Multiple Stream Framework In Public Policy Making

Yıl 2022, Cilt: 24 Sayı: 3, 1493 - 1516, 28.12.2022

Fatih Çelik

https://doi.org/10.26745/ahbvuibfd.1165311

Cited By: 1

Öz

Public policies, which are defined as what government do or not, starts with the name of public policy documents from history to the present time. Especially in second world war, using operational research becomes common in public policy making also policy studies include statistics and mathematics. Using new methods makes policy documents as policy analysis. widespreation of policy research requires to separate policy process like policy making, policy implemantation and analysis. Traditionally the rational approach (choosing the most beneficial), the incremental approach (building new on the old), the institutional approach (policy based on the institutional agenda), the elite theory (policy-making by the power elite), the public choice theory (personal or group interest based policy) and garbage can models (ambiguities in organizational anarchy), Kingdon developed the garbage can decision making model, and as a result of his field studies, he put forward the multiple stream framework. According to the multiple stream framework, the policy movement consisting of the first primeval soup emerges, and the policy window opens with the involvement of the policy entrepreneur in the process, along with politics that includes what can be done about the problem. Kingdon handles these processes independently of each other, and at the same time, the policy entrepreneur is the person who brings these streams together and opens the policy window. In the ideal case, all of these streams are expected to be together, but empirical studies also show that not every streams are turned on.

Anahtar Kelimeler

Policy, Public Policy, Multiple Stream Framework, Politics.

Kamu Politikaları Yapımında Çoklu Akımlar Çerçevesi

Öz

Devletin yaptığı ve yapmadığı şey olarak tanımlanan kamu politikaları tarihten günümüze kamu politikaları belgeleri ismiyle başlayıp, ikinci dünya savaşı sürecinde yöneylem araştırmaları kullanımının yaygınlaşması, istatistik ve matematiğin de politika yapımı süreçlerine dahil edilmesiyle beraber klasik politika belgelerinden bir adım öteye geçmiş ve kamu politikası analizi ortaya çıkmıştır. Akabinde de kamu politikaları yapımı, uygulaması ve analizine ilişkin çalışmalar ortaya çıkarmıştır. Günümüzde kamu politikaları üretimi, uygulaması ve değerlendirilmesi ayrı bir analiz süreci olarak incelenmektedir. Geleneksel olarak kamu politikalarının yapımında rasyonel yaklaşım (en faydalı olanı seçme), artırımcılık yaklaşımı (eskinin üzerine bina etme), kurumsal yaklaşım (kurumsal gündeme dayalı politika), elit teorisi (güçlülerin politika üretmesi), kamu tercihi teorisi (kişisel faydanın ön plana çıkması) ve çöp kutusu modelleri (örgütsel anarşi içerisindeki belirsizlikler) gibi modeller varken Kingdon, çöp kutusu karar verme modelini geliştirmiş, yaptığı saha çalışmalarının neticesinde çoklu akımlar çerçevesini ortaya atmıştır. Çoklu akımlar çerçevesine göre ortaya çıkan soruna ilişkin ilk ilkel siyasa topluluğundan müteşekkil politika akımı ortaya çıkar, soruna ilişkin neler yapılabileceğini de içerisinde barındıran siyaset akımıyla beraber siyasa girişimcisinin de sürece dahil olmasıyla politika penceresi açılır. Kingdon bu süreçleri birbirinden bağımsız olarak ele alır aynı zamanda politika girişimcisi bu akımları bir araya getirip politika penceresini de açan kişidir. İdeal durumda bu akımların hepsinin bir arada olması beklenirken amprik çalışmalar her zaman her akımın açılmadığını da göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Politika, Kamu Politikası, Çoklu Akımlar Çerçevesi, Siyaset.

