Turist Rehberlerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilim ve Yeterlikleri

Yıl 2024, Cilt: 27 Sayı: 1, 1 - 33, 30.06.2024

Can Kahriman , Sinan Gökdemir

https://doi.org/10.55931/ahbvtfd.1404927

Öz

İçinde bulunduğumuz dönemde teknolojiyi baz alan hizmet alanları hızlı bir şekilde gelişmektedir. Hız kesmeden yeni bilginin üretildiği dünyada, birey olarak ayakta kalmak yalnızca “yaşam boyu öğrenme” ile mümkün olacağı düşünülmektedir.Turist rehberlerinin yaşamları boyunca öğrenme eğilim ve yeterliliklerinin var olması demek, onlara atfedilen “kültür elçisi” rolünü etkili biçimde gerçekleştirebilmeleri demektir. Bu durum farklı milletlerden oluşan turist toplulukları ile sürekli etkileşim halinde olan turist rehberleri için önemlidir.Bu çalışmada turist rehberlerinin yaşam boyu öğrenme eğilim ve yaşam boyu öğrenme yeterliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Ulaşılan alan yazında turist rehberlerinin yaşam boyu öğrenme eğilim ve yeterlilikleri üzerine bir çalışmaya rastlanmaması ve rehberler için bu durumun ortaya konulması çalışmayı önemli kılmaktadır. Araştırmada nicel araştırma yöntemi benimsenmiştir. Çalışma kapsamında 395 rehberden veri toplanmış ve sosyal bilimler için geliştirilen istatistik programı ile analize tabi tutulmuştur. Sonuç olarak, turist rehberlerinin kendilerini en yeterli gördükleri alan anadilde iletişimsel yeterlik ve yabancı dilde iletişimsel yeterlik olduğu saptanmıştır. Ayrıca, çalışmada turist rehberlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin yüksek olduğu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Turist Rehberi, Yaşam Boyu Öğrenme eğilimi, Yaşam Boyu Öğrenme yeterliliği

Lifelong Learning Tendencies and Competencies of Tourist Guides

Öz

In the current period, service are as based on technology are developing rapidly. In the world where new knowledge is produced, it is thought that surviving as an individual will only be possible with "life long learning". The existence of learning tendencies and competencies of tourist guides throughout their lives means that they can effectively perform the role of "cultural ambassador" attributed to them. This is important for tourist guides who are in constant interaction with tourist communities of different nationalities. In this study, it was aimed to determine the life long learning tendencies and life long learning competencies of tourist guides. The fact that there is no study on the life long learning tendencies and competencies of tourist guides in the literature and that this situation is revealed for guides makes the study important. Quantitative research method was adopted in the study.Within the scope of the study, data were collected from 395 guides and analyzed with the statistical program developed for social sciences. As a result, it has been determined that the communicative competence in the mother tongue and the communicative competence in the foreign language are the areas in which the tourist guides consider themselves the most competent. In addition, the study revealed that the life long learning tendencies of tourist guides are high.

