XIV. yüzyılın son yarısında yaşamış âlim ve arif bir sûfî olan Yûsuf b. Abdullah el-Gürânî, Cüneyd-i Bağdâdî’nin tarîkatı unutulmaya yüz tutunca onu Mısır’da tekrar ihya eden zattır. Sühreverdiyye tarikatının büyük şeyhlerinden bir tanesi olup bu yolda birçok âlim, tasavvuf ehli ve öğrenci yetiştirmiştir. Başta Sühreverdiyye’nin Zeynüddin el-Hâfî’ye nisbet edilen Zeyniyye kolu olmak üzere birçok talî tarîkat kurucularının yetişmesinde ve manen yükselmesinde önemli rol oynamıştır. Tarikat içerisinde keşfedilmemiş böyle bir velûd şahsiyetin kaleme almış olduğu eseri bağlamında fikirlerinin tespit edilmesinin bir zaruret, ayrıca tasavvuf literatürüne kazandırmanın bir mesuliyet olduğu kanaati üzerine böyle bir çalışma yapmaya karar verdik. Zira bu gibi zatların fikirleri eskiden olduğu gibi günümüzde de ilim ehlinin yolunu aydınlatmaya devam etmektedir.
Çalışmamıza müellifin Beyânu esrâri’t-tâlibîn fî’t-tasavvuf adlı eseri kaynaklık etmektedir. Müellifin söz konusu bu eserdeki görüşlerine yer vermenin yanı sıra eserde kullandığı dili, eserin muhtevası ve ana fikri de çalışmamızda zikredilecektir.
Anahtar Kelimeler: Tasavvuf, Sühreverdiyye, Mısır, Gürânî, Cüneyd.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 6 Sayı: 11 |