Öz
Speech which is a physical and mental process, agreed signs and sounds to create a sense of mind to the message that change . Process to identify the sounds of speech it is essential to know the structure and function of various organs which allows to happen the conversation. Speech is a physical and mental process so many factors can lead to speech disorders. Speech disorder can be about language acquisitions as well as it can be caused medical and psychological many factors. Disordered speech, language, medical and psychological conditions as well as acquisitions also be caused by many factors. Speaking, is the collective work of many organs, such as an orchestra. Mental dimension of the speech disorder which is a very complex skill so it must be found which of these obstacles inhibit conversation. Speech disorder is a defect in speech flow, rhythm, tizliğinde, beats, the composition and vocalization. In this study, speech disorders such as articulation disorders, stuttering, aphasia, dysarthria, a local dialect speech, , language and lip-laziness, rapid speech peech defects in a term of language skills. This causes of speech disorders were investigated and presented suggestions for remedy was discussed.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akgün, Ö. (2005). Türkçe Konuşan 3-6 Yaş Grubundaki Kekemeliği Olan ve Olmayan Çocukların Konuşma Akıcılıklarının İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Aksan, D. (1995). Her Yönüyle Dil. 5. Baskı. Ankara: TDK Yay.
- Aybay, L. E. (2009). 8-12 Yaş Grubu Kekeme Çocukların Kaygı, Sosyal Fobi ve IQ Yönünden Tetkiki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Boyle, M. P. (2011) Mindfulness training in stuttering therapy: A tutorial for speechlanguage pathologists.Journal of Fluency Disorders, 36, 122–129.
- Çiyilmete, M. (2010). Dil ve Konuşma Gelişiminde Sorunlara Yol Açan Nedenler. (Editör: S. Seyhun Topbaş). Dil ve Kavram Gelişimi. Ankara: Kök Yay.
- Çongur, H. R. (1995). Söz Sanatı II. TÖMER Dil Dergisi. S.
- Diken, Ö. (2010). İletişim Becerilerinin Desteklenmesi. (Editör: İbrahim H. Diken). İlköğretimde Kaynaştırma. Ankara: Pegem Akademi.
- Dumanoğlu, A. (2006). Kekemelerde Yaygın Kekemelik Tutumlarının Kaygı ve Depresyon Düzeyleri Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Enç, M. (1945). Konuşma Sakatlıkları. İlköğretim. C. VI. S. 120.
- Iverach, L., JONES, M., BLOCK, S., LİNCOLN, M., HARRİSON, E., HEWAT, S., MENZİES, R. G., PACKMAN, A., ONSLOW, M. (2009). Prevalence of anxiety disorders among adults seeking speech therapy for stuttering. Journal of Anxiety Disorders, 23, 928–934.
- Karacan, E. (2000). Çocuklarda Kekemelik ve Diğer İletişim Bozuklukları. Psikiyatri Dünyası, 4, 18-21.
- Korkmaz, B. (Ed.) (2008). 100 Soruda Dil ve Konuşma Bozuklukları. İstanbul: Doğan Kitap.
- Madanoğlu, G. K. (2005). Kekeme Çocuklar İçin Bir Tarama Çalışması ve Kekemelikle Baş Etme Konusunda Hazırlanmış Bir Programın Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Muallimoğlu, N. (2005). Bütün Yönleriyle Hitabet, Konuşma Sanatı. 7. Baskı. İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
- Özdemir, R. S. (2010). Kekemeliğe Dair Kamuoyu Tutumunun Ölçülmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
- Özgür, İ. (2003) Konuşma Bozuklukları ve Sağaltımı. Adana: Nobel Kitabevi.
- Öztürk, M. O. (1994). Ruh Sağlığı ve Bozuklukları. 5.Baskı. Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
- Özyürek, M. (1984). Kekemeliğin Önlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. C.17, S. 1, 127-141.
- Temizyürek, F., Erdem, İ. ve Temizkan, M. (2012). Konuşma Eğitimi. 3. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
- Topbaş, S. (2010). Sesbilgisel Gelişim. (Editör: S. Seyhun Topbaş). Dil ve Kavram Gelişimi. Ankara: Kök Yayıncılık.
- Vural, B. (2005). Doğru ve Güzel Konuşma Sanatı. 5. Baskı. İstanbul: Hayat Yayınları. Yalçın, A. (2002) Türkçe Öğretim Yöntemleri-Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Basım Yayım.
