BibTex RIS Kaynak Göster

Vasiyeti Yerine Getirme Görevlisinin Hukuki Niteliği

Yıl 2002, Cilt: 6 Sayı: 2, 0 - 0, 01.06.2002

Öz

Vasiyeti yerine getirme görevlisi kurumu, önceki Medeni Kanunda iki madde ile düzenlenmişti. Oysa aynı kuruma Alman Medeni Kanunu otuziki paragraf (BGB §§ 2197 2228) ayırmıştır. Bu kurumun hukukumuzda yalnızca iki maddeyle düzenlenmiş olması doktrinde eleştirilmiş, söz konusu hükümlerin yetersiz olduğu ifade edilmiştir. Bu hususu göz önüne alan kanun koyucu, BGB’nin 2197-2228. paragrafları ile İtalyan Medeni Kanununun 700-711. maddelerini göz önünde tutarak, bu kuruma yeni Türk Medeni Kanununda yedi madde ayırmıştır.Bu makalede, yeni Medeni Kanundaki düzenlemeler ışığında, oldukça tartışmalı olan vasiyeti yerine getirme görevlisinin hukuki niteliği konusu incelenmiş, bu hususta ileri sürülen görüşler tek tek ele alınarak tartışılmıştır

Kaynakça

  • AKINTÜRK, Turgut: Türk Medeni Hukuku, Aile Hukuku, 7. Bası, İstanbul 2002.
  • ANTALYA, Gökhan: Miras Hukuku, İstanbul 2003.
  • DRUEY, Jean Nicolas: Grundriss des Erbrechts, 5. Aufl., Bern 2002.
  • DURAL, Mustafa/ÖZ, Turgut: Türk Özel Hukuku, C. IV, Miras Hukuku, 2. Bası, İstanbul 2003.
  • EREN, Fikret: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 7. Bası, İstanbul 2001.
  • ESCHER, Arnold: Zürcher Kommentar zum schweizerischen Zivilgesetzbuch, Bd. III, Das Erbrecht, 1. Abt., Die Erben (Art. 457-536 ZGB); 2. Abt., Der Erbgang (Art. 537-640 ZGB), 3. Aufl., bearbeitet von Arnold Escher jun., Zürich 1959/1960.
  • GAUCH, Peter/SCHLUEP, Walter R/SCHMID, Jörg: Schweizerisches Obligationenrecht Allgemeiner Teil, Bd. I, 7. Aufl., Zürich 1998.
  • GÜRSOY, Kemal Tahir: Türk Medeni Kanunu Hükümlerine Göre Mal Vasiyeti, Ankara 1955 (Kısaltılmışı: Mal Vasiyeti).
  • GÜRSOY, Kemal Tahir: Vekalet Akdinin Ölüm Nedeniyle Sona Ermesi ve Sonuçları, Temsil ve Vekalete İlişkin Sorunlar Sempozyumu (İÜMHE Yayını), İstanbul 1977 (Kısaltılmışı: Sempozyum).
  • İMRE, Zahit: Türk Miras Hukuku, 4. Bası, İstanbul 1978.
  • İMRE, Zahit/ERMAN, Hasan: Miras Hukuku, 4. Bası, İstanbul 2003.
  • İNAN, Ali Naim/ERTAŞ, Şeref: İnan Miras Hukuku, 4. Bası, İzmir 2000.
  • KILIÇOĞLU, Ahmet: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 2. Bası, Ankara 2002.
  • KOCAYUSUFPAŞAOĞLU, Necip: Miras Hukuku, 3. Bası, İstanbul 1987.
  • LANGE, Heinrich/KUCHINKE, Kurt: Lehrbuch des Erbrechts, 4. Aufl., München 1989.
  • OĞUZMAN, Kemal: Miras Hukuku, 6. Bası, İstanbul 1995.
  • OĞUZMAN, Kemal/ÖZ, Turgut: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 3, Bası, İstanbul 2000.
  • OĞZMAN, Kemal/ SELİÇİ, Özer: Eşya Hukuku, 9. Bası, İstanbul 2002.
  • ÖZTAN, Bilge: Aile Hukuku, 3. Bası, Ankara 2000.
  • PIOTET, Paul: Schweizerisches Privatrecht, Bd. IV, 1. und 2. Halbbd., Das Erbrecht, Basel und Stuttgart 1978/1981.
  • SAYMEN, Ferit Hakkı: Vasiyeti Tenfiz Memurunun Hukuki Mahiyeti, İBD, C. XII, S. VIII, İstanbul 1938, s. 481 vd.
  • SCHREIBER, Alfred: İsviçre Hukukunda Vasiyeti Tenfiz Müessesesinin Hukuki Mahiyeti (Çev.: Fikret Arık), Adliye Ceridesi, 1941, Y. XXXII, S. 1, s. 707 vd.
  • SEROZAN, Rona: Sağlararası İşlem Yoluyla Ölüme Bağlı Kazandırma, İstanbul 1979.
  • ŞENER, Esat: Vasiyetnamenin Tenfizi ve Tenfiz Memurunun Hukuki Niteliği ile Görevleri, TNBHD, 1992, S. 73, s. 22-29 (Kısaltılmışı: TNBHD).
  • ŞENER, Esat: Eski ve Yeni Miras Hukuku (Şerh), Ankara 1988 (Kısaltılmışı: Şerh).
  • TUOR, Peter: Berner Kommentar zum schweizerischen Privatrecht, Bd. III, Erbrecht, 1. Abt., Die Erben (Art. 457-536 ZGB), 2. Aufl., Bern 1952.
  • ÜNAL, Mehmet: Şekli Eşya Hukuku, 2. Bası, Ankara 1994.
  • VON LÜBTOW, Ulrich: Erbrecht, Berlin 1971.
  • VON TUHR, Andreas: Borçlar Hukukunun Umumi Kısmı, C. I-II (Çev.: Cevat Edege), Ankara 1983.
  • WETZEL, Claude: Interessenkonflikte des Willensvollstreckers, Diss. Zürich 1985.
  • WIEACKER, Franz: Zur lebzeitigen Zuwendung auf den Todesfall, Festschrift für Heinrich Lehmann zum 80. Geburtstag, 1. Bd., Berlin 1956.

