Examining Factors Affecting Job Satisfaction: The Case of Türkiye

Yıl 2024, , 327 - 342, 22.04.2024

Levent Gül , Şahika Gökmen

https://doi.org/10.26745/ahbvuibfd.1256634

Öz

Today, working individuals spend most of their daily life in the working environment. According to the data published by OECD in 2020, working individuals in Turkey spend approximately 45.6 hours per week in the working environment. Moreover, according to these data, Turkey is the second country with the highest average weekly working hours for 34 OECD countries. In addition, it is known that Turkey is the country with the highest rate of working 60 hours or more per week. For this reason, it is important to measure the job satisfaction of individuals who spend most of their daily life working and to determine the factors affecting job satisfaction. For this, the job satisfaction survey data included in the Life Satisfaction Survey data of 2021 is used. In addition, the Ordinal Logit model is used in the analyses, taking into account the structure of the variable of job satisfaction. When we look at the results, those who are satisfied with their relationship with their colleagues are approximately 9 times more likely to be satisfied with their work. Additionally, the hope of the future of individuals increases the probability of being satisfied with their job approximately 2 times. Moreover, the increase in income level increases the probability of an individual's job satisfaction. Another remarkable result is that employees in the private sector are more likely to be satisfied with their jobs than those in the public sector.

Anahtar Kelimeler

Ordinal Logit Model, Life Satisfaction Survey, Job Satisfaction

İş Memnuniyetini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi: Türkiye Örneği

Öz

Günümüzde çalışan bireyler günlük yaşantısının büyük bir kısmını çalışma ortamında geçirmektedir. Nitekim OECD’nin 2020 yılında yayınladığı verilere göre Türkiye’de çalışan bireyler haftalık ortalama 45,6 saatini çalışma ortamında geçirmektedir. Üstelik bu verilere göre Türkiye 34 OECD ülkesi için haftalık ortalama çalışma saati en yüksek ikinci ülkedir. Ayrıca haftalık 60 saat ve üstü çalışanların oranın en fazla olan ülkenin Türkiye olduğu bilinmektedir. Bu sebeple günlük yaşantısının büyük bir kısmını çalışarak geçiren bireylerin iş memnuniyetin ölçülmesi ve iş memnuniyetini etkileyen faktörlerin belirlenmesi önem arz etmektedir. Bunun için 2021 yılına ait Yaşam Memnuniyeti Araştırması verilerinde yer alan iş memnuniyeti anket verileri kullanılmaktadır. Ayrıca analizlerde iş memnuniyeti değişkenin yapısı dikkate alınarak Sıralı Logit model kullanılmaktadır. Sonuçlarına bakıldığında, bireyin iş arkadaşlarıyla olan ilişkisinden memnun olması işinden memnun olma olasılığını yaklaşık 9 kat arttırırken bireyin geleceğinden umutlu olması işinden memnun olma olasılığını yaklaşık 2 kat arttırmaktadır. Dahası gelir seviyesindeki artış bireyin işinden memnun olma olasılığını arttırmaktadır. Dikkat çeken başka bir sonuç ise özel sektörde çalışanların işinden memnun olma olasılığı kamu sektörüne göre daha yüksek olmasıdır.

