Kaynaştırma Öğrencilerinin Örgün Eğitimi Destekleme ve Yetiştirme Kurslarına İlişkin Görüşleri

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 3, 690 - 705, 30.11.2020

Münevver Sanca Hasan Bakırcı

https://doi.org/10.31592/aeusbed.740070

Cited By: 1

Öz

Bu çalışma, Millî Eğitim Bakanlığı tarafından açılan örgün eğitimi destekleme ve yetiştirme kurslarını kaynaştırma öğrencilerinin görüşleri çerçevesinde incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın deseni, nitel araştırma yaklaşımlarından özel durum çalışması olarak belirlenmiştir. Veriler, araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış mülakat formu ile 2019-2020 eğitim öğretim yılında toplanmıştır. Çalışmanın katılımcı grubunu Van ili Tuşba ilçesinde bulunan iki farklı ortaokulda, 2019-2020 eğitim öğretim yılında ortaokul 5., 6., 7., ve 8. sınıfta öğrenim gören dört kız ve iki erkek öğrenci olmak üzere toplamda altı kaynaştırma öğrencisi oluşturmaktadır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde içerik analizinden faydalanılmıştır. Bu çalışmanın bulgularında; destekleme ve yetiştirme kursları hakkında kaynaştırma öğrencilerinin genel olarak olumlu görüşe sahip oldukları fakat uygulamanın bazı noktalarında eksikliklerin bulunmasından dolayı da olumsuz görüşe sahip oldukları tespit edilmiştir. Kaynaştırma öğrencileri, merkezi sınavlara hazırlanmalarına, akademik başarılarını artırmaya ve çalışma ortamı oluşturmaya bu kursların yardımcı olduklarını belirtmişlerdir. Ayrıca kurslar konusunda kaynaştırma öğrencileri anlamadıkları konu ve soruların tekrarının yapılmasıyla vakitlerinin verimli geçmesini bir fırsat olarak görmelerine karşın derslerde kullanılan yazılı materyallerde yazı puntolarının küçük olmasını eleştirmektedirler. Bunun yanı sıra öğretmenlerin sınıf içi etkinliklerinde bazı değişiklikler yaparak kaynaştırma öğrencilerinin de bu etkinliklere aktif olarak katılmalarını sağlamaları gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmada ortaya çıkan sonuçların başta Millî Eğitim Bakanlığı olmak üzere kurslar ile ilgili tüm paydaşlara yol gösterici olacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kaynaştırma eğitimi, Destekleme ve yetiştirme kursu, Kaynaştırma öğrencisi

