Küreselleşmenin Sonucu Küresel Isınma Dünyayı Yok Etmeden Yeni Bir Ekonomik Sistemi Benimsemek

Yıl 2019, Cilt: 21 Sayı: 3, 843 - 855, 16.12.2019

Elif Avaner

Öz

Üreten, gelişmiş ülkelerin aktör olduğu
neoliberal küresel ekonomik sistemin bir sonucu olarak dünyada sanayileşme ve
tüketim gitgide artmaktadır. Kalkınma hayalinden uzak bir ekonomik büyüme
gerçekleşmektedir. Az gelişmiş veya gelişmekte olan tüketim toplumlarının
kalkınma hayalinin en temel göstergesi ekonomik büyüme rakamlarıdır. Ancak üretme
hırsının ve artan tüketimin sonucu olarak ekolojik sistem bozulmakta, dünya
giderek biyolojik varlıklar için yaşanmaz hale gelmektedir. Küresel ısınma
dünyayı, insanlığı ve tüm biyolojik varlıkları tehdit etmektedir. Bu süreci
durdurmak ve dünyayı kurtarmak için derhal çözüm bulunmalıdır. Bu çalışmada
neoliberal küresel ekonomik sistemin sonucu olan sanayileşmenin küresel
ısınmaya etkilerini incelemek, yeni bir ekonomik sistemi benimsemek
gerekliliğini ortaya koymak ve sistem önerilerini değerlendirmek amaçlanmıştır.
Neoliberal küresel ekonominin bir sonucu olarak ortaya çıkan küresel ısınma
olgusu canlıları ve dünyayı yok etmeden mevcut iktisadi düzen değiştirilebilir
mi, yeni sistem nasıl olmalı, sorularına yanıt aranmıştır.

Anahtar Kelimeler

küresel ısınma, neoliberal küresel ekonomi, sürdürülebilir kalkınma, yeşil ekonomi, cevre etigi

Kaynakça

• ARIKAN, Y. ve ÖZSOY G., (2008). A’dan Z’ye İklim Değişikliği Başucu Rehberi, Bölgesel çevre merkezi yayını, s.13, Ankara, Tuna Matbaacılık.ALPER, D. ve ANBAR, A. (2007). Küresel Isınmanın Türkiye ve Dünya Ekonomisine Etkileri., Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 9, Sayı 4, s.15-54.BAYRAK, M. R. (2012). Sürdürülebilir Kalkınma İçin Türkiye’de Düşük Karbon Ekonomisi ve Kyoto Protokolü’nün Finansman Kaynakları, Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi, Vol. 1, No. 4, s.266-279. ÇINAR, S. ve YILMAZER, M. (2015). Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Belirleyicileri ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Gelişmekte Olan Ülkeler Örneği, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:30, Sayı:1, s. 55-78.ERGÜN, T. ve ÇOBANOĞLU, N. (2012). Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre Etiği, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), s.97-123. İMGA, O. (2010). Paradigmanın Dönüşümü: Ekolojik Felsefeyi Etkileyen Bilimsel Çalışmalar, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,Cilt: XII, Sayı: 2, s.17-30.KAYPAK, Ş.(2011). Küreselleşme Sürecinde Sürdürülebilir Bir Kalkınma İçin Sürdürülebilir Bir Çevre, KMÜ Sosyal ve Ekonomi̇k Araştirmalar Dergi̇si, Cilt 13, sayı 20, s.19-33. KUÇURADİ, İ. (2011). Etik, Türkiye Felsefe Kurumu, Beşinci Baskı, Özkan Matbaası.ÖZÇAĞ, M. ve HOTUNLUOĞLU H. (2015). Kalkınma Anlayışında Yeni Bir Boyut: Yeşil Ekonomi, CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:13, Sayı:2, s.303-321.ŞAHİN, Ü. (2012). Yeşil Düşünceden Yeşil Ekonomiye, Yeşil Ekonomi, Ed. Ahmet Atıl Aşıcı, Ümit Şahin, Yeni İnsan Yayınevi Yeşil Politika Serisi, Yeni İnsan Yayınevi Tohum Yayıncılık Turizm, s.22-34. TURAN, F. (2014). “Çevre Dostu Şirketler: Yeşil Göz Boyama Mı Çevresel Üretim Mi?”, Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar E-Dergisi.TÜRKİYE CUMHURİYETİ DIŞİŞLERİ BAKANLIĞI, http://www.mfa.gov.tr/paris-anlasmasi.tr.mfa, Erişim tarihi:14.12.2018