Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Öğretmen Adayları İçin Ölçme ve Değerlendirme Genel Yeterlik Algısı Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2008, Cilt: 8 Sayı: 2, 85 - 94, 15.03.2016

Öz

Bu çalýþmanýn amacý, öðretmen adaylarýnýn ölçme ve deðerlendirme alanýna yönelik
genel yeterlik algýlarýnýn ölçülmesinde kullanýlabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracý
geliþtirmektir. Bu amaçla hazýrlanan 5’li likert tipi denemelik ifadeler 210 kiþilik bir öðretmen
adayý grubuna uygulanmýþ ve elde edilen veriler analiz edilmiþtir. Yapýlan faktör analizi
çalýþmasý ölçeðin üç boyutlu olduðunu göstermektedir. Ýlk boyutta 6, ikinci boyutta 9, üçüncü
boyutta ise yine 9 madde yer almýþtýr. Boyutlardan ilki “temel kavramlar”; ikincisi “ölçme
teknikleri”; üçüncüsü ise “istatistiksel çözümleme ve raporlaþtýrma” biçiminde
adlandýrýlmýþtýr. Madde-ölçek korelasyonu ve alt-üst grup yöntemine göre yapýlan madde
analizleri sonuçlarýna göre deneme uygulamasýna giren tüm maddeler nihai ölçekte yer
alabilecek niteliktedir. Boyutlara ve ölçeðin bütününe ait iç tutarlýk güvenirlik katsayýlarý
sýrasýyla 0,84; 0,79; 0,77 ve 0,87’dir. Ölçeðin test tekrar test güvenirlik katsayýsý ise 0,91’dir.
Tüm bu sonuçlar, geliþtirilen ölçeðin öðretmen adaylarýnýn ölçme ve deðerlendirme alanýna
yönelik genel yeterlik algýlarýnýn ölçülmesinde kullanýlabileceðini göstermektedir

Kaynakça

  • Atýlgan, H., Kan, A. ve Doðan, N. (2007). Eðitimde Ölçme ve Deðerlendirme, Geliþtirilmiþ Ýkinci Baský. Aný Yayýncýlýk. Ankara.
  • Baykul, Y. (2000). Eðitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik Test Teorisi ve Uygulamasý, Ankara: ÖSYM Yayýnlarý.
  • Bahar, M., Nartgün, Z., Durmuþ, S. ve Býçak, B. (2008). Geleneksel-Alternatif Ölçme ve Deðerlendirme: Öðretmen El Kitabý, Ýkinci Baský, Pegem Akademi, Ankara.
  • Býçak, B. ve Çakan, M. (2004). Lise Öðretmenlerinin Sýnýf Ýçi Ölçme ve Deðerlendirme Uygulamalarýna Dönük Görüþleri. Milli Eðitim Bakanlýðý, Orta Öðretimde Yeniden Yapýlanma Sempozyumu, Ankara.
  • Costa, Arthur L. (1989). “Re-assessing assessment” Educational Leadership, 46(7).
  • Ediger, Marlow. (2000). “Measurement/evaluation courses in teacher education” Education, 121(1).
  • Erkuþ, A. (2006). Sýnýf Öðretmenleri için Ölçme ve Deðerlendirme: Kavramlar ve Uygulamalar, Ekinoks Yayýnlarý. Ankara.
  • Gelbal, S ve Kelecioðlu, H. (2007). “Öðretmenlerin ölçme ve deðerlendirme yöntemleri hakkýndaki yeterlik algýlarý ve karþýlaþtýklarý sorunlar”. Hacettepe Üniversitesi Eðitim Fakültesi Dergisi, 33: 135-145.