Anahtar Kelimeler

Tourist Guide, Lifelong Learning tendency, Lifelong Learning competence

Kaynakça

• Kaynakça Abbak, Y. (2018). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri ile Yenilikçilik Düzeylerinin İncelenmesi. Erciyes Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Kayseri.
• Akbaşlı, S. ve Durnalı, M. (2017). Halk Eğitim Merkezlerinde Çalışan İş Görenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Anahtar Yeterlik Algıları. OPUS –Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(13), 726-741.
• Allison, P. D. (1999). Multiple regression: A primer. Pine Forge Press.
• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. Ve Yıldırım, E. (2012). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı (7. Baskı). İstanbul: Avcı Ofset
• Aspin, D. N. Ve Chapman, J. D. (2000). Lifelong Learning: Concepts and Conceptions. International Journal of Lifelong Education, 19(1), 2-19.
• Aykaç, M.,Köğce, D. ve Aslandağ, B. (2020) The Investigation of Mathematics Teachers' Perceptions of Lifelong Learning Competencies. Educational Policy Analysis and Strategic Research. 15(3), 122-139
• Ayra, M. ve Kösterelioğlu, İ. (2015). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Mesleki Öz Yeterlik Algıları ile İlişkisi. E-Journal of New World Sciences Academy, 10(1), 17-28.
• Council Recommendation (2018). On Key Competences for Lifelong Learning. Official Journal of the European Union. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/PDF/?uri=CELEX:32018H0604(01)&from=EN (Erişim Tarihi: 17.11.2019)
• Delors, J. (1996). Learnig: The Treasure Within. Report to UNESCO of the International Commission on Education for the Twenty-First Centuary, Paris. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000109590 (Erişim Tarihi: 11.10.2019).
• Demirel, M. (2009). Yaşam Boyu Öğrenme ve Teknoloji. 9th International Educational Technology Conference, 696-703, Ankara.
• Demirel, M. ve Akkoyunlu, B. (2010). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri ve Bilgi Okuryazarlığı Öz-Yeterlilik Algıları. 10th International Educational Technology Conference,1126-1133,İstanbul.
• Demirel, M. ve Akkoyunlu, B. (2017). Prospective Teachers’ Lifelong Learning Tendencies And Information Literacy Self-Efficacy. Educational Research and Reviews, 12(6), 329-337.
• Diker C. Y. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Programları ve Öğretimi Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara.
• Duymuş, Y. Ve Sulak, S. (2018) Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Üzerine Lisans Eğitimi, Cinsiyet ve Bölümün Etkisi. Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi, 3(2), 58-74
• Ekşioğlu, S., Tarhan, S. Ve Çetin G. H. (2017). Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri ile Özyetkinlik Beklentisi ve Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(5), 1925-1940
• Evin G. İ. (2013). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliklerine Yönelik Algıları. Eğitim ve Bilim, 38(170), 237-252.
• Faure, E. (1972). Learning to be: The World of Education Today and Tomorrow. Unesco.
• Figel, J. (2007). Key Competences for Lifelong Learning. European Referans Framework.
• Gogtay, Nj ve Thatte, U. (2017). Principle of Correlation Analysis. Journal of Association of Physicians of India. 65, 78-81
• Gökdemir, S. (2017). Turist Rehberlerinde İş Doyumu ve Tükenmişlik İlişkisi: Bir Alan Araştırması. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Balıkesir.
• Gökyer, N. (2019). Ortaokul Öğretmenlerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 145-159.
• Gür E. D. (2014). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimine Etki Eden Faktörler. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı, Doktora Tezi, Bolu.
• Hair Jr., Joseph F., Black, W. C., Babin, B. J. Ve Anderson, R. E. (2014). Multivariate Data Analysis (7. Baskı).U.S.A.,Pearson Education Limited.
• Kahraman, S. (2019). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri ile İngilizce Dersine Yönelik Tutumları Arasındaki İlişki. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Bolu.
• Karakuş, C. (2013). Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(3), 26-35.
• Kaya S. D.,Çamlıyer, H., Asma, M. ve Kalkan, N. (2019). Spor Bilimleri Fakültesinde Öğrenim Gören Öğrencilerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin İncelenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 14 (2), 176-187
• Kazu, İ. Y. ve Erten, P. (2016). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri. Elementary Education Online, 15(3), 838-854.
• Kind, T. ve Evans, Y. (2015). Social Media for Lifelong Learning. International Review of Psychiatry, 27(2), 124-132.
• Kline, R. B. (1998). Methodology in The Social Sciences. Principles and Practice of Structural Equation Modeling. New York, Guilford Press.
