BibTex RIS Kaynak Göster

Learners’ Views on Teaching Turkish as a Mother Tongue in Germany

Yıl 2013, Sayı: 11, 1083 - 1113, 31.01.2013
https://doi.org/10.14520/adyusbd.376

Öz

The concept of mother tongue in foreign countries refers to the native language that the immigrants bring to and speak in foreign countries. This language is usually used by immigrant groups and passed on to next generations through speaking in the immigrant families. Within the context of modern history of immigration, it is observed that the immigrants make efforts to transfer the standard form of their language (including writing) from generation to generation and to establish schools and other units for that purpose. Since the mid-twentieth-century, formal education institutions of Western countries that allow immigration have actively been interested in the teaching of mother tongue of immigrants. The overall objective of this paper is to analyze the structure of Turkish courses in the Federal Republic of Germany and Turkish students’ views on these courses. Turkish -as a language spoken by 5 million people in many countries of Western Europe- occupies the first rank among the minority languages; unfortunately, it does not have the deserved attention. In the European Union countries, in line with minority rights, more than two million children and young people in schools are supposed to receive a good education in Turkish language; nevertheless, there exists only limited facilities in most of these countries. As a relational survey method, this research is based on the analysis of Turkish immigrant students' perceptions/views on the Turkish language with respect to some variables. It includes immigrant students of Turkish origin (students in the age group of 11-18 years, of the 5th-12th grade) who live in various states of Germany (Baden-Wurtemberg, Lower Saxony, Bremen, Hamburg and Berlin). The sample consists of 580 students (of the same age and grade) selected through random cluster sampling approach. In this research, two questionnaires are used by the researcher in order to determine some demographic characteristics and perceptions/views of students on the Turkish language. Perceptions/views of students on Turkish language are primarily portrayed as percentage-frequency and cross tables; the dependence of these perceptions/views on demographic variables are then controlled via chi-square analysis and finally the results are interpreted within the context of research hypotheses.

Kaynakça

  • Akpınar, Ü. (1979). “Zur Schulsituation der Kinder ausländischer Arbeitnehmer.” Zur Integration der Ausländer im Bildungsbereich-Probleme und Lösungsversuche Hrsg. von Langenohl-Meyer; Wöneskes; Bendit; Blasko; Akpınar; Ving. München: Juventa Verlag, 1979, s.107.
  • Baker, C. (2000). A parents' and teachers' guide to bilingualism. (3nd Ed.) Clevedon, England: Multilingual Matters.
  • Balcı A, 2001. Sosyal Bilimlerde Araştırma. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Baytekin Ç. (1992): Yurt Dışında Öğrenim Gören Öğrencilere Uygulanan Türk Dili Öğretimi. Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Belet, Ş. D. (2099). İki Dilli Türk Öğrencilerin Ana Dili Türkçeyi Öğrenme Durumlarına İlişkin Öğrenci, Veli ve Öğretmen Görüşleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi sayı, 21 / 2009 s. 71-85.
  • Gall J Gall MD Borg WR. (1999): Appling educational research. New York: Longman.
  • Gay L.R. (1987). Educational research compentencies for analysis and application. New York: Macmillan Publishing Company.
  • Karasar Niyazi (1991): Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Sanem Matbaacılık.
  • Kutlay Y. (2007): “Batı Avrupa’da Türkçe Öğretiminin Sorunları ve Çözüm Önerileri.” Dil Dergisi, Ankara Üniversitesi Türkçe ve Yabancı Dil Araştırma ve Uygulama Merkezi TÖMER. Sayı: 134 DOI: 1501/Dilder_0000000061 (http://dergiler.ankara.edu.tr/detail.php?id=27&sayi_id=759).
  • Pilancı, H. (2009. “Avrupa Ülkelerindeki Türklerin Türkçeyi Kullanma Ortamları, Sürdürebilme İmkânları ve Koruma Bilinçleri.” Bilig Bahar / 2009 sayı 49: 127160.
  • Pfundt, H. (1982). “Muttersprachliches Weltbild und die Entwicklung wissenschaftlicher Vorstellung.” Der Deutschunterricht Hrsg. von Wilhelm Dehn, Hartmut Eggert, u.a. Jahrgang 34. 1/82. Klett Verlag, 1982, s.9-19.
  • Reich, H. H. (2010). Herkunftsprachenunterricht. In: Deutsch als Zweitsprache, Hrsg. Von Berndt Ahrenholz und Ingolere Oomen-Welke. Schneider Verlag 2010, 445-45
  • Reich, H. H. (2000). Machtverhältnisse und pädagogische Kultur. In: Gogolin, Ingrid/Nauck, Bernhard (Hrsg.): Migration, gesellschaftliche Differenzierung und Bildung. Opladen: Leske + Bildlich 2000, S. 343-364.
  • Skutnabb-Kangas, T. (2000). Linguistic genocide in education-or worldwide diversity and human rights? Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Verhoeven, L. (1996). Turkish literacy and its acquisition in the Netherlands. International Journal of the Sociology of Language, 119, 87-108.
  • Yıldız, C. (2003). Muttersprachlicher Türkischunterricht in Deutschland. In: .Didaktik Deutsch 15/2003. Hrsg. Von Peter Klotz/Jakob Ossner u.a. Baltmannsweiler: 2003, s.82-91. (Uluslararası Hakemli Dergi) (Uluslararası bildiri olarak sunulmuştur).
  • Yıldız, C. (2009). Almanya’da Ana Dili Olarak Türkçe Öğretimi ve Alman Okullarındaki Türk Çocuklarına Yönelik Eğitim Uygulamaları. Semahat Yüksel Armağan Kitabı. Ankara: Pegema Yayınları. S. 146-168.
  • Yurt Dışındaki İşçi Çocukları İçin Türkçe-Türk Kültürü ile Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretim Programı Ankara: Milli Eğitim Basımevi, 2009.
  • Yurt Dışındaki Türk Çocukları İçin Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretim Programı, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, 1999. http://www.solplatform.net/dis-haberler/2517-almanyada-anadili-egitimi-erdoganinbildigi-gibidegil.ht ml.