Anahtar Kelimeler

Sıralı Logit Model, Yaşam Memnuniyeti Araştırması, İş Memnuniyeti

Destekleyen Kurum

we don't have any support

Teşekkür

-

Kaynakça

• Akın, F., Üçdoğruk, Ş. ve Deveci, İ. (2000). İstanbul İli Hanehalkı Tüketim Harcamalarının Sıralı Probit Olasılık Modelleriyle İncelenmesi. T.C. DİE Araştırma Sempozyumu, 27.
• Akın, F. (1996). Kalitatif Tercih Modelleri Analizi. Ekin Kitabevi, İstanbul.
• Amemiya, T. (1981). Qualitative Response Models: A Survey. Journal of Economic Literature, Vol. 19.
• Başbuğ, G. (2010). Duygusal Emeğin İş Memnuniyetine Etkisi: Çağrı Merkezi Çalışanlarına Yönelik Bir Çalışma. Journal of Social Policy Conferences, 58, 253-274.
• Beşel, F. (2015). 2013 Yılı Yaşam Memnuniyeti Araştırması Sonuçlarının İl Bazlı Ekonomik, sosyal ve siyasi analizi. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (2), 227-236.
• Demaris, A. (1995). A Tutorial in Logistic Regression. Journal of Marriage & the Family, Vol.57, Issue 4.
• Eskildsen, J. K. ve Dahlgaard, J. J. (2000). A Causal Model For Employee Satisfaction. Total quality management, 11(8), 1081-1094.
• Frey, B. S. ve Stutzer, A. (2000). Happiness, Economy And Institutions. The Economic Journal, 110(466), 918-938.
• Gökdemir, Ö. ve Öztürk, M. (2018). Fayda, Sosyal Seçim ve Mutluluk. İktisatta Davranışsal Yaklaşımlar Ankara: İmge Kitabevi, 199-223.
• Greene W. (1990). Multiple Roots of The Tobit Log-Likelihood. Journal of Econometrics, 46.
• Kahyaoğlu, O. (2008). Yaşam Memnuniyeti ve Yaşam Memnuniyetini Etkileyen Değişkenler ile Ekonometrik Uygulama: Türkiye Örneği. dissertation, DEÜ Sosyal Bilimleri Enstitüsü.
• Kaymak, N. N. (2022). Kadınların Yaşam Memnuniyetini Belirleyen Sosyoekonomik Faktörler: Edirne İli Örneği. Master's Thesis. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Long, J. ve Freese, J. (2006). Regression Models For Categorical Dependent Variables Using Stata. Stata press, Vol. 7.
• Maddala, G.S. (1992). Econometrics, Macmillian Publishing Company. New York.
• Mckelvey, R. D. ve Zavoına, W. (1975). A Statistical Model for The Analysis of Ordinal Level Dependent Variables. Journal of Mathematical Sociology, 4, 1975.
• Myers, D. G. ve Diener, E. (1995). Who Is Happy? Psychological science, 6(1), 10-19.
• Özdamar, K. (2002). Paket Programlar ile İstatistik Veri Analizi: SPSS-MINITAB. Kaan Kitabevi, Eskişehir.
• Özer, M. ve Dal, S. (2023). Çiftçilerin Memnuniyetini Etkileyen Faktörlerin Analiz Edilmesi: Kilis Örneği.
• Uluslararası Ticaret ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6 (2), 81-91.
• Paksoy, H.M. (2007). Üniversitelerde Akademik Personelin İş Memnuniyeti: Harran Üniversitesi Örneği. Selçuk Üniversitesi Karaman İİBF Dergisi, Sayı 12 Yıl 9 s.138-151.
• Pollnac, R. B. ve Poggie, J. J. (2006). Job Satisfaction in Fishery in Two Southheast Alaskan Towns. Human Organization, Washington: 65 (3).
• Sabuncuoğlu, Z. ve Tak, B. (2001). Çalışanların İş Tatminlerinin Müşteri Tatmini Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. 9. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Bildiriler Kitabı, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Araştırma ve Yardım Vakfı Yayın No: 10, İstanbul.
• Sümbüloğlu, K. ve Akdağ, B. (2007). Regresyon Yöntemleri ve Korelasyon Analizi. Hatiboğlu Yayınları, Ankara.
• Şahin, A. (2003). Yöneticilerin İş Tatmini ve Memnuniyeti. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 3 (5), 137-157.
• Türkay, O. (2015). Çalışma Yaşamı Kalitesinin İş Memnuniyeti ve Bağlılık Üzerine Etkileri: Seyahat Acentaları Üzerine Bir Araştırma. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 22 (1), 239-256.
• Tütüncü, Ö. (2000). Kar Amacı Gütmeyen Yiyecek İçecek İşletmelerinde İş Doyumunun Analizi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (3).
• Ünalan, D., Çetinkaya, F., Özyurt, Ö. ve Kayabaşı, A. (2006). Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Sekreterlerde İş Memnuniyeti. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9 (1), 1-18.
• Walker, S. ve Duncan, D. (1967). Estimation of The Probability of an Event As a Function of Several İndependent Variables. Biometrika. 54.1(2), 167-179.
• Whiteacre, K. W. (2006). Measuring Job Satisfaction and Stres at a Community Corrections Center: an Evidence-Based Study. Corrections Today, Lanham, Jun 2006, Vol. 68, Iss. 3.