Öz
Konuşma, mutabık kalınan işaretlerin ve seslerin karşıdakinin zihninde anlam oluşturmasını, mesaja dönüşmesini sağlayan fiziksel ve zihinsel bir süreçtir. Konuşmayı sağlayan sesleri tanıyabilmek için konuşma işleminin gerçekleşmesini sağlayan çeşitli organların yapısının ve işleyişinin bilinmesi elzemdir. Konuşma fiziksel ve zihinsel bir süreç olduğundan pek çok etken konuşma bozukluklarına sebep olabilir. Konuşma bozukluğu, dil kazanımıyla ilgili olabileceği gibi tıbbi ve psikolojik pek çok etkenden de kaynaklanabilir. Konuşma, pek çok organın bir orkestra gibi birlikte çalışmasıyla gerçekleşir. Zihinsel boyutu da olan çok kompleks bir beceri olduğundan konuşma bozukluğu olduğunda da bu engellerden hangisi veya hangilerinin konuşmayı engellediği tespit edilmelidir. Ko¬nuşma bozukluğu; konuşmanın akışında, ritminde, tizliğinde, vurgularında, kompozisyonunda, seslendirilmesinde kurur olmasıdır. Bu çalışmada dil becerisi eğitimi boyutuyla artikülasyon bozuklukları, kekemelik, afazi, dizartri, mahalli ağızla konuşma, dil ve dudak tembelliği ve hızlı konuşma gibi konuşma kusurlarına değinilmiştir. Bu konuşma bozukluklarının sebepleri irdelenmiş, giderilmeleri için çözüm önerileri sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akgün, Ö. (2005). Türkçe Konuşan 3-6 Yaş Grubundaki Kekemeliği Olan ve Olmayan Çocukların Konuşma Akıcılıklarının İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Aksan, D. (1995). Her Yönüyle Dil. 5. Baskı. Ankara: TDK Yay.
- Aybay, L. E. (2009). 8-12 Yaş Grubu Kekeme Çocukların Kaygı, Sosyal Fobi ve IQ Yönünden Tetkiki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Boyle, M. P. (2011) Mindfulness training in stuttering therapy: A tutorial for speechlanguage pathologists.Journal of Fluency Disorders, 36, 122–129.
- Çiyilmete, M. (2010). Dil ve Konuşma Gelişiminde Sorunlara Yol Açan Nedenler. (Editör: S. Seyhun Topbaş). Dil ve Kavram Gelişimi. Ankara: Kök Yay.
- Çongur, H. R. (1995). Söz Sanatı II. TÖMER Dil Dergisi. S.
- Diken, Ö. (2010). İletişim Becerilerinin Desteklenmesi. (Editör: İbrahim H. Diken). İlköğretimde Kaynaştırma. Ankara: Pegem Akademi.
- Dumanoğlu, A. (2006). Kekemelerde Yaygın Kekemelik Tutumlarının Kaygı ve Depresyon Düzeyleri Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Enç, M. (1945). Konuşma Sakatlıkları. İlköğretim. C. VI. S. 120.
- Iverach, L., JONES, M., BLOCK, S., LİNCOLN, M., HARRİSON, E., HEWAT, S., MENZİES, R. G., PACKMAN, A., ONSLOW, M. (2009). Prevalence of anxiety disorders among adults seeking speech therapy for stuttering. Journal of Anxiety Disorders, 23, 928–934.
- Karacan, E. (2000). Çocuklarda Kekemelik ve Diğer İletişim Bozuklukları. Psikiyatri Dünyası, 4, 18-21.
- Korkmaz, B. (Ed.) (2008). 100 Soruda Dil ve Konuşma Bozuklukları. İstanbul: Doğan Kitap.
- Madanoğlu, G. K. (2005). Kekeme Çocuklar İçin Bir Tarama Çalışması ve Kekemelikle Baş Etme Konusunda Hazırlanmış Bir Programın Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Muallimoğlu, N. (2005). Bütün Yönleriyle Hitabet, Konuşma Sanatı. 7. Baskı. İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
- Özdemir, R. S. (2010). Kekemeliğe Dair Kamuoyu Tutumunun Ölçülmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
- Özgür, İ. (2003) Konuşma Bozuklukları ve Sağaltımı. Adana: Nobel Kitabevi.
- Öztürk, M. O. (1994). Ruh Sağlığı ve Bozuklukları. 5.Baskı. Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
- Özyürek, M. (1984). Kekemeliğin Önlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. C.17, S. 1, 127-141.
- Temizyürek, F., Erdem, İ. ve Temizkan, M. (2012). Konuşma Eğitimi. 3. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
- Topbaş, S. (2010). Sesbilgisel Gelişim. (Editör: S. Seyhun Topbaş). Dil ve Kavram Gelişimi. Ankara: Kök Yayıncılık.
- Vural, B. (2005). Doğru ve Güzel Konuşma Sanatı. 5. Baskı. İstanbul: Hayat Yayınları. Yalçın, A. (2002) Türkçe Öğretim Yöntemleri-Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Basım Yayım.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 |