YEDİNCİ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN ÖYKÜLEYİCİ METİN YAZMA BECERİLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 2, 453 - 467, 01.07.2019

Ahmet Başkan

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2019.19.46660-465652

Cited By: 10

Öz

Bu araştırmada, yedinci
sınıf öğrencilerinin öyküleyici metin yazma becerilerinin cinsiyet, anne-baba
eğitim düzeyi, aylık ortalama gelir, kitap okuma sıklığı, öncesi eğitim alma,
Türkçe ders notu değişkenlerine göre farklılık gösterip göstermediği
incelenmiştir. Araştırma, 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Diyarbakır ilinde
bulunan altı farklı okulda öğrenim gören toplam 515 yedinci sınıf öğrencisinin
yazdığı metinler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma, ilişkisel tarama
modeline göre yürütülmüştür. Araştırmada öğrencilerin oluşturdukları metinleri
değerlendirmek için Öyküleyici Metin
Tamamlama Formu (Başkan, 2018); yazılı anlatımlarını değerlendirmek için
ise Öyküleyici Metin Puanlama Anahtarı
(Başkan, 2018) kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, araştırmaya katılan
öğrencilerin öyküleyici metin yazma becerilerinin orta düzeyde olduğu
belirlenmiştir. Araştırmada ayrıca öğrencilerin öyküleyici metin yazma
becerileri ile cinsiyet, anne-baba eğitim durumu, kitap okuma sıklığı ve okul
öncesi eğitim alma durumu değişkenleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde
farklılıklar tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yazma becerisi, öyküleyici metin, yedinci sınıf