(Die Rechtlichen Eigenschaft des Willensvollstreckers)

Yıl 2002, Cilt: 6 Sayı: 2, 0 - 0, 01.06.2002

Öz

Der Willensvollstrecker wurde in dem vorherigen Bürgerlichen Gesetzbuch mit zwei Artikeln geregelt. Aber das Deutsche Bürgerliche Gesetzbuch hat derselben Institution einunddreissig Paragraphen zugeteilt. In der Lehre wurde kritisiert, dass diese Institution in unserem Recht nur mit zwei Artikeln geregelt wurde und es wurde zum Ausdruck gebracht, dass die betreffenden Bestimmungen unzureichend sind. Der Gesetzgeber, der diesen Umstand berücksichtigte, hat mit Rücksicht auf die Paragraphen 2197-2228 des BGB sowie die Artikeln 700-711 des Italienischen Bürgerlichen Gesetzbuches in dem neuen Türkischen Gesetzbuch dieser Institution sieben Artikeln zugewiesen.In diesem Artikel wurde im Sinne der Regelungen in dem neuen Bürgerlichen Gesetzbuch die rechtliche Eigenschaft des ziemlich umstrittenen Willensvollstreckers erörtert und diesbezügliche Meinungen wurden einzeln behandelt und diskutiert.

