Hristiyanları Haçlı Seferlerine Motive Eden Dini Söylemler Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2022, Cilt: 8 Sayı: 2, 1 - 19, 31.12.2022

Emine Meydan

https://doi.org/10.22466/acusbd.1120915

Öz

Papa II. Urbanus, 27 Kasım 1095 tarihinde düzenlediği Clermont Konsili’nde kutsal toprakları Müslümanlardan kurtarmak adına bir çağrıda bulunmuştur. Bu çağrı Hristiyanlar nezdinde karşılık bulmuş ve 1096’dan 1291 yılına kadar sürecek olan Haçlı Seferleri başlamıştır.
XI. yüzyılda var olan ekonomik, toplumsal ve siyasal koşullar feodal düzen içinde yaşayan halkın hayatını zorlaştırmıştır. Papa II. Urbanus, bu koşullardan bezmiş olan halka dünyevi refah yanında manevi ve uhrevi faydalar vaat etmiştir. Kutsal mekânları Hristiyan olmayanlardan kurtarmak, günahlardan arınmak, hac yolculuğuna katılmak ve bunların yanında zengin olmak gibi amaçlara ulaşmak için erkek, kadın ve çocuk, her kesimden Hristiyan, Haçlı Seferleri’ne katılım sağlamıştır. Çıkılan bu seferlerde Müslümanlardan başka, paganlar ve Ortodoks Hristiyanlar da hedef alınmıştır. Haçlı Seferleri’nin birçok sebep ve sonuçları vardır. Konu haçlılar olunca araştırmacının ulaşacağı hedef neyi belirlediği ile ilgilidir. Genelde Haçlı Seferleri’nin siyasal, toplumsal, askerî ve ekonomik yönleri üzerinde durulmuştur. Dini söylemler ise seferlerin çıkış noktası olarak verilmiştir. Bu makalenin amacı, Papa II. Urbanus’un Haçlı Seferleri’ne yaptığı çağrının içeriği nedir, Hristiyanların motivasyonlarını neler sağlamıştır, haçlı kimdir, Hristiyanlar açısından Kudüs ve kutsal mekânların önemi nedir gibi sorulara cevap aramaktır.

Anahtar Kelimeler

Kudüs, Haçlı Seferleri, Papa II. Urbanus, Söylem, Kilise, Church, discourse

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

A Research on The Religious Discourse That Motived The Christians to The Crusades

Öz

Pope Urban II made a call to save the holy lands from Muslims at the Council of Clermont, which he organized on November 27, 1095. The Christians responded to this call, and the Crusades, which lasted from 1096 until 1291, started. The economic, social, and political conditions of the 10th century made life hard for those who lived under the feudal system. Pope Urban II promised spiritual and heavenly blessings as well as earthly wealth to people who were tired of these situations. Christians from all walks of life, men, women, and children, took part in the effort to save the holy places from non-Christians, to cleanse themselves of sins, to go on pilgrimages, and become wealthy. In the wars, apart from Muslims, pagans and Orthodox Christians were also targeted. The Crusades had many causes and effects. When the subject is the crusaders, the purpose that the researchers will reach is about what they determine. In general, the political, social, military, and economic aspects of the Crusades were emphasized. Religious discourses serve as the starting point of the expeditions. The goal of this article is to find the answers to these questions: what is the content of Pope Urban's call to the Crusades, what were the motivation for Christians, who are the crusaders, and what is the importance of Jerusalem and holy places for Christians.