Kaynakça

• Ağaçsaban, A. (1989). Kız ve erkek öğrencilerde cinsiyetten kaynaklanan farklı dil kullanımı (Ahmet kanatlı lisesinde uygulamalı). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Ağın Haykır, H. (2012). İlköğretim 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama becerisi ile yazılı anlatım becerisi arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.
• Aktaş, Ş. & Gündüz. O. (2014). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Akyol, H. (2006). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Andrade, H. G. (1997). Understanding rubrics. Educational Leadership, 54(4), 14-17.
• Anılan, H. & Gültekin, M. (2006). Yazılı anlatım becerilerinin geliştirilmesinde kelime ağı oluşturma yönteminin etkililiği. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1).
• Arı, G. (2010). Altıncı ve yedinci sınıf öğrencilerinin yazdığı hikâye edici metinlerin değerlendirilmesi. TÜBAR, 27, 43-75.
• Arıcı A. F. & Ungan, S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 317-328.
• Arıcı, A. F. & Ungan, S. (2015). Yazılı anlatım el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Avcı, E. (2006). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin yaptıkları yazılı anlatım yanlışlarının incelenmesi: Muğla ili örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Aydoğan, Y. & Koçak, N. (2003). Okul öncesi çocukların dil gelişimlerine etki eden faktörlerin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 159, 76-81.
• Bağcı Ayrancı, B. (2013). İlköğretim öğrencilerinin yazma becerisinin geliştirilmesinde çağrışım tekniğinin kullanımı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Bağcı, H. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım derslerine yönelik tutumları ile yazma becerileri üzerine bir araştırma, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Başkan, A. (2018). Kelime ve dil bilgisi düzeyinin yedinci sınıf öğrencilerinde yazma becerisi ile ilişkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Baştuğ, M. & Keskin, H. K. (2013). Öğrencilerin hikâye edici metinlerdeki problemi belirleme becerilerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 284-290.
• Beyreli, L., Çetindağ, Z. & Celepoğlu, A. (2010). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Bölükbaş, F. & Özdemir, E. (2009). Aktif öğrenmenin yazılı anlatım becerilerine etkisi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 27-43.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Calp, M. & Calp, Ş. (2016). Özel eğitim alanı olarak Türkçe öğretimi I-II. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Can, Y. (2009). Afyonkarahisar ili merkez hoca Ahmet Yesevi İlköğretim Okulu beşinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
• Canıtezer, A. (2014). 8. sınıf öğrencilerinin yazma motivasyonu ile yazılı anlatım beceri düzeyleri üzerine bir araştırma, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Cemaloğlu, N. & Erdemoğlu Şahin, D. (2007). Öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeylerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 465-484.
• Çağlayan Dilber, N. (2014). Öz düzenlemeli strateji gelişimi öğretim modelinin ortaokul öğrencilerinin ürettikleri tartışmacı metinlere etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Çamurcu, D. (2011). Yükseköğrenimine yeni başlayan Türkçe eğitimi bölümü öğrencilerinin yazma becerilerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1(29), 503-518.
• Çelik, M. E. (2012). İlköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin farklı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 32(32), 13-31.
• Çıplak, M. (2005). İlköğretim 5., 8. ve 11. sınıfların yazılı kelime hazinesinin belirlenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
• Demir, T. (2011). İlköğretim öğrencilerinin yaratıcı yazma becerileri ile yazma özyeterlik algısı ve başarı amaç yönelimi türleri ilişkisinin değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demir, T. (2013). İlköğretim öğrencilerinin yaratıcı yazma becerileri ile yazma özyeterlik algısı ilişkisi üzerine bir çalışma. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 2(1), 84-114.
• Demirel, Ö. (1996). Türkçe programı ve öğretimi. Ankara: Usem Yayınları.
• Demirel, Ö., Koç, S.,Topbaş, S., Odabaşı, F., Namlu, A. G., Yangın, B. & Müftüoğlu, G. (1998). Türkçe öğretimi. S. Topbaş. (Editör). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Doğan, Y. & Özçakmak, H. (2014). Türkçe öğretmeni adaylarının dinlediğini özetleme becerilerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(28), 153-176.
• Dura, C. (2005). Düşünme, araştırma ve yazma yöntemleri. Ankara: Ekin Kitabevi.
• Duru, K. (2007). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatımlarındaki aktif kelime servetinin belirlenmesi (Uşak/Sivaslı örneği), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
• Gelbal, S. (2010). Sekizinci sınıf öğrencilerinin sosyoekonomik özelliklerinin Türkçe başarısı üzerinde etkisi. Eğitim ve Bilim, 33(150), 1-13.
• Göçer, A. (2014a). Türkçe eğitiminde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Göçer, A. (2014b). Yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Gündüz, O. & Şimşek, T. (2012). Anlatma teknikleri 2 uygulamalı yazma eğitimi el kitabı. Ankara: Grafiker Yayınları.
• Güneş, F. (2002). Ders kitaplarının incelenmesi. Ankara: Ocak Yayınları.
• Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Gürel, Z., Temizyürek F. & Şahbaz N. K. (2007). Çocuk edebiyatı. Ankara: Öncü Kitap.
• Karakaya, İ. (2011). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatımlarındaki aktif kelime serveti üzerine bir araştırma (Uşak/Eşme örneği), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
• Karakuş Tayşi, E. (2007). İlköğretim 5. ve 8. sınıf öğrencilerinin hikâye ve deneme türü metinlerindeki okuduğunu anlama becerilerinin karşılaştırılması (Kütahya ili örneği), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Karasar, N. (2013). Bilimsel araştırma yöntemi. (25. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Karataş, T. (2004). Ansiklopedik edebiyat terimleri sözlüğü. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Karatay, H. (2011). 4+1 planlı yazma ve değerlendirme modelinin öğretmen adaylarının yazılı anlatım tutumlarını ve yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(3), 1029-1047.
