The stories and novels of Orhan Kemal, one of the socialist realist writers,
are also worth considering in terms of 'shame' and 'revenge'. In this article, in which
descriptive analysis method is used and René Girard’s ‘triangular’ desire model is applied,
the literary texts of the author based on narration are read with a focus on the concepts of
shame and revenge. In addition to the causes and qualities of these emotional forms, the
identity of the embarrassing subject is emphasized. In the fictional worlds Orhan Kemal
built, people are often ashamed of their poverty and helplessness. However, there are also
people who are ashamed of their physical appearance and the behaviors of family
members that do not comply with social moral norms. In Orhan Kemal's words, these "little"
people seek various "salvation" ways to reverse the current situation. These people see
leaving as a way out of their painful and humiliating situation. Especially when they go to
Istanbul, everything will turn upside down; they will overcome the poverty that makes them
helpless, they will gain money and therefore reputation. When they come back, their
friends, neighbors and every member of the society will be surprised, who once saw
themselves as shameful and worthless; they will also taste the pleasure of taking 'revenge'.
However, the desire of these 'little people' to leave, their escape/salvation plans and their
magnificent return remain unrealized visions and dreams. In addition, Orhan Kemal does
not idealize people who struggle with poverty and have to do many things in this struggle;
it does not present a pure 'victim' to the reader. As a realist writer, Orhan Kemal
comprehends all aspects of his characters as an individual; does not hide their
weaknesses and contradictions from the reader.
Orhan Kemal Poverty Shame Embarrassment Desire Imagination Revenge
Toplumcu gerçekçi yazarlardan Orhan Kemal’in hikâye ve romanları ‘utanç’ ve
‘intikam’ bakımından da ele alınmaya değer metinlerdir. Betimsel analiz yönteminin
kullanıldığı ve René Girard’ın ‘üçgen’ arzu modelinin uygulandığı bu makalede yazarın
anlatma esasına dayalı edebî metinleri, utanç ve intikam kavramlarına yoğunlaşan bir
dikkatle okunmakta; bu duygu biçimlerinin sebepleri ve mahiyetlerinin yanı sıra utandıran
öznenin kimliği üzerinde durulmaktadır. Orhan Kemal’in inşa ettiği kurmaca dünyalarda
kişiler, genellikle yoksulluklarından ve çaresizliklerinden utanırlar; bununla beraber fiziksel
görünümlerinden ve aile üyelerinin toplumsal ahlak normlarına uymayan davranışlarından
utanan kişiler de görülür. Orhan Kemal’in ifadesiyle bu ‘küçük’ insanlar, mevcut durumu
tersine çevirmek için türlü ‘kurtuluş’ yolları ararlar. Bu kişiler, çekip gitmeyi içinde
bulundukları acı verici ve gurur kırıcı durumdan kurtulmanın yolu olarak görürler. Bilhassa
İstanbul’a gittiklerinde her şey tersine dönecek; kendilerini çaresiz bırakan yoksulluğu
yenecekler, para ve dolayısıyla itibar kazanacaklardır. Geri geldiklerinde ise vaktiyle
kendilerini utandıran ve değersiz gören arkadaşları, komşuları, toplumun her bir ferdi
şaşıracak; onlar da ‘intikam’ almanın hazzını tadacaklardır. Ancak bu ‘küçük insanların’
çekip gitme istekleri, kaçış/kurtuluş planları ve muhteşem dönüşleri gerçekleşmeyen birer
tasavvur, hayal olarak kalır. Ayrıca Orhan Kemal, yoksullukla mücadele eden ve bu
mücadelede pek çok şey yapmak zorunda kalan insanları idealize etmez; okurun karşısına
saf bir ‘mağdur’ çıkarmaz. Realist bir yazar olarak Orhan Kemal, karakterlerini bir birey
olarak tüm yönleriyle kavrar; onların zaaflarını ve çelişkilerini okurdan gizlemez.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Türkiye Sahası Yeni Türk Edebiyatı |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |
Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi (HEFAD) Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.