Climate Change Management and Agriculture Sector

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 1, 361 - 379, 20.06.2022

Kıvılcım Özge Kara , Ahmet Burçin Yereli

https://doi.org/10.35341/afet.1100932

Cited By: 5

Öz

Our world is warming up, the increase in temperature, drought, changes in precipitation patterns following high heat waves; It is the cause and consequences of human-induced global climate change, and the frequency and intensity of this change is becoming more and more evident. While these changes cause significant fluctuations in a basic sector such as agriculture; It is the source of many micro and macro changes, especially water management, green space, crop yield, food security, nutrition. In parallel with climate change, the European Commission aims to reduce greenhouse gas emissions at rates varying according to countries, based on the year 2030, in agriculture and all other sectors, based on the 1990s level . necessitates structural changes within the framework of adaptation actions. In this context, in this study, the management of climate change in the context of political economy and adaptation to change in the perspective of crisis and risk, specific to the agriculture sector, is discussed. It is concluded that as a part of the green policy, the sustainability of the agricultural sector and the food safety problem that will be provided afterwards will be overcome with nature-based solutions in the context of the efficient use of natural resources and an integrated view of all stakeholders is necessary in the struggle process.

Anahtar Kelimeler

Climate Change, Crises, Agriculture, Sustainability

İklim Değişikliğinin Yönetimi ve Tarım Sektörü

Öz

Dünyamız ısınmakta, yüksek ısı dalgaları akabinde ortaya çıkan sıcaklık artışı, kuraklık, yağış düzeninde değişimler; insan kaynaklı küresel iklim değişikliğinin neden ve sonuçları olup, bu değişimin sıklığı ve yoğunluğu giderek daha belirgin hale gelmektedir. Bu değişimler tarım gibi temel bir sektörde önemli dalgalanmalara neden olurken; su yönetimi, yeşil alan, mahsul verimi, gıda güvenliği, beslenme başta olmak üzere pek çok mikro ve makro değişimlere kaynaklık etmektedir. Avrupa Komisyonu iklim değişikliğine koşut olarak tarım ve diğer tüm sektörlerde 2030 yılı temel alınmak üzere 1990’lı yıllar seviyesine göre sera gazı emisyonunda ülkelere göre değişen oranlarda azaltım sağlamayı hedeflemektedir ki bu azaltım; uyum eylemleri çerçevesinde yapısal değişimleri zorunlu kılmaktadır. Bu kapsamda çalışmada, kriz ve risk perspektifinde iklim değişikliğinin ekonomi politiği ve değişime uyum bağlamında tarım sektörü özelinde yönetimi tartışılmaktadır. Yeşil politikanın bir parçası olarak tarım sektörünün sürdürülebilirliği ile akabinde sağlanacak gıda güvenliği sorunsalının doğal kaynakların verimli kullanımı bağlamında doğa temelli çözümlerle aşılacağı ve mücadele sürecinde tüm paydaşların bütünleşik bakışının gerekli olduğu sonucuna varılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