• Kardaş, M. N. (2013). İş birlikli öğrenme yönteminin sınıf öğretmeni adaylarının yazılı anlatım becerilerine etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Kavcar, C., Oğuzkan, A. F. & Aksoy, Ö. (2015). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Kaynaş, E. (2014). Beşinci sınıf öğrencilerinin öyküleyici metin yazma becerilerinin değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Kıbrıs, İ. (2010). Türkçe I yazılı anlatım. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Kılıç, B. (2012). İlköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin yazdıkları öyküleyici metinler üzerine bir inceleme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Kırbaş, A. (2006). İlköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Kolaç, E. (2009). İlköğretim Türkçe ders kitaplarında yer alan metinlerin tür açısından değerlendirilmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1). 594-626.
• König, G. (1992). Dil ve cins: Kadın ve erkeklerin dil kullanımı. Dilbilim Araştırmaları, 25-35.
• Kutlu, Ö., Doğan, C. D. & Karakaya, İ. (2014). Ölçme ve değerlendirme performansa dayalı durum belirleme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Lüle Mert, E. (2014). Türkçe öğretmen adaylarının yaratıcı yazma örneklerinin çözümleyici puanlama yönergesi bağlamında değerlendirilmesi. International Journal of Eurasia Social Sciences, 5(14), 1-16.
• MEB (2013). İlköğretim Türkçe 7 öğretmen kılavuz kitabı. 02.01.2017 tarihinde http://www.eba.gov.tr/ekitap?icerik-id=1319 adresinden alınmıştır.
• MEB (2016). İlköğretim Türkçe 7 ders kitabı. 23.12.2016 tarihinde http://www.eba.gov.tr/ekitap?icerik-id=2291 adresinden alınmıştır.
• Obuz, F. G. (2012). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin sözlü anlatımlarındaki aktif kelime serveti üzerine bir araştırma (Uşak/Ulubey örneği), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
• Oral, G. (2012). Yine yazı yazıyoruz. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Özdemir, E. & Binyazar, A. (2016). Yazmak sanatı. İstanbul: Fom Kitap.
• Özonat, Z. (2015). Sekizinci sınıf öğrencilerinin yazma öz yeterlik algıları. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, ÖS-II, 207-220.
• Popham, J. W. (1997). What’s wrong and what’s right with rubric. Educational Leadership, 55(2), 12.
• Sallabaş, M. E. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin kendini yazılı olarak ifade etme kazanımlarına ulaşma düzeyi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Sarıca, H. Ç. & Usluel, Y. K. (2016). Eğitsel bağlamda dijital hikâye anlatımı: Bir rubrik geliştirme çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 6(2), 65-84.
• Sever, S. (1993). Türkçe öğretiminde uygulanan tam öğrenme kuramı ilkelerinin, öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerindeki erişiye etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Sever, S. (1998). Dil ve iletişim (Etkili yazılı ve sözlü anlatım). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 31(1), 51-66.
• Sis, N. & Bahşi, N. (2016). Altıncı sınıf öğrencilerinin öykü tamamlama becerileri. International Journal of Language Academy, 4(4), 1-16.
• Şimşek, Y. (2016). Anlatım biçimleri II (Öyküleyici anlatım, betimleyici anlatım). A.İşcan & S. Baskın (Editörler). Etkinliklerle hafta hafta yazılı anlatım. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Takımcıgil Özcan, S. (2014). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin yazma motivasyonları ile hikâye yazma becerilerinin değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Taner, M. (2003). Okul öncesi eğitim alan ve almayan farklı sosyoekonomik düzeylerdeki ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin dil gelişimlerinin karşılaştırılması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bursa.
• Tekbıyık, A. (2015). İlişkisel tarama yöntemi, M. Metin. (Editör). Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (İkinci Baskı). Ankara. Pegem Akademi Yayıncılık, ss. 99-114.
• Tekşan, K. (2001). Yazılı anlatımı geliştirmede ön hazırlığın etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
• Tekşan, K. (2013). Yazma eğitimi. İstanbul: Kriter Yayınevi.
• Temizkan, M. (2014). Yaratıcı yazma süreci hikaye yazma. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Temizyürek, F. (2008). Farklı türlerdeki metinlerin ilköğretim 8. sınıflarda okuduğunu anlamaya etkisi. Eurasian Journal of Educational Research, 30, 141–152.
• Tepeli, Y. & Ertane Baydar, A. S. (2013). Yazılı anlatım becerisi kazandırma çalışmalarında anlatım türlerinin önemi. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 50, 319-326.
• Topuzkanamış, E. (2014). Yazma stratejileri öğretiminin Türkçe öğretmenliği birinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım başarısı ve yazma kaygısına etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Tulgar, B. (1997). Yaratıcı drama eğitimi alan ve almayan ergenlerin yaratıcılıklarının bazı değişkenlere göre incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Tüfekçioğlu, B. (2010). Yazma becerisinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Dil Dergisi, 149, 30-45.
• Tülü, M. (2012). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatımlarındaki aktif kelime serveti üzerine bir araştırma (Uşak/Eşme örneği), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
• Türkyılmaz, M. (2013). Ortaokul 5. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatımdaki aktif kelime hazinesinin belirlenmesi: Kırşehir/Akçakent örneği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Ungan, S. (2007). Yazma becerisinin geliştirilmesi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 461-472.
• Uyar, Ö. B. (2012). 8. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki bilgilendirici metinlerin öğrencilerin sözvarlığına katkısı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Ülper, H. (2011). Öğrenci metinlerinin tutarlılık ölçütleri bağlamında değerlendirilmesi. Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(4), 849-863.
• Yasul, A. F. (2014). İlköğretim 4. sınıf öğrencilerinin öyküleyici metin yazma becerilerinin değerlendirilmesi (Muş ili Merkez ilçesi örneği), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Yılmaz, Ö. (2012). 11. sınıf öğrencilerine ait öyküleyici metinlerin bağdaşıklık ve tutarlılık açısından incelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bülent Ecevit Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
• Yılmaz, S. K. (2008). İlköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin öyküleyici metin yazma becerileri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Yörüsün, S. (2013). Düşünce yazısı yazma becerileri ile akademik başarıları arasındaki ilişki üzerine bir inceleme (Silifke Atatürk ilköğretim okulu örneği), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Afyonkarahisar.