Examination to Attitudes of Classroom Teachers towards Educational Evaluation Process of Students with Special Needs

Yıl 2018, Sayı: 29, 626 - 669, 31.08.2018

Necla Işıkdoğan Uğurlu Nilay Kayhan

https://doi.org/10.14520/adyusbd.398385

Cited By: 9

Öz

Students with special needs have a specific legislations during educational evaluation process and teachers must have positive attitudes and professional competence for arranging the suitable enviroment determinate students’ education performances according their individual needs, preparing a programme based on effective teaching methods, educational arrangements for students with special needs. Descriptive qualitative research method has been used for data collection in this study and classroom teachers who has been inclusion classes participate the research. Purpose of the data collection is analysing attitudes of teachers towasrds screening, diagnosing, advising, preparing İEP, recording the process opinions about educational evaluation. Datas have been collected with 6 teachers of 3. and 4. classes by semi-structure interview in Sincan, Ankara and analysed based on qualitative research methods. According to 5 main and 13 sub themes, classroom teachers have mentioned lack of screening practice after educational evaluation, diagnosis and inadequate suport services during education evaluation and also lack of measurment and assessment cause several problem

Anahtar Kelimeler

Educational evaluation, person with special needs, IEP, classroom teacher

Sınıf Öğretmenlerinin Özel Gereksinimli Öğrencilerin Eğitsel Değerlendirme Süreçlerine Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi

Öz

Özel gereksinimli
öğrencilerin, eğitsel değerlendirme sürecinde bir takım yasal düzenlemeler
bulunmaktadır. Öğretmenlerin, öğrencilerin bireysel gereksinimlerine uygun bir
eğitim ortamı oluşturmaları için performans belirlemede, eğitsel değerlendirme
sürecinde, bir takım mesleki yeterlikler ile etkili öğretim becerilerine sahip
olması gerekmektedir. Betimsel desende nitel araştırma yönteminde
gerçekleştirilen bu çalışmada kaynaştırma ortamlarında görevli sınıf
öğretmenlerinin, özel gereksinimli öğrencilerinin  eğitsel değerlendirme süreçleri olan tarama,
tanılama, yönlendirme, BEP hazırlama, ilerlemenin kayıt edilmesi ve öğretimsel
düzenlemeler hakkındaki görüşleri incelenmiştir. Ankara İli Sincan İlçesindeki
bir ilkokulda 3. ve 4. sınıflarda görevli 6 sınıf öğretmeni ile yarı
yapılandırılmış görüşme tekniği ile toplanan veriler, nitel analize uygun bir
biçimde analiz edilmiştir. Beş (5) ana ve on üç (13) alt temadan oluşan
bulgulara göre öğretmenler eğitsel değerlendirme sonrasında izleme
çalışmalarının olmamasından, tanı ve değerlendirme çalışmalarında destek hizmet
almamalarından ve özel eğitimde ölçme değerlendirme alanıyla ilgili mesleki
bilgi düzeylerinin az olmasından kaynaklı sorunlar yaşadıklarını ifade
etmişlerdir. 