İklim Değişikliği, Kriz, Tarım, Sürdürülebilirlik

Kaynakça

• AGED, İ. A. (2021). İklim Krizi İle Tüm İnsanlık Mücadele Etmeli. Geri Dönüşüm Ekonomisi.
• Alagöz, İ. (2021). Rüzgâr elektrik santrallerinin kontrolleri için sevindirici kod kütüphaneleri. El-Cezerî Journal of Science and Engineering Vol: 8, No: 2, 2021 (841-858), DOI :10.31202/ecjse.881359
• Brown, L. R. (2003). Eko- Ekonomi: Dünya için Yeni Bir Ekonomi Kurmak. (A. Y. Erkan, Çev.) Tema Vakfı
• EBRD, www.ebrd.com/2020-joint-report-on-mdbs-climate-finance, Erişim tarihi: 18/01/2022
• Ekologos. (2020). Fındık: İklim Değişikliği ve Çevresel Etkiler.
• Elektronik Ticaret Bilgi Platformu, 2020, https://www.eticaret.gov.tr/istatistikler, Erişim tarihi: 31/03/2022
• FAO, Food and Agriculture Organization of the United Nations, 2020, https://www.fao.org/turkey/news/detail-news/tr/c/1366738/, Erişim tarihi: 31/03/2022
• FAO. 2019. The State of the World’s Biodiversity for Food and Agriculture. J. Bélanger & D. Pilling (eds.). FAO Commission on Genetic Resources for Food and Agriculture Assessments. Rome. Erişim tarihi: 11/03/2022
• FAO, 2017, Water for Sustainable Food and Agriculture: A Report Produced for the G20 Presidency of Germany. Rome, FAO
• FAO 2021. Özet:Dünyada Gıda Güvenliği ve Beslenmenin Durumu. doi:http: //doi.org/10.40460/cb5409en Foster, J. B. (2012). Marksist Ekoloji. Kalkedon Yayınları.
• Foster, J., & Magdoff, F. (2014). Her Çevrecinin Kapitalizm Hakkında Bilmesi Gerekenler: Kapitalizm ve Çevre Üzerine Bir Rehber. (Ö. Aksakal, Çev.)
• Greenpace, https://www.greenpeace.org/turkey/, Erişim tarihi: 29/01/2022
• Hubert, R., & Lenoir, F. (2015). Yeryüzünün Acısı. (Ş. Demirkol, Çev.) Yapı Kredi Yayınları.
• Höglund-Isaksson, L., Gómez-Sanabria, A., Klimont, Z., Rafaj, P. and Schöpp, W. (2020). Technical potentials and costs for reducing global anthropogenic methane emissions in the 2050 timeframe: results from the GAINS model. Environmental Research Communications 2, 025004. DOI:10.1088/2515-7620/ab7457
• IPCC. (2007). Contribution of Working Group III to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change.
• IPCC. (Şubat, 2022). Working Group II contribution to the Six Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change 2022 Impacts, Adaptation and Vulnerability Summary for the Policymakers.
• IPCC/AR5. (2013). AR5 Report, Working Group I: Climate Change (2013): The Physical Science Basis, Summary for Policy Makers. IPCC.
• IPCC/AR5. (2014). AR5 Report, Working Group III: Climate Change: Mitigation of Climate Change, Summary for Policy Makers. IPCC. https://www.ipcc.ch/site/assets/uploads/2018/02/ar5_wgII_spm_en.pdf adresinden alındı
• IPCC/AR5/SPM. (2014). AR5 Report, Working Group II: Climate Change Impacts, Adaptations and Vulnerability, Summary for Policy Makers.
• Kara, K. Ö. (2019). Mali Yerelleşmenin Başarı Şansı ve Etkinliği Tartışmaları. Sosyoekonomi, 27(40), 165-184. https://doi.org/10.17233/sosyoekonomi.2019.02.10
• Maslin, M. (2011). Küresel Isınma. Dost Kitabevi Yayınları.
• OECD. (1991). Climate Change Evaluating the Socio-Economic Impacts.
• OECD/FAO (2021), Building Agricultural Resilience to Natural Hazard-induced Disasters: Insights from Country Case Studies, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787/49eefdd7-en. Erişim tarihi: 14/01/2022
• M. Fernanda Gebara, Peter H. May, Gunars Platais, Pandemics, conservation, and human-nature relations, Climate Change Ecology, Volume 2, 2021, 100029, ISSN 2666-9005, https://doi.org/10.1016/j.ecochg.2021.100029.
• Ponting, C. (2000). Dünyanın Yeşil Tarihi: Çevre ve Büyük Uygarlıkların Çöküşü. (A. B. Sander, Çev.) İstanbul: Sabancı Üniversitesi.
• Ponting, C. (2011). Yeni Bir Bakış Açısıyla Dünya Tarihi. Alfa Yayınları.
• Tarım ve Orman Bakanlığı, BMİDÇS Türkiye, https://www.tarimorman.gov.tr/ Erişim tarihi: 29/01/2022
• TÜİK, https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p=cevre-ve-enerji-103&dil=1, Erişim tarihi: 03/02/2022
• UNDRR. (2021). The GAR Special Report on Drought 2021.
• UNDRR (United Nations Office for Disaster Risk Reduction), https://www.undrr.org/, Erişim tarihi:09/03/2022
• Voyvoda, E., Turhan , E., Özen, İ., & Aydın, C. (2017). Ataletin Bedeli. Ankara: Yeryüzü Derneği. www.yeryuzudernegi.org adresinden alındı
• World Economic Forum (WEF), https://datacatalog.worldbank.org/search/dataset/0037651/Environment--Social-and-overnance-Data), Erişim tarihi:19/01/2022
• World Economic Forum (WEF), https://intelligence.weforum.org, Erişim tarihi: 20/01/2022
• World Economic Forum (WEF), Global Risks Report, 2022
• World Bank Group. 2021(WBG), World Bank Group Climate Change Action Plan 2021–2025 : Supporting Green, Resilient, and Inclusive Development. World Bank, Washington, DC. © World Bank. https://openknowledge.worldbank.org/handle/10986/35799 License: CC BY 3.0 IGO.
• World Bank,https://www.worldbank.org/en/topic/agriculture/overview#3, Erişim tarihi:13/01/2022