Some reminder figures are needed for the past to take place in memory. The thing that provides this best is cultural materials that are repeated in a geography or culture and transferred from generation to generation. These materials such as songs, mani, decorations, celebration rituals, dances, clothing, eating and drinking are the transmitting elements of culture and memory. In this study, the story of “Kütahyalı Kız” in Sevinç Çokum's story book “Rozalya Ana” was examined through the concept of cultural memory, and attention was paid to how cultural codes such as Kütahya's identity accents, holy texts, Mevlevi, poems, manis, ornaments belonging to the city and food were processed. The main character of the story is Seyfi, a literature teacher who works in Istanbul and visits his family in Kütahya, where he was born and raised due to the public holiday. Returning to Kütahya is also a return to the past, the lifestyle of the society and cultural memory. While wandering the streets of the city with his father, Çinici Feyzullah Bey, and browsing the historical sites, Seyfi remembers his childhood and the embroidery girl Sülün, whom he liked when he was young. In the story, the person who meets the phrase “girl from Kütahya” is Sülün. With all this, every corner of the city is re-established and shaped in his memory. The reasons why Sevinç Çokum chose Kütahya as the city is its contributions to Turkish culture. In short, in this study, the traditions and lifestyle of a geography are explained through a fictional text like the story, and it has been seen how people living in the same culture have a common memory.
Geçmişin bellekte yer edinmesi için birtakım hatırlatma figürlerine ihtiyaç vardır. Bunu en iyi sağlayan şey ise bir coğrafya ya da kültürün içinde tekrarlanarak kuşaktan kuşağa aktarılan kültürel malzemelerdir. Şarkılar, maniler, süslemeler, kutlama ritüelleri, danslar, giyim-kuşam, yeme-içme gibi bu malzemeler kültürün ve belleğin aktarıcı unsurlarındandır. Bu çalışmada Sevinç Çokum’un “Rozalya Ana” isimli öykü kitabının “Kütahyalı Kız” öyküsü kültürel bellek kavramı aracılığıyla incelenmiş, Kütahya’nın kimlik vurguları, kutsal metinler, Mevlevilik, şiirler, maniler, şehre ait süslemeler ve yemek gibi kültürel kodların nasıl işlendiğine dikkat çekilmiştir. Öykünün başkarakteri İstanbul’da görev yapan ve resmi tatilden dolayı doğup büyüdüğü Kütahya’daki ailesini ziyaret eden edebiyat öğretmeni Seyfi’dir. Kütahya’ya dönüş aynı zamanda geçmişe, yaşadığı toplumun hayat tarzına ve kültürel belleğe dönüştür. Seyfi, babası Çinici Feyzullah Bey’le şehrin sokaklarını dolaşıp tarihi yerlerine göz atarken çocukluğunu ve gençken hoşlandığı nakışçı kız Sülün’ü hatırlar. Öyküde Kütahyalı kız tamlamasını karşılayan kişi ise Sülün’dür. Bütün bunlarla birlikte şehrin her köşesi onun belleğinde yeniden kurulur ve şekil alır. Sevinç Çokum’un şehir olarak Kütahya’yı seçmesinin sebebi ise onun Türk kültürüne sağladığı katkılardır. Kısacası bu çalışmada öykü gibi kurmaca bir metin üzerinden bir coğrafyanın gelenekleri ve yaşam tarzı anlatılmış, aynı kültürü yaşayan insanların nasıl ortak bir belleğe sahip oldukları görülmüştür.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Türk Dili ve Edebiyatı (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2023 |
Gönderilme Tarihi | 25 Mayıs 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 9 Sayı: 1 |
Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi
ACUSBD, Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC) ile lisanslanmıştır.