• Konakman, G. Y. ve Zelken, T. Y. (2014). Eğitim Fakültesi Öğretim Elemanlarının Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliklerine İlişkin Algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(29-2), 267-281.
• Kozak, M. (2015). Bilimsel Araştırma: Tasarım, Yazım ve Yayım Teknikleri (2.Baskı). Ankara, Detay Yayıncılık.
• Kozikoglu, Is. ve Onur, Z. (2019). Predictors Of Lifelong Learning: Information Literacy And Academic Self-Efficacy. Cypriot Journal of Educational Science. 14(4), 492-506
• Kozikoğlu, İ. (2014). Üniversite ve Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliklerinin İncelenmesi. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education. 3(3), 29-43
• Köroğlu, A. Köroğlu, Ö. ve Asmadili, İ. (2019). Turizm Rehberliği Eğitimi Alan Öğrencilerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Belirlenmesi. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(3), 59-574.
• Köroğlu, Ö. (2011). İş Doyumu ve Motivasyon Düzeylerini Etkileyen Faktörlerin Performansla İlişkisi: Turist Rehberleri Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi. Balıkesir Üniversitesi SBE Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Anabilim Dalı, Balıkesir.
• Laal, M. ve Salamati, P. (2011). Lifelong Learning: Why we do need it? Proceda-Social and Behavioral Sciences, 31, 399-403.
• McCombs, B. L. (1991). Motivation and Lifelong Learning. Educational Psychologist, 26(2), 117-127.
• Midtsundstad, T. ve Nielsen, R. A. (2019). Lifelong Learning and the Continued Participation of Older Norwegian Adults in Employment. European Journal of Education, 54, 48-59.
• Mitovska, S. J. ve Hristovska, D. (2011). Contemporary Teacher and Core Competences for Lifelong Learning. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 28, 573-578.
• Ng, P. T. (2013). An Examination of Lifelong Learning Policy Rhetoricand Practice in Singapore. International Journal of Lifelong Education, 32(3), 318-334.
• Nguyen, T. T.H. ve Walker, M. (2016). Sustainable Assessment for Lifelong Learning. Assessment and Evaluation in Higher Education, 41(1), 97-111.
• Oral,B. ve Yazar, T. (2015). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenmeye İlişkin Algılarının Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Electronic Journal of Social Sciences, 14(52), 1-11.
• Örs, M. (2020). Lifelong learning competencies among under graduate first year and final year midwifery-nursing students. International Journal of Curriculum and Instruction, 12, 88-104.
• Öz, E. (2020). Öz Düzenlemeli Öğrenmenin Yaşam Boyu Öğrenme ve Eleştirel Düşünme Eğilimleri Üzerine Etkisi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara.
• Özgür, H. (2016). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri ve Bilgi Okuryazarlığı Öz-yeterlikleri Üzerine Bir Çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 22-38.
• Pınarcık, Ö. , Özözen D. M.,Deniz, M. E. ve Eran, N. (2016). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliklerine Yönelik Algıları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(4), 1966-1983
• Rausch, A. (2003). A Case Study of Lifelong Learning in Japan: Objectives, Curriculum, Account abilityandVisibility. International Journal of Lifelong Education, 22(5), 518-532.
• Soran, H.,Akkoyunlu, B. ve Kavak, Y. (2006). Yaşam Boyu Öğrenme Becerileri ve Eğiticilerin Eğitimi Programı: Hacettepe Üniversitesi Örneği. H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 201-210.
• Şahin, Ç. ve Arcagök, S. (2014). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(16), 394-417.
• Şahin, M., Akbaşlı, S. ve Yanpar Yelken, T. (2010). Key Competences for Lifelong Learning: The Case of Prospective Teachers. Educational Research and Review, 5(10), 545-556.
• Tavşancıl, E. (2006). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. (3.Baskı) Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Tchamyou, V. S. (2018). Education, Lifelong Learning, Inequality and Financial Access: Evidence from African Countries. Contemporary Social Science.
• Tenekeci, F. ve Uzunboylu, H. (2020). Determining The Relationship Between The Attitudes Of Private Teaching Institution Teachers Towards Lifelong Learning And Their Competence. International Journal of Learning and Teaching. 12(1), 1-16
• Tunca, N.,Alkın Şahin, S. ve Aydın, Ö. (2015). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 432-446.
• West,S. G.,Finch, J. F. ve Curran, P. J. (1995). Structural Equation Models with Nonnormal Variables: Problems and Remedies. In R. H. Hoyle (Ed.), Structural Equation Modeling: Concepts, Issues, and Applications (p. 56–75). Thousand Oaks, Sage Publications.
• Yaman, F. ve Yazar, T. (2015). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin İncelenmesi (Diyarbakır İli Örneği). K.Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1553-1566.