Karadeniz’in orta kesiminde yer alan Ünye Limanı, 18.yüzyıldan itibaren Tokat ve Amasya’da gelişen dokuma sektörüyle birlikte gittikçe önemini artırmıştır. Ünye İskelesi’nin önem kazanmasında coğrafi konumu ve iç kesimlere olan ulaşım kolaylığı etkili olmuştur. Liman, buharlı gemilerin bölgede seferlere başlaması ve Kuzey bölgelerinin Osmanlı egemenliğinden çıkmasıyla birlikte gittikçe gerilemiş, 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren art bölgesi ve ticari ağlarıyla yeniden gelişmeye başlamış, bunun sonucu olarak da nüfus artmış, önemli derecede göç yaşanmış, ekonomik faaliyetlere bir dinamizm gelmiştir. Kırım Savaşı’nın güney Karadeniz iskelelerine getirdiği hareketlilik bu gelişmenin diğer etkenlerinden bir diğeridir. Fakat asıl önemli sebep, 19. yüzyılda Osmanlı tarım ürünlerine olan Avrupa talebiydi. Doğu Karadeniz sahil yerleşimlerinin pek çoğunun gelişiminde ve bazılarının da bir iskeleden liman şehrine evrilmesinde, Avrupa ticaretinin Osmanlı limanlarında yarattığı üretim biçim ve ilişkilerindeki değişimin etkisini göz ardı etmek olanaksızdır. Amasya, Tokat, Sivas gibi geniş bir artalanın dışa açılan kapısı olan Samsun ve Ünye gibi limanların yükselişi bu dış talebin desteklediği istikrarlı tarımsal üretim artışından kaynaklanmıştı. Bu sayede yüzyılın sonlarına doğru Güney Karadeniz sahillerinin önemli limanları arasına giren Ünye önemli bir ticari hareketliliğe kavuşmuştu. Bu çalışmanın amacı, 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren öne çıkmaya başlayan Ünye iskelesinin ticari gelişimini ortaya koymaktır.
Unye Port, located in the middle of the Black Sea, has gradually increased its importance with the developing weaving industry in Tokat and Amasya since the 18th century. The geographical location and the ease of transportation to the inner parts have been effective in the importance of Ünye Port. While the port gradually regressed after the steamships had started voyages in the region and the northern regions came out of Ottoman domination, it started to develop again with its background and commercial networks as of the second half of the 19th century. Thus, the population increased, a significant migration was experienced, and a dynamism came to the economic activities. The mobility brought by the Crimean War to the southern Black Sea ports was another factor this development. However, the main reason was Europe’s demand for Ottoman agricultural products in the 19th century. It is impossible to ignore the impact of the change in the mode of production and relations created by European trade in the Ottoman ports on the development of many of the Eastern Black Sea coastal settlements and the evolution of some of them from a pier to a port city. The rise of ports such as Samsun and Ünye, which are the gateways to a wide background such as Amasya, Tokat and Sivas, resulted from the steady increase in agricultural production supported by this foreign demand. In this way, Ünye, which became one of the important ports of the Southern Black Sea coast towards the end of the century, gained an important commercial activity. The aim of this study is to reveal the commercial development of Ünye port, which started to stand out the second half of the 19th century.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ticari Hizmetler (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2023 |
Gönderilme Tarihi | 12 Nisan 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 9 Sayı: 1 |
Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi
ACUSBD, Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC) ile lisanslanmıştır.