Bu araştırmanın amacı, zihin engelli bireylere saat söyleme becerisinin öğretiminde eşzamanlı
ipucuyla öğretimin etkililiğini belirlemektir. Araştırmada zihin engelli beş öğrenci yer almıştır. Öğrencilerden
biri ile pilot çalışma yapılmış ve bir öğrenci de denek yitimi olabileceği göz önünde tutularak yedek denek
olarak araştırmaya katılmıştır. Araştırma üç denek ile gerçekleştirilmiştir. Deneklere öğretilmesi için üç beceri
belirlenmiştir. Eşzamanlı ipucuyla öğretim kullanılarak; tam buçuk ve çeyrek geçe saatleri söyleme becerisi
öğretilmiştir. Tüm öğretim oturumları birebir öğretim düzenlemesi ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada tek
denekli araştırma modellerinden yoklama evreli davranışlar arası çoklu yoklama modeli kullanılmıştır.
Araştırmanın bağımlı değişkeni, deneklerin kendilerine gösterilen saatin kaçı gösterdiğini en az %80
düzeyinde doğru olarak söylemesi olarak tanımlanmaktadır. Araştırmanın bağımsız değişkeni, eşzamanlı
ipucuyla öğretimdir. Uygulama süreci, araştırmacı tarafından; yoklama, öğretim, genelleme ve izleme
oturumları olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda, zihin engelli bireylere saat söyleme becerisin
öğretiminde eşzamanlı ipucuyla öğretimin etkili olduğu söylenebilir. Ayrıca araştırma bulgularına göre,
deneklerin kalıcılık ve genellemeyi yüksek düzeyde sağladıkları görülmüştür.
Zihin Engelli Birey Saat Söyleme Becerisi Eşzamanlı İpucuyla Öğretim
The aim of the present study is to identify the effectiveness of simultaneous prompting on teaching
the skill of telling the time to individuals with mental retardation. Five mentally retarded students participated
in the study. A pilot study was carried out with one of the students and an extra subject included as a
substitution. The study was conducted with three subjects. Three skills were determined to be taught to the
children. By means of simultaneous prompting the skill of telling hours, half hours and quarter hours was
taught. One-to-one instruction was carried out in all teaching sessions. In the study, a multiple probe design
across behaviors belongs to single subject research. The dependent variable of the study is defined as subjects’
telling the time presented to them correctly with the rate of %80. The independent variable of the study is
simultaneous prompting. Application process was defined by the researcher as probe, instruction,
generalization, and maintenance sessions. At the end of the study, it may be argued that simultaneous
prompting is effective to teach the skill of telling the time to individuals with mental retardation. In addition,
according to the findings of the research, it is seen that the subjects achieved maintenance and generalization
at a high level.
Individuals with Mental Retardation The Skill of Telling the Time Simultaneous Prompting Instruction
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2016 |
Gönderilme Tarihi | 28 Ocak 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 10 Sayı: 2 |