Conditions for Being a Private Security Officer and the Authorities and Responsibilities of These Persons in Terms of Criminal Procedure

Yıl 2022, , 63 - 98, 12.12.2022

Numan Doğan Ahmet Hulusi Akkaş

https://doi.org/10.57083/adaletdergisi.1217749

Cited By: 1

Öz

The private security officer is defined as persons employed to fulfill private protection and security services within the scope of the law in Article 4 of the “Regulation on the Implementation of the Law on Private Security Services”, issued based on the "Law on Private Security Services" numbered 5188. In our study, first of all, the conditions of being a private security officer will be evaluated. In this context, the conditions of being a private security officer are counted in the Article 10 of the Law No. 5188. In addition to some positive conditions sought to be a private security officer, the provision also stated that those convicted of certain crimes cannot be private security officers. The said provision was amended with the provision of 680 numbered Legislative Decree Law Article 69 and the conditions of being a private security officer were made more severe. In addition to this provision in question and the changes made will also be examined. We think it is necessary to evaluate the situation of the said amendment against the principles that rule the criminal law. Article 164 of the Criminal Procedure Code numbered 5271, it is stated who will be considered as judicial law enforcement officers. Since the private security officers are not counted in the regulation, we can say that the private security officers are the people who assist the judicial police. Because it is stated in both the law numbered 5188 and the regulation issued based on this law that private security officers can use certain authorization regarding the criminal procedure. In our study, we will try to determine what the limits of the authorization of these people are. According to Article 23 of Law No. 5188, private security officers will be punished like a public officer for the crimes they commit in connection with their duties; In the second paragraph, it is regulated that those who commit crimes against private security officers due to their duties will be punished as if they committed a crime against a public officer. The meaning of such expressions in our legislation should also be examined. In line with this article, both the commission of crimes against private security officers and the crime of private security officers will be evaluated.

Anahtar Kelimeler

Private Security Officer, Criminal Procedure, Authorization, Responsibilities, Public Officer.

ÖZEL GÜVENLİK GÖREVLİSİ OLABİLMENİN ŞARTLARI VE BU KİŞİLERİN CEZA MUHAKEMESİ BAKIMINDAN YETKİ VE SORUMLULUKLARI

Öz

Özel güvenlik görevlisi, 5188 sayılı “Özel Güvenlik Hizmetlerine Dair Kanun”a dayalı olarak çıkarılan Özel Güvenlik Hizmetlerine Dair Kanunun Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik’in 4. maddesinde, “Kanun kapsamında özel koruma ve güvenlik hizmetini yerine getirmek amacıyla istihdam edilen kişiler” şeklinde tanımlanmıştır. Çalışmamızda ilk önce özel güvenlik görevlisi olabilmenin şartları değerlendirmeye alınacaktır. Bu kapsamda 5188 sayılı Kanun 10. maddesinde özel güvenlik görevlisi olabilmenin şartları sayılmıştır. Özel güvenlik görevlisi olabilmesi için aranan olumlu birtakım şartların yanında, belli suçlardan hüküm giyenlerin özel güvenlik görevlisi olamayacakları da belirtilmiştir. Söz konusu hüküm, 680 sayılı KHK 69. maddesi ile değiştirilerek özel güvenlik görevlisi olabilmesinin şartları daha da ağırlaştırılmıştır. Bununla birlikte bu hüküm ve hükümde yapılan değişiklikler de incelenmeye alınacaktır. Söz konusu değişikliğin ceza hukukuna hâkim olan ilkeler karşısındaki durumunun değerlendirilmesinin gerekli olduğunu düşünmekteyiz.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu m.164’te, kimlerin adli kolluk görevlisi sayılacağı belirtilmiştir. Düzenlemede özel güvenlik görevlilerinin sayılmaması nedeniyle özel güvenlik görevlilerinin adli kolluğa yardımcı kişiler olduğunu söyleyebiliriz. Zira gerek 5188 sayılı Kanunda gerekse de bu kanuna dayalı olarak çıkarılan yönetmelikte özel güvenlik görevlilerinin ceza muhakemesine ilişkin birtakım yetkileri kullanabileceği belirtilmektedir. Çalışmamızda bu kişilerin yetkilerinin sınırlarının neler olduğu belirlenmeye çalışılacaktır. 5188 sayılı Kanun m.23’te özel güvenlik görevlilerinin görevleriyle bağlantılı olarak işledikleri suçlardan dolayı kamu görevlisi gibi cezalandırılacağı; ikinci fıkrasında ise özel güvenlik görevlilerine karşı görevleri dolayısıyla suç işleyenlerin kamu görevlisine karşı suç işlemiş gibi cezalandırılacağı düzenlenmiştir. Mevzuatımızda yer alan bu tarz ifadelerin ne anlama geldiğinin de incelemeye tabi tutulması gereklidir. Bu hüküm doğrultusunda gerek özel güvenlik görevlilerine karşı suç işlenmesi gerekse de özel güvenlik görevlilerinin suç işlemesi durumu değerlendirmeye alınacaktır.