  • Güven, S. (2001). “Sýnýf öðretmenlerinin ölçme ve deðerlendirmede kullandýklarý yöntem ve tekniklerin belirlenmesi”. 10.Ulusal Eðitim Bilimleri Kongresi, Bolu.
  • Karaca, E. (2004) “Öðretmen Adaylarýnýn Ölçme ve Deðerlendirme Yeterliklerine Ýliþkin Likert Tipi Bir Yeterlik Algýsý Ölçeðinin Geliþtirilmesi”, Dumlupýnar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S.10, 2004.
  • MEB. (1990). Ölçme ve Deðerlendirme Sistemi Geliþtirme Çalýþmalarý 1: Ölçme ve Deðerlendirme Özel Ýhtisas Komisyonu Raporu, Ankara.
  • MEB. (2002). Öðretmen Yetiþtirme ve Eðitimi Genel Müdürlüðü. Öðretmen Yeterlikleri, Ankara: Millî Eðitim Basýmevi.
  • MEB. (2006). T.C. Milli Eðitim Bakanlýðý, Öðretmen Yetiþtirme ve Eðitimi Genel Müdürlüðü, Öðretmenlik Mesleði Genel Yeterlikleri, Ankara.
  • Mehrens, William.A., ve Irvin J. Lehmann. (1991). Measurement And Evaluation in Education and Psychology, Holt Rinehart and Winston Inc, New York.
  • Nartgün, Z. (2008). “Reflections of the Understanding of Assessment Adopted in the 4th and 5th Grade Science and Technology Curriculum in Textbooks”, Essays in Education, Special Edition, 76-89.
  • Nitko, A. J. (2004). Educational Assessments of Students, Englewood Cliffs, NJ:Prentice Hall.
  • Popham. W.J. (2003). Test Better Teach Better: The Instructioonal Role of Assessment, ASCD. Virginia. USA.
  • Salend, S. C. (1995). “Modifying tests for diverse learners”. Intervention in School & Clinic, 31(2).
  • Salvia, J. & Ysseldyke E. J. (1995). Assessment, Sixth Edition, Houghton Mifflin Company, Boston.
  • Stiggins, R.J. (1999). “Assessment, student confýdence, and school success”, Phi Delta Kapan, 81(3).
  • Tavþancýl, E. (2006). Tutumlarýn Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi, Üçüncü Baský, Nobel, Yayýn Daðýtým.
  • Tekin, H. (1993). Eðitimde Ölçme ve Deðerlendirme, Sekizinci Baský, Yargý Yayýnlarý, Ankara.
  • Tezbaþaran, A.A. (1997). Likert Tipi Ölçek Geliþtirme Kýlavuzu, Ýkinci Baský, Türk Psikologlar Derneði Yayýnlarý, Ankara.
  • Turgut, M.F. (1990). Eðitimde Ölçme ve Deðerlendirme Metotlarý, 7. Baský. Saydam Matbaacýlýk: Ankara
  • Yanpar, T. (1992). “Ankara ilkokullarýndaki ikinci devre öðretmenlerinin öðretmenlik mesleði ve konu alanlarýyla ilgili eðitim ihtiyaçlarý” Yayýmlanmamýþ yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Eðitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • YÖK (2006). Eðitim Fakültesi Öðretmen Yetiþtirme Lisans Programý. Eriþim Adresi: http://www.yok.gov.tr/egitim/ogretmen/ogretmen_yetistirme_lisans_programlari.h tm Eriþim Tarihi: 11.11.2008.
  • YÖK (2008). Öðretmen Yeterlikleri eriþim adresi: yok.gov.tr./egitim/ogretmen/ akr2/ek3/ek31.html eriþim tarihi: 08.11.2008.

