ERKEN ÇOCUKLUK EĞİTİMİNDE ÖLÇME VE DEĞERLENDİRME

Yıl 2017, , 1306 - 1327, 19.09.2017

Nesrin Işıkoğlu Erdoğan , Merve Canbeldek

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2017.17.31178-338827

Cited By: 11

Öz

Çocukların
gelişimlerini takip etmek ve desteklemek için erken çocukluk döneminde ölçme ve
değerlendirme önemli bir yer tutmaktadır. Gelişim özellikleri dikkate
alındığında, bu dönem çocuklarının eğitiminde diğer eğitim kademelerinden
farklı ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarına rastlanmaktadır. Formal, informal,
alternatif, performansa dayalı değerlendirme olarak Türkçeye kazandırılmış olan
bu yaklaşımlar alanda yaygın olarak kullanılsa da bu kavramların yabancı alan
yazından çeviri yoluyla alınması bunlarla ilgili kavram çelişkilerine yol
açmaktadır.  Bu nedenle bu çalışmanın
amacı, erken çocukluk eğitiminde ölçme ve değerlendirmede kullanılan
yaklaşımların ve kavramların örneklerle açıklanmasına ve ortak kavramsal alt
yapının oluşmasına katkı sağlamaktır. Erken çocukluk eğitiminde kullanılan
formal, informal ve alternatif değerlendirme yaklaşımları çerçevesinde temel
ölçme ve değerlendirme kavramları bu makalede tartışılmıştır.  Bu doğrultuda, öğretmen ve uzmanların
çocukların gelişimlerini değerlendirmede kullanabilecekleri araçlar ve
yöntemler örneklerle sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Erken çocukluk eğitimi, formal değerlendirme, informal değerlendirme