ALMANYA’DA ANA DİLİ OLARAK TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE İLİŞKİN ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ

Yıl 2013, Sayı: 11, 1083 - 1113, 31.01.2013
https://doi.org/10.14520/adyusbd.376

Öz

Yurtdışında ana dili kavramı altında, göçmenlerin göç ettikleri ülkelere götürdükleri ve oralarda konuştukları ana dilleri anlaşılmaktadır. Çoğu zaman bu diller; göçmen grupları arasında ve göçmen aile içinde konuşulmakta ve bir sonraki kuşağa da aktarılmaktadır. Modern göç tarihinde, göçmenlerin ana dillerinin standart biçimlerini ve yazı dillerini kuşaktan kuşağa aktarma çabalarının olduğu gözlenmekte ve bunun için okullar ya da benzeri birimler kurdukları görülmektedir. 20. yüzyılın ortalarından bu yana göç alan batılı ülkelerin resmi eğitim kurumları da, göçmenlerin ana dillerinin öğretilmesiyle aktif bir şekilde ilgilenmişlerdir. Bu bildirinin genel amacı, Almanya Federal Cumhuriyeti’nde sunulan Türkçe ana dili derslerinin yapısını ve öğrencilerin Türkçe dersleriyle ilgili görüşlerini ortaya koymaktır. Türkçe, Batı Avrupa’da bir çok ülkede 5 milyon insan tarafından konuşulan en büyük azınlık dili olmakla birlikte hak ettiği ilgiye sahip değildir. Avrupa Birliği ülkelerinde, azınlık hakları doğrultusunda iki milyondan fazla çocuk ve gencin okullarda iyi bir ana dili Türkçe eğitimi alması gerekirken, bu ülkelerin çoğunda sınırlı imkanlar mevcuttur. Araştırma, Almanya’daki göçmen Türk öğrencilerinin Türkçe dersine yönelik algıları/görüşlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi için gerçekleştirilen ilişkisel tarama modelinde bir araştırmadır. Araştırmanın evreni, Almanya’nın değişik eyaletlerinde (Baden-Würtemberg, Aşağı Saksonya, Bremen, Hamburg ve Berlin) öğrenim görmekte olan 11-18 yaş grubunda ve 5.-12. sınıf arasındaki Türk kökenli göçmen öğrencilerdir. Örneklem, bu öğrencilerin öğrenim gördükleri okullardan tesadüfi küme örnekleme olarak seçilen okullarda aynı yaş ve sınıf düzeyindeki 580 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmada öğrencilerinin bazı demografik özelliklerini ayrıca Türkçe dersine yönelik algıları/görüşlerini saptamak amacı ile araştırmacı tarafından iki anket kullanılmıştır. Türkçe dersine yönelik algıları/görüşleri öncelikle yüzde-frekans ve çapraz tablolar olarak betimlenmiş, görüşlerin demografik değişkenlere olan bağımlılıkları ki-kare (chi-square) analizi ile denetlenmiş ve sonuçlar araştırmanın hipotezleri bağlamında yorumlanmıştır.

