Aim: The aim of this in vitro study was to comparatively evaluate the micro-tensile bond strength and failure type at fracture surfaces of microhybrid, submicrohybrid and bulkfill composite as a composite repair material.
Materials and Method: Cylindrical (4x4 mm) samples were prepared from supranano composite resin (Estelite Sigma Quick) in standard teflon molds and exposed to 3.000 thermal cycles. One surface of the samples was abrased and restored with microhybrid composite (Arabesk), submicrohybrid composite (Charisma Smart) and bulkfill composite (Filtek Bulk-Fill Posterior) and 4 mm x8 mm blocks were formed. Rectangular prism-shaped bars of 1x1x8 mm3 were obtained from the composite blocks with a cutting device, 12 for each group, and their bond strength was tested with a micro-tensile test device. In addition, after the test, the fracture surface of each sample was examined under a stereomicroscope. Repair bond strength data were compared with one-way analysis of variance (ANOVA) and multiple comparisons were assessed with the Tukey HSD test. All p<0.05 values were considered statistically significant.
Results: While the bulkfill composite group showed the highest average micro-tensile repair bond strength value, the lowest average value was seen in the microhybrid composite group (p<0.05). The percentage of cohesive failure was determined in parallel with the repair bond strength values (Bulkfill>Submicrohybrid>Microhybrid).
Conclusion: In the repair of supranano composite resin, better bonding may be achieved with bulkfill composite compared to submicrohybrid and microhybrid composite.
Adhesion Inorganic filler Minimally invasive dentistry Repair material
Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı mikrohibrit, submikrohibrit ve bulkfill kompozitin kompozit tamir materyali olarak mikro gerilme bağlanma dayanımının ve kırılma yüzeylerindeki başarısızlık tipinin karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntem: Standart Teflon kalıplarda supranano kompozit rezinden (Estelite Sigma Quick) silindirik (4x4 mm) örnekler hazırlandı ve 3.000 termal döngüye maruz bırakıldı. Örneklerin bir yüzeyi abraze hale getirilerek mikrohibrit kompozit (Arabesk), submikrohibrit kompozit (Charisma Smart) ve bulkfill kompozit (Filtek Bulk-Fill Posterior) ile restore edilip 4x8 mm boyutlarında bloklar oluşturuldu. Kompozit bloklardan kesme cihazı ile her grup için 12 adet olmak üzere 1x1x8 mm3 ölçülerinde dikdörtgenler prizması şeklinde çubuklar elde edilerek mikro gerilim test cihazı ile bağlanma dayanımları test edildi. Ayrıca test sonrası her örneğin kopma yüzeyi stereo mikroskopta incelendi. Tamir bağlanma dayanımı verileri tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ile karşılaştırıldı ve çoklu karşılaştırmalar Tukey HSD testi ile değerlendirildi. Bütün p<0.05 değerleri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.
Bulgular: Bulkfill kompozit grubu en yüksek ortalama mikro gerilim tamir bağlanma dayanımı değeri gösterirken en düşük ortalama değer mikrohibrit kompozit grubunda görüldü (p<0.05). Koheziv tip başarısızlık yüzdesi ise tamir bağlanma dayanımı değerlerine paralel şekilde tespit edildi (Bulkfill> Submikrohibrit>Mikrohibrit).
Sonuç: Supranano kompozit rezinin tamirinde submikrohibrit ve mikrohibrit kompozite göre bulkfill kompozit ile daha iyi bir bağlanma sağlanabilir.
Adezyon İnorganik doldurucu Minimal invaziv dişhekimliği Tamir materyali
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 13 Mayıs 2023 |
Gönderilme Tarihi | 12 Kasım 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 12 Sayı: 2 |