MEASUREMENT AND EVALUATION COMMON COMPETENCY PERCEPTION SCALE FOR PROSPECTIVE TEACHERS: A VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

Yıl 2008, Cilt: 8 Sayı: 2, 85 - 94, 15.03.2016

Öz

The purpose of this study is to develop a reliable and valid scale which will be used to
measure the measurement and evaluation competency levels of prospective teachers
according to their perceptions. Likert type ýtems, prepared for this aim, are applied to 210
prospective teachers and the data were analyzed. According to factor analysis results there are
three factors. The first factor has 6, second factor has 9 and third factor has 9 items. The factors
are “basic concepts”, “measurement techniques” and “statistical analysis and reporting”
respectively. Item analysis techniques showed that all items can be used in a final scale.
Internal consistency reliability coefficient levels of three factors and whole scale are 0,84;
0,79; 0,77 and 0,87 respectively. Test-re test reliability coefficient level is 0,91. All results
show that this scale can be used to measure the measurement and evaluation competency levels
of prospective teachers according to their perceptions.

Kaynakça

  • Atýlgan, H., Kan, A. ve Doðan, N. (2007). Eðitimde Ölçme ve Deðerlendirme, Geliþtirilmiþ Ýkinci Baský. Aný Yayýncýlýk. Ankara.
  • Baykul, Y. (2000). Eðitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik Test Teorisi ve Uygulamasý, Ankara: ÖSYM Yayýnlarý.
  • Bahar, M., Nartgün, Z., Durmuþ, S. ve Býçak, B. (2008). Geleneksel-Alternatif Ölçme ve Deðerlendirme: Öðretmen El Kitabý, Ýkinci Baský, Pegem Akademi, Ankara.
  • Býçak, B. ve Çakan, M. (2004). Lise Öðretmenlerinin Sýnýf Ýçi Ölçme ve Deðerlendirme Uygulamalarýna Dönük Görüþleri. Milli Eðitim Bakanlýðý, Orta Öðretimde Yeniden Yapýlanma Sempozyumu, Ankara.
  • Costa, Arthur L. (1989). “Re-assessing assessment” Educational Leadership, 46(7).
  • Ediger, Marlow. (2000). “Measurement/evaluation courses in teacher education” Education, 121(1).
  • Erkuþ, A. (2006). Sýnýf Öðretmenleri için Ölçme ve Deðerlendirme: Kavramlar ve Uygulamalar, Ekinoks Yayýnlarý. Ankara.
  • Gelbal, S ve Kelecioðlu, H. (2007). “Öðretmenlerin ölçme ve deðerlendirme yöntemleri hakkýndaki yeterlik algýlarý ve karþýlaþtýklarý sorunlar”. Hacettepe Üniversitesi Eðitim Fakültesi Dergisi, 33: 135-145.
  • Güven, S. (2001). “Sýnýf öðretmenlerinin ölçme ve deðerlendirmede kullandýklarý yöntem ve tekniklerin belirlenmesi”. 10.Ulusal Eðitim Bilimleri Kongresi, Bolu.
  • Karaca, E. (2004) “Öðretmen Adaylarýnýn Ölçme ve Deðerlendirme Yeterliklerine Ýliþkin Likert Tipi Bir Yeterlik Algýsý Ölçeðinin Geliþtirilmesi”, Dumlupýnar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S.10, 2004.
  • MEB. (1990). Ölçme ve Deðerlendirme Sistemi Geliþtirme Çalýþmalarý 1: Ölçme ve Deðerlendirme Özel Ýhtisas Komisyonu Raporu, Ankara.
  • MEB. (2002). Öðretmen Yetiþtirme ve Eðitimi Genel Müdürlüðü. Öðretmen Yeterlikleri, Ankara: Millî Eðitim Basýmevi.
  • MEB. (2006). T.C. Milli Eðitim Bakanlýðý, Öðretmen Yetiþtirme ve Eðitimi Genel Müdürlüðü, Öðretmenlik Mesleði Genel Yeterlikleri, Ankara.
  • Mehrens, William.A., ve Irvin J. Lehmann. (1991). Measurement And Evaluation in Education and Psychology, Holt Rinehart and Winston Inc, New York.
  • Nartgün, Z. (2008). “Reflections of the Understanding of Assessment Adopted in the 4th and 5th Grade Science and Technology Curriculum in Textbooks”, Essays in Education, Special Edition, 76-89.
  • Nitko, A. J. (2004). Educational Assessments of Students, Englewood Cliffs, NJ:Prentice Hall.
  • Popham. W.J. (2003). Test Better Teach Better: The Instructioonal Role of Assessment, ASCD. Virginia. USA.
  • Salend, S. C. (1995). “Modifying tests for diverse learners”. Intervention in School & Clinic, 31(2).
  • Salvia, J. & Ysseldyke E. J. (1995). Assessment, Sixth Edition, Houghton Mifflin Company, Boston.
  • Stiggins, R.J. (1999). “Assessment, student confýdence, and school success”, Phi Delta Kapan, 81(3).
  • Tavþancýl, E. (2006). Tutumlarýn Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi, Üçüncü Baský, Nobel, Yayýn Daðýtým.
  • Tekin, H. (1993). Eðitimde Ölçme ve Deðerlendirme, Sekizinci Baský, Yargý Yayýnlarý, Ankara.
  • Tezbaþaran, A.A. (1997). Likert Tipi Ölçek Geliþtirme Kýlavuzu, Ýkinci Baský, Türk Psikologlar Derneði Yayýnlarý, Ankara.
  • Turgut, M.F. (1990). Eðitimde Ölçme ve Deðerlendirme Metotlarý, 7. Baský. Saydam Matbaacýlýk: Ankara
  • Yanpar, T. (1992). “Ankara ilkokullarýndaki ikinci devre öðretmenlerinin öðretmenlik mesleði ve konu alanlarýyla ilgili eðitim ihtiyaçlarý” Yayýmlanmamýþ yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Eðitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • YÖK (2006). Eðitim Fakültesi Öðretmen Yetiþtirme Lisans Programý. Eriþim Adresi: http://www.yok.gov.tr/egitim/ogretmen/ogretmen_yetistirme_lisans_programlari.h tm Eriþim Tarihi: 11.11.2008.
  • YÖK (2008). Öðretmen Yeterlikleri eriþim adresi: yok.gov.tr./egitim/ogretmen/ akr2/ek3/ek31.html eriþim tarihi: 08.11.2008.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Zekeriya Nartgün Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Mart 2016
Gönderilme Tarihi 28 Ocak 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2008 Cilt: 8 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Nartgün, Z. (2016). Öğretmen Adayları İçin Ölçme ve Değerlendirme Genel Yeterlik Algısı Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 85-94.