Kaynakça

• Batu, S. Kırcaali-İftar, G. ve Uzuner, Y. (2004). Özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırıldığı bir kız meslek lisesindeki öğretmenlerin kaynaştırmaya ilişkin görüş ve önerileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5, 33-50.
• Atlan, N. (2019). Ortaokula devam eden kaynaştırma öğrencilerinin yaşam doyumları, aile işlevleri ve kaynaştırma hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Batu, S. Kırcaali-İftar, G. (2005). Kaynaştırma, Ankara: Kök Yayıncılık.
• Çepni, S. (2018). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon: Celepler Yayıncılık.
• Deniz, E. ve Çoban, A. (2019). Kaynaştırma eğitimine ilişkin öğretmen görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(70), 734-761.
• Demir, M. K. ve Açar, S. (2011). Kaynaştırma eğitimi konusunda tecrübeli sınıf öğretmenlerinin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19, 719-732.
• Disability Discrimination Act. (1992). http://www.legislation.gov.uk/ukpga/1995/50/contents (15.02.2020 tarihinde erişildi).
• Doğu, M. B. (2017). Okul öncesi eğitimde sınıflarında kaynaştırma öğrencisi bulunan öğretmenlerin karşılaştıkları sorunlar. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• Evans, C., Williams, J. B., King, L. & Metcalf, D. (2010). Modeling, guided instruction, and application of UDL in a rural specail educationteacher preparation program. Rural Special Education Quarterly, 29, 41-48.
• Göksu, İ. ve Gülcü, A. (2016). Ortaokul ve liselerde uygulanan destekleme kurslarıyla ilgili öğretmen görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 153-171.
• Gül, S. O. (2014). Farklılaştırılmış öğretim ve uyarlamalar. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5, 111-123.
• Gül, S. O. ve Vuran, S. (2015). Normal sınıflara devam eden özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırma uygulamasına ilişkin görüşleri ve karşılaştıkları sorunlar. Eğitim ve Bilim, 40(180), 169-195.
• Gürgür, H. (2005). Kaynaştırma uygulamasının yapıldığı ilköğretim sınıfında işbirliği ile öğretim yaklaşımının incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Kargın, T. (2004). Kaynaştırma: Tanımı, gelişimi ve ilkeleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5, 1-13.
• Kırcaali-İftar, G. (1992). Özel eğitimde kaynaştırma. Eğitim ve Bilim, 16, 45-50.
• Kırcaali-İftar, G. (1998). Özel gereksinimli bireyler ve özel eğitim. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
• Kargın, T. (2008). Bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama ve öğretimin bireyselleştirilmesi. H. İ. Diken (Ed.). Özel eğitime gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim içinde (s. 59-87). Ankara: Pegem Akademi.
• Lewis, R. B. & Doorlag, D. H. (1999). Teaching special students in general education classrooms. Prentice Hall.
• MEB. (1973). Türk millî eğitim temel kanunu. https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.1739.pdf
• MEB. (2005). İlköğretim ve orta öğretim kurumları sosyal etkinlikler yönetmeliği. https://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.23639&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch=sosyal%20etkinlikler. 15.11.2019 tarihinde erişildi.
• MEB. (2006). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. https://orgm.meb.gov.tr/www/ozel-egitim-hizmetleri-yonetmeligi-yayimlandi/icerik/1089. 15.11.2019 tarihinde erişildi.
• MEB. (2007). Mesleki eğitim ve öğretim sisteminin güçlendirilmesi projesi: Çocuk gelişimi ve eğitimi (Zihinsel engelliler). http://www.megep.meb.gov.tr/mte_program_modul/moduller_pdf/Zihinsel%20Engelliler.pdf. 23.12.2019 tarihinde erişildi.
• MEB. (2010). İlköğretim okullarındaki kaynaştırma uygulamalarının değerlendirilmesi. https://www.meb.gov.tr/earged/earged/ilk_kaynas_eg_uyg_deg.pdf. 15.12.2019 tarihinde erişildi.
• MEB. (2019). Okullarımızda Neden, Niçin, Nasıl Kaynaştırma? Yönetici, Öğretmen ve Aile kılavuzu.https://orgm.meb.gov.tr/alt_sayfalar/yayimlar/kaynastirma/kaynastirma.pdf adresinden erişildi. (17.10.2019 tarihinde erişildi).
• MEB.(2020). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_07/09101900_ozel_egitim_hizmetleri_yonetmeligi_07072018.pdf (17.01.2020 tarihinde erişildi).
• Orakçı, Ş. F., Aktan, O., Toraman, Ç. ve Çevik, H. (2016). The influence of gender and special education training on attitudes towards ınclusion. International Journal of Instruction, 9(2), 107-122.
• Pliner, S. M. & Johnson, J. R. (2004). Historical, theoretical, and foundational principles of universalinstructional design in higher education. Equity & Excellence in Education, 37, 105-113.
• Prater, M. A. (2006). Teaching strategies for students with mild to moderate disabilities. New Jersey: Pearson Allyn & Bacon.
• Sarıca, R. (2018). Destekleme ve yetiştirme kurslarına yönelik öğretmen görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 48(221), 91-122.
• Shaw, R. A. (2011). Employing universal design for learning. New Directions for Student Services, 134, 21-33.
• Nartgün, Ş. S. ve Dilekçi, Ü. (2016). Eğitimi destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 22(4), 537-564.
• Sucuoğlu, B. ve Kargın, T. (2010). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları. Ankara: Kök Yayınevi.
• Tomlinson, C. A. (2005). Grading and differentiation: Paradox or good practice? Theory into Practice, 44, 262-269.
• Türk, N. (2011). İlköğretim okullarında uygulanan kaynaştırma eğitimi ile ilgili sosyolojik bir araştırma (Denizli örneği). Doctora tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Süleyman Demirel Üniversitesi. İsparta.
• Ünsal, S. ve Korkmaz, F. (2016). Destekleme ve yetiştirme kurslarının işlevlerine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 87-118.
• Yazıcıoğlu, T. (2018). Kaynaştırma Uygulamalarının tarihsel süreci ve türkiye’de uygulanan kaynaştırma modelleri. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(1), 92-110.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.