Değişik Ülkelerde ve Türkiye'de Sanal Üniversitenin Gelişimi İşleyişi ve Sanal Üniversite Gerçeği

Yıl 2010, Cilt: 10 Sayı: 2, 27 - 39, 15.03.2016

Aydın Balyer Yüksel Gündüz

Öz

Sanal üniversite, fiziksel bir yerleşkesi (kampusü) olmayan, elektronik ağlar üzerinden mail, video
konferans gibi araçlarla ortak elektronik çevrede eğitim hizmeti sunan yeni bir oluşumdur. Sanal üniversitede
eğitim geleneksel üniversiteden oldukça farklıdır. Çünkü burada duvarlar, sınıf ve yüz yüze iletişim yoktur.
Bu yeni eğitim ortamında gerekli olan tek unsur internet bağlantısı olan bir bilgisayardır. Bu tür girişimlerin
birincil amacının mevcut yükseköğretim kurumlarının yerini almak değil, daha ziyade bilgi iletişim
teknolojilerini kullanarak klasik eğitime katkıda bulunmak, alternatif bir öğrenme aracı ve yöntemi
geliştirmek olduğu kabul edilmektedir. Bununla birlikte sanal üniversitede verilen eğitimde her ne kadar da
öğrencinin eğitim ortamlarında tartışmalara katılımı ve öğretim elemanı-öğrenci etkileşimi birçok açıdan
olanaklı görünse de, bu konulara yönelik ciddi eleştiriler söz konusudur. Bu bağlamda yapılan bu çalışmanın
amacı, sanal üniversitenin ne olduğunu, değişik ülkelerde ve Türkiye’deki tarihsel gelişimin nasıl bir seyir
izlediğini, bu kurumlarda akademik sürecin nasıl işlediğini ve yeni gelişen bu alternatif yapılanmaya yönelik
eleştirilerin neler olduğunu ortaya koymaktır

Anahtar Kelimeler

Üniversite, sanal üniversite, uzaktan eğitim

DEVELOPMENT, ACADEMIC PROCESS AND REALITY OF VIRTUAL UNIVERSITY IN SOME COUNTRIES AND TURKEY

Öz

Having no physical campus and offering education via electronic networks on the web by means of
instruments like e-mails and video-conference, Virtual University is a new institution in higher education
field. Studying at a virtual university is different from studying at a traditional university as there are no walls,
classrooms, and face to face interactions. All you need is a computer with internet connection. It is accepted
that one of the main purposes of virtual university initiations is not to substitute traditional universities;
instead they target to support classical education using information communication technologies and become
alternative institutions generating different means and methods of learning. However, although there seems to
have a participative design and teacher-student interaction, student participation in discussions and
interactions with others as well, there have been serious critiques on virtual universities. There have been
some discussions on virtual universities recently. For these reasons, the main purpose of this study is to put
forward what virtual universities are, how they have emerged out, how they work, and what the realities of
virtual universities are in different countries and in Turkey. Moreover, this study also aims to discuss how
academic process works at these institutions. Finally, it is intended to give some criticism about virtual
universities in the literature.  