Anahtar Kelimeler

Eğitsel değerlendirme, özel gereksinimli birey, BEP, sınıf öğretmeni

Kaynakça

• Avcıoğlu, H. (2011). Zihin engelliler sınıf öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı (BEP) Hazırlamaya İlişkin Görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 12 (1), 39-53.
• Batu, S. (2008). Kaynaştırma desteği sağlama. Eripek, S. Özel Eğitim (Ed.). s. 21-41. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Bogdan, C. R. ve Biklen, S. K. (2007). Qualitative reseach for education. Boston: MA: Allyn ve Bacon, Inc.
• Creswell, J. (2005). Educational research, planning, conducting and evaluating quantitative and qualtitative research. New Jersey: Pearson Merrill Prentice Hall.
• Conoley, J.C. ve Conoley, C.W. (2010). Why does collaboration work? Linking positive psychology and collaboration. Journal of Educational and Psychological Consultation, 20, 75-82.
• Cook, L. ve Friend, M. (2010). The state of the art of collaboration on behalf of students with disabilities. Journal of Educational and Psychological Consultation, 20, 1-8.
• Çuhadar, Y. (2006). İlköğretim 1-5 Sınıflarda Kaynaştırma Eğitimine Tabi Olan Öğrenciler İçin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının Hazırlanması, Uygulanması, İzlenmesi Ve Değerlendirilmesi İle İlgili Olarak Sınıf Öğretmenleri Ve Yöneticilerin Görüşlerinin Belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karaelmas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
• Bahar, M., Nartgün, Z., Durmuş, S., Bıçak, B. (2008). Geleneksel-tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme teknikleri: öğretmen el kitabı. 3. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
• Ergenekon, Y. (2007). Nitel araştırmalarda görüşme. Ankara Üniversitesi Eğitim Semineri Sunumu, Ankara.
• Fetter, A. & Steketee, A.M. (2008). Health-Fitness Boosting Inclusion for Students With Disabilities. District Administration. Sep., 63-65.
• Friend, M. ve Cook, L. (2003). Interaction: Collaboration skills for school profesyonals (4st ed.). New York: Allyn and Bacon.
• Gartland, D. (2007). The Documentation Disconnect for Students with Learning Disabilities: Improving Access to Postsecondary Disability Services. A Report from the National Joint Committee on Learning Disabilities. Jully, 265-274.
• Güven, D., ve Gürsel, O. (2010). İlköğretim Kaynaştırma Uygulamalarına Katılan Zihinsel Yetersizliği Olan Öğrencilerin Başarılarının Değerlendirilmesine İlişkin Öğretmen Görüşleri. 20. Ulusal Özel Eğitim Kongresi’nde Sunulmuş Bildiri, Gaziantep.
• Güzel-Özmen, E. R. (2012). Sınıfta ölçümleme ve değerlendirme uygulamaları. Özmen, E. R. (Ed.). Zihinsel engellilerde öğretmenlik uygulaması: Öğrencilikten öğretmenliğe geçiş süreci (sf.84-126). Ankara: Pegem Akademi.
• Halvorsen, A.T. ve Neary, T. (2009). Building inclusive schools: Tools and strategies for success. Needham Hieghts: Allyn and Bacon.
• Hettleman, K.R. (2004). The Road to Nowhere The Illusion and Broken Promises of Special Education in the Baltimore City and Other Public School Systems. The Abell Report. 17 (4), 1-6.
• Kargın, T. (2006). Kaynaştırma: Temel Kavramlar, Tarihçe Ve İlkeler. (İçinde). A. Oktay ve Ö. Polat Unutkan (Ed). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları: Yaklaşımlar, yöntemler, teknikler. İstanbul: MORPA Kültür Yayınları Ltd. Ş.
• Kargın, T. (2007). Eğitsel Değerlendirme ve Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Hazırlama Süreci. Özel Eğitim Dergisi. 8 (1), 1-17.
• Kayhan, N. (2016). Birlikte öğretim yaklaşımlarından bir öğretim yapan bir gözlemci modelinin kaynaştırma ortamlarındaki sınıf öğretmenlerinin etkili öğretim becerilerine etkisi, (Yayınlanmamış doktora tezi), Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Kırcaali-İftar, G., ve Batu, S. (2007). Kaynaştırma, Ankara: Kök Yayıncılık.
• Kirk, A. S.; Gallagher, J.J.; Anastasiow, J.N. & Coleman, R.M.(2006). Educating exceptional children. (12th ed). Boston: Houghton Mifflin.
• Mastropieri, M. A. ve Scruggs, E. T. (2004). The inclusive classroom: Strategies for effective instruction. Ohio: Merril Publishing Company.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2006). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. http://rega.basbakanlik.gov.tr/eskiler/2006/05/2006 0531-2.htm
• Mercer, C. D. ve Mercer, A. R. (2005). Teaching students with learning problems. (7th ed.). New Jersey: Pearson Merrill Prentice Hall.
• Miles, M.B. ve Huberman. M. (1994). Qualittative data analysis: An expanded sourcebook. (2.baskı). Thousand Oaks. CA: Sage.
• Öztürk, C.Ç., & Eratay, E. (2010). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihin engelli öğrencilerin öğretmenlerinin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı hakkında görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi, 10(2), 146-159.
• Parkay, F.W. (2006). Curriculum and instruction for becoming a teacher. Boston: Pearson and Allyn & Bacon.
• Russell, M., & Hoffmann, T., & Higgins, J. (2009). A Universally Designed Test Delivery System. Teaching Exceptional Children. Nov.-Dec., 7-12.
• Sopko (2003) Sopko, K.M. (2003). The IEP: A Synthesis of Current Literature Since 1997. (Report No. EC 309 593). National Association of State Directors of Special Education, Alexandria, V.A. Washington D.C. (Eric Document Reproduction Service No. ED 476 559).
• Taylor, L. R. (1997 ). Assessment of exceptioanl students: Educatioanl and psychological procedures. (4th ed.).Boston: Allyn and Bacon.
• Turnbull, A.; Turnbull, R. ve Wehmeyer, M. L. (2007) . Exceptional Lives: Special Education in today’s schools. New Jersey: Prentice Hall.
• Walther-Thomas, C. S. (1997). Co-teaching experiences: The benefits and problems that teachers and principals report over time. Journal of Learning Disabilities, 30, 395-408.
• Yıldırım, A.ve Şimşek. H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, (7.Baskı). Seçkin Yayınevi. Ankara.
• Yıldırım , A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, (8.Baskı). Seçkin Yayınevi. Ankara.