. (1999). Çağdaş Dünyanın Yeni Kuramları: Sanayi Sonrası Toplumdan Post-Modern Topluma. Mehmet Küçük (Çev.). Ankara: Dost.
• Lyotard, J. F. (2000). Postmodern Durum. Ahmet Çiğdem (Çev.). Ankara: Vadi.
• Mandel, E. (2008). Geç Kapitalizm. Candan Badem (Çev.). İstanbul: Versus Kitap.
• Rorty, R. (2000). Habermas, Lyotard ve Postmodernite. Mehmet Küçük (Çev.). M. Küçük (der.), Modernite Versus Postmodernite içinde (ss. 262-281). Ankara: Vadi.
• Rorty, R. (2006). Felsefe ve Doğanın Aynası. Funda Günsoy Kaya (Çev.). İstanbul: Paradigma.
• Sarup, M. (2004). Post-yapısalcılık ve Postmodernizm. Abdülbaki Güçlü (Çev.). Ankara: Bilim ve Sanat.
• Weber, M. (2012). Ekonomi ve Toplum. Latif Boyacı (Çev.). İstanbul: Yarın.
• Vattimo, G. (1999). Modernliğin Sonu. Şahabettin Yalçın (Çev.). İstanbul: İz.