Anahtar Kelimeler

Özel Güvenlik Görevlisi, Ceza Muhakemesi, Yetki, Sorumluluk, Kamu Görevlisi., Private Security Officer, Criminal Procedure, Authorization, Responsibilities, Public Officer.

Kaynakça

• Akkaş, A, Bir Güvenlik Tedbiri Türü Olarak Belli Hakları Kullanmaktan Yoksun Bırakılma (Hak Yoksunlukları), Adalet Yayınevi, Ankara, 2021.
• Aldemir H, Adli-Önleme Arama ve Elkoyma, 3. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2019.
• Anayurt, Ö, Hukuka Giriş ve Hukukun Temel Kavramları, 21. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2021.
• Ayaydın, C, “5188 Sayılı Özel Güvenlik Hizmetlerine Dair Kanun”, S. 2, Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Prof. Dr. Erdem Kuntalp’e Armağan, 2004, ss. 113-268.
• Bahadır, O/Kıldan, İ, “Özel Güvenlik Görevlilerinin Zor Kullanma Yetkisi”, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, S. 3, 2013, ss. 274-310.
• Doğan, V, Türk Vatandaşlık Hukuku, Savaş Yayınevi, Ankara, 2018.
• Erdağ, A, ‘Kolluğun “Durdurma ve Kimlik Sorma” Yetkisi (PVSK madde 4/A)’, S. 4, 2010, Ankara Barosu Dergisi, ss. 37-60.
• Erdoğan, Y, Ceza Hukukunda Amirin Emrinin Yerine Getirilmesi, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2021.
• Eren, A, Anayasa Hukuku Dersleri, 3. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2021.
• Gözler, K, Hukuka Giriş, 15. Baskı, Ekin Yayınevi, Bursa, 2018.
• Güngör, G, Tabiiyet Hukuku, Yetkin Yayınları, Ankara, 2020.
• Kaya Göçmen, Ö, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu Kapsamında Yakalama ve Gözaltı Koruma Tedbirleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2021.
• Kaya, M, “Özel Güvenlik Görevlisinin Görev, Yetki ve Hakları”, S. 5, 2007, Ceza Hukuku Dergisi, ss. 255-278.
• Özbek, V, Ceza Muhakemesi Hukukunda Koruma Tedbiri Olarak Arama, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 1999. Özgenç, İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 17 Bası, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2021.
• Şahin, C/Göktürk. N, Ceza Muhakemesi Hukuku I, 11. Bası, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2020.
• Ünver, Y/Hakeri, H, Sorularla Ceza Muhakemesi Hukuku, Türkiye Barolar Birliği Yayınları, Ankara, 2006.
• Ünver, Y/Hakeri, H, Ceza Muhakemesi Hukuku, Adalet Yayınevi, Ankara, 2020.
• Yenisey, F/Nuhoğlu, A, Ceza Muhakemesi Hukuku, 8. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2020.
• Yıldız, A, “Ceza Muhakemesi Hukukunda Yakalama ve Gözaltına Alma”, C.14, S.1, 2006, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, ss. 131-214.
• Zorlu, S, Özel Güvenlik Sözleşmesi, Adalet Yayınevi, Ankara, 2018.