Kaynakça

• Bagnato, S. J., McLean, M., Macy, M., & Neisworth, J. T. (2011). Identifying instructional targets for early childhood via authentic assessment alignment of professional standards and practice-based evidence. Journal of Early Intervention, 33(4), 243–253. doi:10.1177/ 1053815111427565
• Berk, L. E. (2013). Bebekler ve çocuklar doğum öncesinden orta çocukluğa (7.Baskı). (N. Işıkoğlu Erdoğan, Cev.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık. (Orijinal çalışma basım tarihi 2011.)
• Bergen, D. (2015). Play as a Method of assesing young children’s development and learning: Past, Present, Future. Contemporary Perspectives on Research in Assessment and Evaluation in Early Childhood Education (Olivia Saracho Ed.) s. 221. Charlotte, NC: Information Age Publishing
• Bodrova, E. & Leong, D. J. (2010). Zihnin araçları: erken çocukluk eğitiminde vygotsky yaklaşımı (Tools of the mind: the Vygotskian approach to early childhood education). G. Haktanır (Çev. Ed. ) Ankara: Anı Yayıncılık.
• Bredekamp, S. (2015). Erken çocukluk eğitiminde etkili uygulamalar (H.Z. İnan &T. İnan Çev. Ed.). Ankara: Nobel.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.
• Ceyhan, A. A. (2011). Okul öncesi eğitimde gözlem tanımı, kapsamı ve önemi. A. A. Ceyhan & M. Ören, (Ed.). Çocukları tanıma teknikleri içinde (s. 27-53). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2273.
• Colorado Department of Education. (2012). Child and family outcomes. Retrieved May 23, 2017 from http://www.cde.state.co.us/resultsmatter/childfamilyoutcomes.htm
• Deno, S. L. (2003). Developments in curriculum-based measurement. The Journal of Special Education, 37(3), 184- 192.
• Dinç, B. (2011). Aile ile işbirliğinde kullanılan teknikler: Anket ve görüşme. A. A. Ceyhan ve M. Ören (Ed.). Çocukları tanıma teknikleri içinde (ss. 127-158). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2273.
• Dykeman, B. F. (2008). Play-based neuropsychological assessment of toddlers. Journal of Instructional Psychology, 35 (4), 405-409.
• Elibol, F. (2014). Alternatif değerlendirme. P. Bayhan, (Ed.), Her yönüyle okul öncesi eğitim: Okul öncesinde alternatif değerlendirme içinde (s.365- 375). Ankara: Hedef CS.
• Ellingsen, K. M. (2016). Standardized assessment of cognitive development: instruments and issues. A. Garro (Ed.), Early childhood assessment in school and clinical child psychology in (p. 25- 51). New York: Springer.
• Erözkan, A. (2014). Psikolojik danışma ve rehberlikte test dışı teknikler. Ankara: Mentis Yayınevi.
• Geva, E. & Wiener, J. (2014). Psychological assessment of culturally and linguistically diverse children and adolescents: a practitioner's guide. New York: Springer.
• Glesne, C. (2014). Nitel araştırmaya giriş. (A.Ersoy ve P.Yalçınoğlu Çev.Ed). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Grigorenko, E. L., & Sternberg, R. J. (1998). Dynamic Testing. Psychological Bulletin. 124, 75-111.
• Gullo, D. F. (2005). Understanding assessment and evaluation in early childhood education. NY: Teachers College.
• Gullo, D. F., & Hughes, K. (2011). Reclaiming kindergarten: Part I.Questions about theory and practice. Early Childhood Education Journal, 38, 323–328
• İvrendi, A. (2011). Portfolyo değerlendirmesi. A. A. Ceyhan & M. Ören, (Eds.), Çocukları tanıma teknikleri içinde (ss. 103-126). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2273
• Kelly-Vance, L., & Ryalls, B. O. (2014). Best practices in play assessment and intervention. In P. Harrison & A. Thomas, (Eds.), Best practices in school psychology: Data-based and collaborative decision making. National Association of School Psychologists. Bethesda, MD.
• Kumtepe, A. T. (2011). Gözleme dayalı teknikler. A. A. Ceyhan & M. Ören, (Eds.), Çocukları tanıma teknikleri içinde (ss. 53-77). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2273
• Lidz, C. S. (1995). Dynamic testing and the legacy of L. S. Vygotsky. School Psychology International, 16, 143-153.
• Lidz, C. S. (1991). Practitioner's guide to dynamic assessment. New York: Cuilford.
• Linder, T. (2008). Transdisciplinary play-based TPBA2. Baltimore: Paul H. Brookes Publishing Co, Inc.
• Losardo A., Notari-Syverson A. (2011). Alternative Approaches to Assessing Young Children (Second Edition) Baltimore, Maryland: Paul H. Brookes Publishing.
• Maxwell, K. L.& Clifford, R. M. (2004). Research in review: School readiness assessment. Young Children, 59, 42-46.
• Mcafee, O. & Leong, D. J. (2012). Erken çocukluk döneminde gelişim ve öğrenmenin değerlendirilmesi ve desteklenmesi (B. Ekinci Çev. Ed). Ankara: Nobel
• McAfee, O., Leong, D. J. & Bodrova, E. (2004). Basics of Assessment: A Primer for Early Childhood Educators. Washington D. C.: NAEYC.
• Mindes, G. (2003). Assessing young children. NJ: Merrill Prentice Hall.
• Neisworth, J. T., & Bagnato, S. J. (2004). The mismeasure of young children: The authentic assessment alternative. Infants and Young Children, 17, 198–212.
• Ömeroğlu, E., Büyüköztürk, Ş., Aydoğan, Y. vd. (2014). Okul öncesi çocuklar için sosyal beceri destek eğitimi öğretmen rehber kitabı (OSBEP). Ankara: Fikriala Görsel İletişim Hizmetleri
• Ören, M. (2011). Okul öncesi eğitimde çocukları tanıma ve değerlendirme. A. A. Ceyhan & M. Ören, (Ed.). Çocukları tanıma teknikleri içinde (s. 58-81). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2273.
• Özgüven, İ. E. (2002). Bireyi tanıma teknikleri. Ankara: Pdrem Yayınları.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (M. Bütün ve S. B. Demir Çev. Ed). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Riley, K., Miller, G. E., & Sorenson, C. (2016). Early childhood authentic and performance- based assessment. A. Garro (Ed.), Early childhood assessment in school and clinical child psychology in (p. 95- 119). New York: Springer
• Saracho, O. (2015). Contemporary Perspectives on Research in Assessment and Evaluation in Early Childhood Education. Charlotte, NC: Information Age Publishing.
• Turgut, M. F. ve Baykul, Y. (2010). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Ünüvar, P. (2016). Görüşme. A. Önder (Yay. Haz.). Okul öncesi dönemde çocukları değerlendirme ve tanıma teknikleri içinde (s.115- 125). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Varol, F. (2012). Anaokulu öğretmenleri konuşuyor: kaliteli eğitim. Uluslararası Katılımlı Çocuk İhtiyaçları Sempozyum Bildiri Kitabı, 29-35, MYÇ: Ankara.
• Wright, R. J. (2010). Multifaceted assessment for early childhood education. CA: Sage.
• Wodarski, J. S. (2015). Assesment methods. Wodarski, J. S., Holosko, M. J., & Feit, M. D. (Eds.). Evidence-informed assessment and practice in child welfare in (p.99- 121). London, UK: Springer.
• Wortham, S. & Hardin, B. J.(2012). Assessment in early childhood education (6th Edition) NJ: Pearson.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.