Kaynakça

• Akdoğan, A. A. (2012). Aydınlanmadan Neoliberalizme Kamu Politikasının Sarsıl(a)mayan Egemenliği. Amme İdaresi Dergisi, 45(4), 1-24.
• Akdoğan, A. A. (2013). Gündem Belirleme. Kamu Politikası Kuram ve Uygulama, Der. Mete Yıldız ve Mehmet Zahid Sobacı, 1, 210-227.
• Anderson, J. E. (1975). Public Policy-Making. Praeger Publishers.
• Béland, D., ve Howlett, M. (2016). The Role and Impact of the Multiple-Streams Approach in Comparative Policy Analysis. Journal of Comparative Policy Analysis: Research and Practice, 18 (3), 221-227.
• Birkland, T. A. (2010). An Introduction to the Policy Process: Theories, Concepts, and Models of Public Policy Making. Routledge.
• Cairney, P., ve Jones, M. D. (2016). Kingdon's Multiple Streams Approach: What is the Empirical Impact of this Universal Theory? Policy Studies Journal, 44(1), 37-58.
• Cohen, M. D., March, J. G., ve Olsen, J. P. (1972). A Garbage Can Model of Organizational Choice. Administrative Science Quarterly, 1-25.
• Çelik, F. E. (2008). Çalışma Alanı Olarak Kamu Politikası: Tarihsel ve Düşünsel Kökler Üzerine. Amme İdaresi Dergisi, 41(3), 41-72.
• Dahl, R. A. (1958). A Critique of the Ruling Elite Model. The American Political Science Review, 52(2), 463-469.
• Dye, T. R. (2013). Understanding Public Policy: Pearson New International Edition. Pearson Higher Ed.
• Dye, T. R., ve Zeigler, H. (2009). The Irony of Democracy: An Uncommon Introduction to American Politics Boston: Wadsworth Cengage Learning.
• Ergun, T. (2004). Kamu Yönetimi: Kuram, Siyasa, Uygulama. Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü.
• Herweg, N., Zahariadis, N., and Zohlnhöfer, R. (2018). The Multiple Streams Framework: Foundations, Refinements, and Empirical Applications. In Theories of the Policy Process (pp. 17-53). Routledge.
• Jones, M. D., Peterson, H. L., Pierce, J. J., Herweg, N., Bernal, A., Lamberta Raney, H., ve Zahariadis, N. (2016). A River Runs Through it: A Multiple Streams Meta‐Review. Policy Studies Journal, 44(1), 13-36.
• Kingdon, J. W. (2014). Agendas, Alternatives, and Public Policies. 2nd Pearson Education Limited, Essex.
• Lasswell, H. D. (1951). The Policy Orientation. Communication Researchers and Policy–Making, 85-104.
• Lasswell, H. D. (1970). The Emerging Conception of the Policy Sciences. Policy Sciences, 1(1), 3-14.
• Novotný, V., ve Polášek, M. (2016). Multiple Streams Approach and Political Parties: Modernization of Czech Social Democracy. Policy Sciences, 49(1), 89-105.
• Peters, B. G. (2016). Institutionalism and Public Policy. Contemporary Approaches to Public Policy (pp. 57-72). Palgrave Macmillan, London.
• Rozbicka, P., ve Spohr, F. (2016). Interest Groups in Multiple Streams: Specifying Their Involvement in the Framework. Policy Sciences, 49(1), 55-69.
• Uzun, T. (2013). Kamu Yararı Anlayışında Değişim Kamu Tercihi Yaklaşımı Bağlamında Bir Değerlendirme. Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, A. Balcı, A. Nohutçu, N. K. Öztürk, B Coşkun (ed.), 109-124. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Wildavsky, A. (1979). The Art and Craft of Policy Analysis. Macmillan Press.
• Yıldız, M., Babaoğlu, C., & Şahin, B. (2016). Kamu Politikasını Türk İdare Tarihi Üzerinden Çalışmak. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 34(2), 133-158.
• Zahariadis, N. (2007). The Multiple Streams Framework: Structure, Limitations, Prospects. in Theories of the Policy Process (pp. 65-92). Edited by Paul Sabatier, Published by Westview Press.
• Zohlnhöfer, R., ve Rüb, F. W. (2016). Introduction: Policy-Making Under Ambiguity and Time Constraints. içinde (Editörler, Reimut Zohlnhöfer and Friedbert W. Rüb) Decision-Making Under Ambiguity and Time Constraints: Assessing the Multiple-Streams Framework, 2-17.