Anahtar Kelimeler

Jerusalem, The Crusades, Papa Urbanus II, Church

Proje Numarası

-

Kaynakça

• Akyol, Y. (2018). Halk Haçlı Seferleri. Bayburt Üniversitesi İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(1), 83-94.
• Archer, T. A. (1895). The Crusades: The Story of the Latin Kingdom of Jerusalem. G. P. Putnam’s Sons.
• Asbridge, T. (2005). The First Crusade: A New History. Oxford University Press.
• Asbridge, T. (2014). Haçlı Seferleri. Say Yayınları.
• Atiya, A. S. (1962). Crusade, Commerce and Culture. Oxford University Press.
• Ault, Ö. W. (1937). Europe in the Middle Ages. D. C. Heath and Company.
• Bartlett, W. B. (2000). God Wills It! The Illustrated History of the Crusades. Published by Sutton.
• Bartlett, W. B. (2005). The Crusades: An Illustrated History. Gloucestershire. The History Press.
• Battifol, P. H. (1906). Études D’histoire et de Ibeologie Positive (Vol. I). Éditeur Paris.
• Buckler, G. (1929). Anna Comnena. Oxford University Press.
• Bull, M. (1993). The Peace of God and the First Crusade. Clarendon Press.
• Cahen, C. (2008). An İntroduction in the First Crusade. Andrew Jotischky (Ed.). In The Crusades Critical Concepts in Historical Studies (Vol. I, s. 256-257). Routledge Group.
• Cahen, C. (2010). Haçlı Seferleri Zamanında Doğu ve Batı. (M. Daş, Çev.). Yeditepe Yayınları.
• Carey, B. T., Allfree, J. B. & Cairns, B. (2006). Warfare in the Medieval World. Pen & Sword.
• Carey, I. (1938). The Medieval World. Farrar & Rinehart Company.
• Carım, F. (1965). Tarih’in Türk’e Yüklediği Çetin Görev: Müslümanlığı ve Müslümanları Koruma: Haçlı Seferleri: Katalanların Saldırısı: Türkler ve Türkopoller. Bahar Basımevi.
• Carole, H. (2015). Müslümanların Gözünden Haçlı Seferleri. (Nurettin Elhüseyni, Çev.). Alfa Yayıncılık.
• Cevizci, A. (2009). Fransisken Tarikatı, İçinde Felsefe Ansiklopedisi (c. 6, s. 829-833). Say Yayınları.
• Claster, J. N. (2009). Sacred Violence: The European Crusades to the Middle East, 1095-1396. University Toronto Press.
• Çelik, M. (1996). Süryani Tarihi (c. I). Ayraç Yayınları.
• Dass, N. (2002). The Deeds of the Franks and the Other Pilgrims to Jerusalem. Oxford University Press.
• Demirkent, I. (1994). Haçlı Seferleri Düşüncesinin Doğuşu ve Hedefleri, Tarih Dergisi, (5), 65-69.
• Demirkent, I. (1996). Haçlılar. İçinde TDV İslam Ansiklopedisi (c. 14, s. 525-528). TDV Yayınları.
• Demirkent, I. (2002a). Haçlı Seferleri ve Türkler. İçinde Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi. TTA Yayınları.
• Demirkent, I. (2002b). Kürboğa. İçinde TDV İslam Ansiklopedisi (c. 26, s. 562-563). TDV Yayınları.
• Dvornik, F. (1990). Konsiller Tarihi. (M. Aydın, Çev.). Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• el-Âşûr, S. A. (1963). el-Hareketü’s-Salibiyye Fi’l-Usuri’l-Vustâ (c. I-II). Mektebetu’l-Ancalu el-Mısrıyye.
• Erdmann, C. (1965). Die Entstehung des Kreuzzugsgedankens. W. Kohlhammer.
• Fayda, M. (2007). Hz. Ömer. İçinde TDV İslam Ansiklopedisi (c. 34, s. 44-51). TDV Yayınları.
• Fulcherius, C. (2009). Kudüs Seferi: Kutsal Toprakları Kurtarmak. (İlcan Bihter Barlas, Çev.). IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
• Gada, M. Y. (2015). The Betrayal of the First Crusade. History Studies, 7(3), 81-98.
• Günel, A. (1970). Türk Süryaniler Tarihi. Oya Matbaası.
• Hill, R. (1979). The Deeds of the Franks and the Other Pilgrims to Jerusalem. Rowman & Littlefield Publishers.
• Hupchick, D. P. (1995). Conflict and Chaos in Eastern Europe. St. Martin’s Press.
• Jacob, X. (1985). İncil Nedir? Tarihi Gerçekler. Kent Matbaacılık.
• Jaspert, N. (2006). The Crusades. (Phyllis G. Jestice, Trans.). Publisher Routledge.
• Kaleli, E. (2017). Haçlı Seferleri Zamanında Bizans ve Batılılar (1096-1204). Gece Yayınları.
• Keller, A. (2012). Just War in Classical Antiquity. Heinz-Gerhard Justenhoven, William A. Barbieri (Ed.). From Just War to Modern Peace Ethics. De Gruyter, Berlin Verlag, 9-30.
• Kırpık, G. (2007). Haçlı Seferlerinde “Tanrı Barışı” Müessesesi. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, (16), 81-90.
• Kinder, H. & Hilgemann, W. (2006). Dünya Tarihi Atlası. (Leyla Uslu çev.) ODTÜ Yayıncılık.
• Koca, S. (2017). Haçlı Seferleri Sebep ve Sonuçları Bakımından Nasıl Değerlendirilebilir?. Akademik Bakış, 10(20), 15.
• Küçüksipahioğlu, B. (2005). Haçlı Saldırısına İlk Çağrı. Popüler Tarih, (63), 28-33.
• Langan, J. (1984). The Elements of St. Augustine's Just War Theory. The Journal of Religious Ethics, 12(1), 19-38.