Anahtar Kelimeler

University, virtual university, distance education

Kaynakça

• Abrioux, D. (2006). The Virtual University, Athabasca University, Canada: UNESCO,1-36. Alhabshi, S. O., & Hakim, H. (2006). The Virtual University: Universiti Tun Abdul Razak (UNITAR), Malaysia: UNESCO, 1-36.
• Alkan, C. (1998). Eğitim Teknolojisi ve Uzaktan Eğitimin Kavramsal Boyutları, Uzaktan Eğitim, 5-10.
• Antoni, S. (2006).The Virtual University, Messages and Lessons Learned:,UNESCO, 1-11. Atan, H., Sulaiman, F,. Rahman, Z. A,.ve Idrus, R. M. (2002). Gender Differences in Availability, Internet Access and Rate of Usage of Computers Among Distance Education Learners. Educational Media International,39(3-4), 205-210.
• Aydın, C. H. (2003). Uzaktan Eğitimin Geleceğine İlişkin Eğilimler, Elektrik Mühendisleri Odası Dergisi:221, Yazı: 419, [http://dergi.emo.org.tr/altindex.phpsayi419,Aralık 2010’da alındı]. Balyer, A. (2008). Sanayileşmiş Bazı Ülkelerle Karşılaştırmalı Olarak Türkiye’de Üniversite Açma Politikaları: Teori Ve Uygulama, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi. Brey, P. (2003). Ethical Issues For The Virtual University, the Ethicomp Journal, 1-25.
• Carnevale, A. P. (2000). Community Colleges and Career Qualifications, American Association of Community Colleges, Washington: D.C. DeBello, C. J. (2006).The Virtual University, Universidad Virtual de Quilmes, Argentina: UNESCO,1-35. Goddard, J., & Cornford, J. (2001). Virtual University, The Educational Environments of the Future, Portland: Press Ltd., Hernes, G. (2006). The Virtual University: The New Century, Societal Paradoxes and Major Trends: UNESCO. Hesapçıoğlu, M., & Balyer, A. (2009). Eğitim Yönetimi ve Eğitim Yönetimine Farklı Bakış Açıları. Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi (Ayla Oktay, Ed), Kriter Yayınları, 191–288.
• Juma, N. M. (2006). The Virtual University: Kenyatta University- Africak Virtual University, Kenya: UNESCO, 1-15.
• Karasar, Ş. (2004). Eğitimde Yeni İletişim Teknolojileri -İnternet ve Sanal Yüksek Eğitim, The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3 (4), 117-125.
• Kylama, M. (2005). The Finnish Virtual University and Finland’s Path to a Learning Society: UNESCO, s. 107- 120.
• Laaser, W. (2006). Virtual Universities For African And Arab Countries, Turkish Online Journal of Distance Education, 7(4), 147-160.
• Loutchko, I., Kurbel, K,.& Pakhomov, A. (2002). Production and Delivery of Multimedia Courses for Internet Based Virtual Education; The World Congress, Networked Learning in a Global Environment: Challenges and Solutions for Virtual Education, Berlin, Germany, [http:/ /en.academic.ru/ dic.nsf/enwiki/ 477760,1-4.].
• Mason, R. (2006). The Virtual University, The University–Current Challenges And Opportunities, UNESCO, 1-20.
• MEB, (2010). Uzaktan Eğitim, Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü, MEB, 1-3.
• Middlehurst, R. (2006). The Virtual University: A World Of Borderless Higher Eduation-Impacts and Implications, UNESCO, 1-15.
• Mitra, S. (2006). The Virtual University, NetVarsity, India: UNESCO, 1-24.
• Noble, P. (1998). Digital Diploma Mills: The Automation of Higher Education, First Monday,3(1), 1-34.
• Ott, H,.& Geeraert, P. (2006).The Virtual University, L’Université Virtuelle En Pays de la Loire, France: UNESCO, 1-31.
• Parker, L .M. (2006). The Vitrual University, Universsity of Maryland, UNESCO, 1-23.
• Picciano, A. G. (2001). Distance Learning: Making Connections Across Virtual Space and Time. Upper Saddle River, NJ: Merrill Prentice Hall.
• Pollock, N., & Cornford, J. (2000). Theory and Practice of the Virtual University, Ariadne, 24, 1-5.
• REGA-Resmi Gazete. (2009). Yurtdışı Yükseköğretim Diplomaları Denklik Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik, Resmi Gazete, 11 Şubat 2009 Çarşamba tarih, Sayı: 27138.
• Robbins, K., & Webster, F. (2002). The Virtual University, UNESCO, 1-17.
• Sagna, O. (2006). The Virtual University Campus numérique fracophone, Dakar, Senegal: UNESCO,1-31.
• Sangra, A. (2006). The Virtual University, Universitat Oberta de Catalunya (UOC), Spain, UNESCO,1-37.
• Schrum, L., & Berenfeld, B. (1997). Teahing and Learning in The Information Age: A Guide to Educational Telecommunications. Needham Heights, Massachusetts: Allyn & Bacon. Taylor, C. J. (2006). The Virtual University: USQOnline, Australia- An Evolution of Existing Institution, UNESCO, 1-33.
• Yalabık, N., ve Onay, P., & Çağıltay, K. (2010). Sanal Üniversite Sanal Mı Gerçek Mi? Enformatik, Elektrik Mühendisliği Dergisi, [http://www.emo.org.tr,Erişim, 2010, 1- 5.]
• Yazıcı, A., & Atlaş, İ. (1999). Web Based Distance Education in Developing Countries, Proceedings of the International Symposium on Computer and Information Sciences (ISCIS 14),532-539.