Kaynakça

  • Akpınar, Ü. (1979). “Zur Schulsituation der Kinder ausländischer Arbeitnehmer.” Zur Integration der Ausländer im Bildungsbereich-Probleme und Lösungsversuche Hrsg. von Langenohl-Meyer; Wöneskes; Bendit; Blasko; Akpınar; Ving. München: Juventa Verlag, 1979, s.107.
  • Baker, C. (2000). A parents' and teachers' guide to bilingualism. (3nd Ed.) Clevedon, England: Multilingual Matters.
  • Balcı A, 2001. Sosyal Bilimlerde Araştırma. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Baytekin Ç. (1992): Yurt Dışında Öğrenim Gören Öğrencilere Uygulanan Türk Dili Öğretimi. Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Belet, Ş. D. (2099). İki Dilli Türk Öğrencilerin Ana Dili Türkçeyi Öğrenme Durumlarına İlişkin Öğrenci, Veli ve Öğretmen Görüşleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi sayı, 21 / 2009 s. 71-85.
  • Gall J Gall MD Borg WR. (1999): Appling educational research. New York: Longman.
  • Gay L.R. (1987). Educational research compentencies for analysis and application. New York: Macmillan Publishing Company.
  • Karasar Niyazi (1991): Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Sanem Matbaacılık.
  • Kutlay Y. (2007): “Batı Avrupa’da Türkçe Öğretiminin Sorunları ve Çözüm Önerileri.” Dil Dergisi, Ankara Üniversitesi Türkçe ve Yabancı Dil Araştırma ve Uygulama Merkezi TÖMER. Sayı: 134 DOI: 1501/Dilder_0000000061 (http://dergiler.ankara.edu.tr/detail.php?id=27&sayi_id=759).
  • Pilancı, H. (2009. “Avrupa Ülkelerindeki Türklerin Türkçeyi Kullanma Ortamları, Sürdürebilme İmkânları ve Koruma Bilinçleri.” Bilig Bahar / 2009 sayı 49: 127160.
  • Pfundt, H. (1982). “Muttersprachliches Weltbild und die Entwicklung wissenschaftlicher Vorstellung.” Der Deutschunterricht Hrsg. von Wilhelm Dehn, Hartmut Eggert, u.a. Jahrgang 34. 1/82. Klett Verlag, 1982, s.9-19.
  • Reich, H. H. (2010). Herkunftsprachenunterricht. In: Deutsch als Zweitsprache, Hrsg. Von Berndt Ahrenholz und Ingolere Oomen-Welke. Schneider Verlag 2010, 445-45
  • Reich, H. H. (2000). Machtverhältnisse und pädagogische Kultur. In: Gogolin, Ingrid/Nauck, Bernhard (Hrsg.): Migration, gesellschaftliche Differenzierung und Bildung. Opladen: Leske + Bildlich 2000, S. 343-364.
  • Skutnabb-Kangas, T. (2000). Linguistic genocide in education-or worldwide diversity and human rights? Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Verhoeven, L. (1996). Turkish literacy and its acquisition in the Netherlands. International Journal of the Sociology of Language, 119, 87-108.
  • Yıldız, C. (2003). Muttersprachlicher Türkischunterricht in Deutschland. In: .Didaktik Deutsch 15/2003. Hrsg. Von Peter Klotz/Jakob Ossner u.a. Baltmannsweiler: 2003, s.82-91. (Uluslararası Hakemli Dergi) (Uluslararası bildiri olarak sunulmuştur).
  • Yıldız, C. (2009). Almanya’da Ana Dili Olarak Türkçe Öğretimi ve Alman Okullarındaki Türk Çocuklarına Yönelik Eğitim Uygulamaları. Semahat Yüksel Armağan Kitabı. Ankara: Pegema Yayınları. S. 146-168.
  • Yurt Dışındaki İşçi Çocukları İçin Türkçe-Türk Kültürü ile Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretim Programı Ankara: Milli Eğitim Basımevi, 2009.
  • Yurt Dışındaki Türk Çocukları İçin Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretim Programı, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, 1999. http://www.solplatform.net/dis-haberler/2517-almanyada-anadili-egitimi-erdoganinbildigi-gibidegil.ht ml.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Cemal Yıldız Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 31 Ocak 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Sayı: 11

Kaynak Göster

APA Yıldız, C. (2013). ALMANYA’DA ANA DİLİ OLARAK TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE İLİŞKİN ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(11), 1083-1113. https://doi.org/10.14520/adyusbd.376