Kaynakça

  • AKINTÜRK, Turgut: Türk Medeni Hukuku, Aile Hukuku, 7. Bası, İstanbul 2002.
  • ANTALYA, Gökhan: Miras Hukuku, İstanbul 2003.
  • DRUEY, Jean Nicolas: Grundriss des Erbrechts, 5. Aufl., Bern 2002.
  • DURAL, Mustafa/ÖZ, Turgut: Türk Özel Hukuku, C. IV, Miras Hukuku, 2. Bası, İstanbul 2003.
  • EREN, Fikret: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 7. Bası, İstanbul 2001.
  • ESCHER, Arnold: Zürcher Kommentar zum schweizerischen Zivilgesetzbuch, Bd. III, Das Erbrecht, 1. Abt., Die Erben (Art. 457-536 ZGB); 2. Abt., Der Erbgang (Art. 537-640 ZGB), 3. Aufl., bearbeitet von Arnold Escher jun., Zürich 1959/1960.
  • GAUCH, Peter/SCHLUEP, Walter R/SCHMID, Jörg: Schweizerisches Obligationenrecht Allgemeiner Teil, Bd. I, 7. Aufl., Zürich 1998.
  • GÜRSOY, Kemal Tahir: Türk Medeni Kanunu Hükümlerine Göre Mal Vasiyeti, Ankara 1955 (Kısaltılmışı: Mal Vasiyeti).
  • GÜRSOY, Kemal Tahir: Vekalet Akdinin Ölüm Nedeniyle Sona Ermesi ve Sonuçları, Temsil ve Vekalete İlişkin Sorunlar Sempozyumu (İÜMHE Yayını), İstanbul 1977 (Kısaltılmışı: Sempozyum).
  • İMRE, Zahit: Türk Miras Hukuku, 4. Bası, İstanbul 1978.
  • İMRE, Zahit/ERMAN, Hasan: Miras Hukuku, 4. Bası, İstanbul 2003.
  • İNAN, Ali Naim/ERTAŞ, Şeref: İnan Miras Hukuku, 4. Bası, İzmir 2000.
  • KILIÇOĞLU, Ahmet: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 2. Bası, Ankara 2002.
  • KOCAYUSUFPAŞAOĞLU, Necip: Miras Hukuku, 3. Bası, İstanbul 1987.
  • LANGE, Heinrich/KUCHINKE, Kurt: Lehrbuch des Erbrechts, 4. Aufl., München 1989.
  • OĞUZMAN, Kemal: Miras Hukuku, 6. Bası, İstanbul 1995.
  • OĞUZMAN, Kemal/ÖZ, Turgut: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 3, Bası, İstanbul 2000.
  • OĞZMAN, Kemal/ SELİÇİ, Özer: Eşya Hukuku, 9. Bası, İstanbul 2002.
  • ÖZTAN, Bilge: Aile Hukuku, 3. Bası, Ankara 2000.
  • PIOTET, Paul: Schweizerisches Privatrecht, Bd. IV, 1. und 2. Halbbd., Das Erbrecht, Basel und Stuttgart 1978/1981.
  • SAYMEN, Ferit Hakkı: Vasiyeti Tenfiz Memurunun Hukuki Mahiyeti, İBD, C. XII, S. VIII, İstanbul 1938, s. 481 vd.
  • SCHREIBER, Alfred: İsviçre Hukukunda Vasiyeti Tenfiz Müessesesinin Hukuki Mahiyeti (Çev.: Fikret Arık), Adliye Ceridesi, 1941, Y. XXXII, S. 1, s. 707 vd.
  • SEROZAN, Rona: Sağlararası İşlem Yoluyla Ölüme Bağlı Kazandırma, İstanbul 1979.
  • ŞENER, Esat: Vasiyetnamenin Tenfizi ve Tenfiz Memurunun Hukuki Niteliği ile Görevleri, TNBHD, 1992, S. 73, s. 22-29 (Kısaltılmışı: TNBHD).
  • ŞENER, Esat: Eski ve Yeni Miras Hukuku (Şerh), Ankara 1988 (Kısaltılmışı: Şerh).
  • TUOR, Peter: Berner Kommentar zum schweizerischen Privatrecht, Bd. III, Erbrecht, 1. Abt., Die Erben (Art. 457-536 ZGB), 2. Aufl., Bern 1952.
  • ÜNAL, Mehmet: Şekli Eşya Hukuku, 2. Bası, Ankara 1994.
  • VON LÜBTOW, Ulrich: Erbrecht, Berlin 1971.
  • VON TUHR, Andreas: Borçlar Hukukunun Umumi Kısmı, C. I-II (Çev.: Cevat Edege), Ankara 1983.
  • WETZEL, Claude: Interessenkonflikte des Willensvollstreckers, Diss. Zürich 1985.
  • WIEACKER, Franz: Zur lebzeitigen Zuwendung auf den Todesfall, Festschrift für Heinrich Lehmann zum 80. Geburtstag, 1. Bd., Berlin 1956.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Köksal Kocaağa Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2002
Yayımlandığı Sayı Yıl 2002 Cilt: 6 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kocaağa, K. (2002). Vasiyeti Yerine Getirme Görevlisinin Hukuki Niteliği. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 6(2).
AMA Kocaağa K. Vasiyeti Yerine Getirme Görevlisinin Hukuki Niteliği. AHBVÜ-HFD. Haziran 2002;6(2).
Chicago Kocaağa, Köksal. “Vasiyeti Yerine Getirme Görevlisinin Hukuki Niteliği”. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 6, sy. 2 (Haziran 2002).
EndNote Kocaağa K (01 Haziran 2002) Vasiyeti Yerine Getirme Görevlisinin Hukuki Niteliği. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 6 2
IEEE K. Kocaağa, “Vasiyeti Yerine Getirme Görevlisinin Hukuki Niteliği”, AHBVÜ-HFD, c. 6, sy. 2, 2002.
ISNAD Kocaağa, Köksal. “Vasiyeti Yerine Getirme Görevlisinin Hukuki Niteliği”. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 6/2 (Haziran 2002).
JAMA Kocaağa K. Vasiyeti Yerine Getirme Görevlisinin Hukuki Niteliği. AHBVÜ-HFD. 2002;6.
MLA Kocaağa, Köksal. “Vasiyeti Yerine Getirme Görevlisinin Hukuki Niteliği”. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, c. 6, sy. 2, 2002.
Vancouver Kocaağa K. Vasiyeti Yerine Getirme Görevlisinin Hukuki Niteliği. AHBVÜ-HFD. 2002;6(2).