Amaç: Bu çalışmada doğal kemiğe yerleştirilen dental implantların greftlenmiş kemiğe yerleştirilenlere göre başarı oranlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, Ocak 2016-2018 tarihleri arasında dental implant uygulanan ve 5 yıllık takibi olan hasta kayıtlarının retrospektif ve gözlemsel olarak değerlendirilmesidir. Bu veriler, hastanın demografik bilgilerini, implantların sayısı ve bölgelerini, başarısız (fail) implantları, greft yapılıp yapılmadığını ve yapıldıysa greft tipi, tekniği ve iyileşme süresini içermektedir. Çalışmada kullanılan iki implant grubu bulunmaktadır: Grup 1, çalışma grubu, greftlenmiş kemikte yapılan implantlar; Grup 2, kontrol grubu, greftlenmemiş kemikte yapılan implantlar.
Bulgular: Çalışma, 890 hastadan oluşan bir kohortta 3170 implantın yerleştirilmesini içermektedir. Çalışma bulguları, implantların çoğunluğunun (%88'inin; n=2791) greftleme prosedürlerine tabi tutulmadığını göstermektedir. Bununla birlikte, implantların genel sağkalım oranının %98,8 olduğu kaydedilmiştir. İstatistiksel analiz, implant sağkalım oranının greftlenmemiş kemikte greftlenmiş kemiğe göre anlamlı derecede yüksek olduğunu ortaya koymaktadır (p=0.039; p<0.05).
Sonuç: İmplantların sağkalım oranı, greftlenmemiş kemikte greftlenmiş kemiğe kıyasla nispeten daha yüksekti. Bulgular, implant cerrahisi öncesinde veya sırasında greftleme yaparak kemik genişliğini artırmanın, 5 yıllık bir takip süresinden sonra %97,62'lik implant sağkalım oranınından görüldüğü üzere, kemik genişliğinin yetersiz olduğu durumlar için geçerli bir prosedür olduğunu göstermektedir.
Introduction: This study aimed to evaluate the success rates of dental implants placed in native bone to those placed in grafted bone.
Materials and Methods: A retrospective evaluation of patients who underwent dental implant procedures between 2016 and 2018 and who had a 5-year follow-up. These data included the patient's demographic information, the number and regions of implants, failed implants, grafting type, technique and healing time. Two groups were used: Group 1, the study group, consists of implants made in the grafted bone, and Group 2, the control group, consists of implants made in the ungrafted bone.
Results: The placement of 3170 implants was in 890 patients. The findings indicate that a majority of the implants, specifically 88% (n=2791), were not subjected to grafting procedures. However, the survival rate of the implants was 98.8%. The rate of implant survival was higher in the ungrafted bone compared to the grafted bone (p=0.039; p<0.05).
Conclusion: The survival rate of implants was higher in ungrafted bone. The findings indicate that augmenting of the width of the grafted bone before or during implant surgery is a viable procedure, as evidenced by the implant survival rate of 97.62% .
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Ağız ve Çene Cerrahisi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Ocak 2024 |
Gönderilme Tarihi | 22 Temmuz 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 13 Sayı: 1 |