• Lock, P. (2006). The Routledge Companion to the Crusades. Routledge.
• Logan, F. D. (2005). A History of the Church in the Middle Ages. Taylor & Francis Group.
• Madden, T. F. (Ed.). (2002). The Crusades: The Essential Readings. Blackwell Publishers Ltd.
• Madden, T. F. (2005). The New Concise History of the Crusades. Rowman & Littlefield.
• Maier, C. (2003). Crusades. İçinde New Catholıc Encyclopedia (c. 4, s. 405-415). Thomson-Gale.
• Mattox, J. M. (2006). Saint Augustine and the Theory of Just War. Publisher Continuum.
• McGuire, M. R. P. (2003). Pagan. İçinde New Catholic Encyclopedia (c. 10, s. 752-753). Thomson-Gale.
• Meydan, E. (2020). Bir Yahudi-Hristiyan Olan Barnaba ve İncili. İlahiyat Yayınları.
• Meydan, E. (2020). Hristiyan Kilise Otoritesinde Aforoz. İlahiyatYayınları.
• Mills, C. (1820). The History of the Crusades for the Recovery and Possession of the Holy Land (c. 2). Publisher Longman.
• Monochus, R. (Robert the Monk). (2005). Robert the Monk’s History of the First Crusade: Historia Iherosolimitana. (Carol Sweetenham, Ed.). Cornwall Published.
• Murphy, F. X. & Dicharry, W. F. (2003). Martyr. İçinde New Catholic Encyclopedia (c. 9, s. 226-230). Thomson- Gale.
• Nicholson, H. J. (ed.). (2005). Palgrave Advances in the Crusades. Palgrave Macmillan.
• Novigenti, G. (1997). Historia Hierosolymitana, Gesta Dei Per Francos. (Robert Levine, Eng.Trans.). Rochester.
• O’Callaghan, J. F. (2004). Reconquest and Crusade in Medieval Spain. University of Pennsylvania Press.
• Ostrogorsky, G. (2011). Bizans Devleti Tarihi. (Fikret Işıltan, Çev.). 7. Baskı, TTK Basımevi.
• Painter, S. (1969). Western Europe on the Eve of the Crusades. (Kenneth M. Setton Ed.). In A History of the Crusades (c. I, s. 15-16). The University of Wisconsin Press.
• Palmer, P. F. & Tavard, G. A. (2003). Indulgences. İçinde New Catholic Encyclopedia (c. 6, s. 436-441). Thomson-Gale.
• Peters, E. (1998). Destruction of the Flesh-Salvation of the Spirit: The Paradoxes of the Torture in Medieval Christian Society. Alberto Ferreiro (Ed.). In The Devil, Heresy Witchcraft in the Middle Ages: Essays in Honor of Jeffrey B. Russel, 140-141
• Phillips, J. (1997). Who Were the First Crusaders?. History Today, 47(3), 16-22.
• Pillay, G. J. & Hofmeyr J. W. (Eds.) (1991). Perspectives on Church History: An Introduction for South African Readers. Pretoria.
• Pirenne, J. (1966). Büyük Dünya Tarihi. (Nihal Önal, Beslan Cankart & Refik Özbek, Çev.). Meydan Yayınları.
• Riley-Smith, J. (1986). The First Crusade and The Idea of Crusading. University of Pennsylvania Press.
• Riley-Smith, J. (2005). Haçlılar Kimlerdi?. (Berna Kılınçer, Çev.). Bileşim Yayınları.
• Riley-Smith, J. (2008). The Crusades, Christianity and Islam. Columbia University Press.
• Ruelland, J. G. (2004). Kutsal Savaşlar Tarihi. (Teoman Tunçdoğan, Çev.). İletişim Yayınları.
• Runcıman, S. (1986). Haçlı Seferleri Tarihi (Birinci Haçlı Seferi ve Kudüs Krallığının Kuruluşu) (Cilt. I). (Fikret Işıltan, Çev.). TTK Yayınları.
• Runcıman, S. (1986). The First Crusade. Cambridge University Press.
• Saunders, J. J. (1962). Aspects of Crusades. University of Canterbury Publications.
• Setton, K. M. (1969). A History of The Crusades (Cilt. I). By Marshall W. (Ed.). University of Wisconsin Press.
• Sevim, A. (2006). Azimi Tarihi, Selçuklular Dönemiyle İlgili Bölümler (H. 430-538=1038/39-1143/44). Türk Tarih Kurumu Yayınları.
• Slack, C. K. (2003). Historical Dictionary of the Crusades. The Scarecrow Press.
• Southern, R. W. (2000). Orta Çağ Avrupasında İslam Algısı. (Ahmet Aydoğan, Çev.). Yöneliş Yayınları.
• Şeyban, L. (2003). Reconquista, Convivencia ve Influencia: Endülüs’te Müslüman-Hristiyan İlişkileri. Tarih ve Düşünce Dergisi, (39), 13-14.
• Theron, J. & Oliver, E. (2018). Changing Perspectives on the Crusades. HTS Theological Studies, 74(1), https://doi:10.4102/hts.v74i1.4691
• Turan, O. (1971). Selçuklular Zamanında Türkiye. Ötüken Neşriyat.
• Tyerman, C. (1998). The Invention of the Crusades. Red Globe Press.
• Tyerman, C. (2003). What the Crusades Meant to Europe. The Medieval World.
• Tyerman, C. (2004). Fighting for Christendom Holy War and the Crusaders. Oxford University Press.
• Tyerman, C. (2006). God’s War: A New History of the Crusades. Belknap Press.
• Vasiliev, A. A. (1928). History of the Byzantine Empire (c. 2). University of Wisconsin Press.
• Wells, H. G. (1972). Kısa Dünya Tarihi. Varlık Yayınları.
• Wijk, T. V. & Spies, S. B. (Eds.) (1985). Western Europe: From the decline of Rome to the Reformation. Cape Town.