ÖĞRETMEN ADAYLARININ BAKIŞ AÇISIYLA TÜRKİYE'NİN COĞRAFİ KONUMUNUN İNCELENMESİ

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 91 - 110, 25.10.2019

Yavuz Değirmenci

https://doi.org/10.31463/aicusbed.584902

Cited By: 2

Öz

Bu araştırmanın amacı, sınıf ve sosyal bilgiler
öğretmeni adaylarının bakış açısıyla Türkiye’nin coğrafi konumunu incelemektir.
Araştırma, 2018-2019 eğitim öğretim yılının bahar döneminde bir devlet
üniversitesinin eğitim fakültesinde, sınıf ve sosyal bilgiler eğitimi
bölümlerinde öğrenim gören, 128’i bayan ve 52’si erkek olmak üzere toplam 180
öğretmen adayı ile yürütülmüştür. Araştırma, Türkiye’nin coğrafi konumunun
önemini, avantajları ve dezavantajlarını ortaya koymak amacıyla nitel araştırma
yöntemine uygun olarak tasarlanmıştır. Çalışma grubunun araştırma konusu ile
ilgili görüş ve düşünceleri yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmış ve
verilerin analizinde ise içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırmadan
elde edilen bulgulara göre; katılımcıların büyük bir çoğunluğu coğrafi konumu
bir ülke için önemli görürken, Türkiye’nin bulunmuş olduğu coğrafi konumun da
ülkeye hem avantajlarının hem de dezavantajlarının olduğunu dile
getirmişlerdir. Avantajları arasında üç tarafının denizlerle çevrili olması,
kıtalar arasında geçiş güzergâhında yer alması, iklim ve bitki örtüsü
çeşitliliğine sahip olması ve önemli boğazlara sahip olması gibi nedenleri
belirtirken, çıkar çatışmalarının çok yaşandığı bir konumda olmamız, sınır
komşularımızla olan mevcut durum, çeşitli tehditlere açık olmak ve Ortadoğu
ülkelerine olan yakınlığımızı dezavantaj olarak gördüklerini belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Konum, Coğrafi Konum, Türkiye’nin Coğrafi Konumu

Kaynakça

• Akdemir, İ. O. (2011). Global energy circulation, Turkey’s geographical location and petropolitics. Procedia Social and Behavioral Sciences, 19, 71-80.
• Akdemir, İ. O. ve Kuşçu, V. (2012) Küresel enerji eksenleri ve Türkiye’nin coğrafi konumu. Marmara Coğrafya Dergisi. 26, 82-107.
• Akdemir, İ.O ve Akengin, H.(2013). Coğrafya biliminin tanımı, ilkeleri, konusu, bazı temel kavramları ve öğretimi, (Edit: H. Akengin ve İ. Dölek). Genel Fiziki Coğrafya içinde (s.1-34 ), Pegem Akademi Yayınları. Ankara.
• Akengin, H. (2010). Siyasi coğrafya, insan ve mekân yönetimi. Pegem Akademi Yayınları. Ankara.
• Akengin, H. (2014). Türkiye fiziki coğrafyası. (Edit: H. Akengin ve İ. Dölek). Pegem Akademi Yayınları. Ankara.
• Akpınar, E. (2005). Bakü-Tiflis-Ceyhan (BTC) ham petrol boru hattı ve Türkiye jeopolitiğine etkileri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 25(2), 229-248.
• Akpınar, T. (2010). Türkiye’ye yönelik kaçak işgücü göçü. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 65 (3), 1-22.
• Alım, M. (2009). Coğrafya eğitimi öğrencilerinin Türk Dünyası algıları. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 1303-5134.
• Arınç, K. (2010). Siyasî ve tarihî coğrafya perspektifiyle: Türkiye’nin terör sorununun analizi ve jeopolitik-jeostratejik açıdan değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 14 (2), 1-34.
• Aydın, O. (2012).Türkiye’de alternatif bir turizm; sağlık turizmi. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 14 (23),91-96.
• Aykıl, L. (2017). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin Türkiye’nin Avrupa Birliği üyeliğine yönelik görüşlerinin incelenmesi: Bir vakıf üniversitesi örneği. Turkish Studies. 12(35), 13-31.
• Bağış, B. (2017). İktisadiyat perspektifi üzerine: sermaye üretimi, katma değer yaratma ve bölgesel kalkınma. İktisadiyat, 1(1), 13-38.
• Balcı, A. (2012). Türkiye’nin coğrafi konum özelliklerini tasvire dayalı etkinliklerle öğretmeye yönelik nitel bir araştırma. Marmara Coğrafya Dergisi. 26, 215-258.
• Berg, B. L. ve Lune H. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (Çeviri Edit. Aydın, H.), Eğitim Yayınevi. Konya.
• Creswell, J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (Çev. Edit. Bütün, M. ve Demir, S. B.). Siyasal Kitabevi. Ankara.
• Çeken, H., Karadağ, L. ve Dalgın, T. (2007). A new approach in rural development: Rural tourism a theorical study of rural tourism in Turkey. Artvin Coruh University Journal of Forestry Faculty, 8(1), 1-14.
• Dahlman, C. (2004). Turkey’s accession to the European Union: The geopolitics of enlargement. Eurasian Geography and Economics, 45 (8), 553-574.
• Danış, A.D. (2004). Yeni göç hareketleri ve Türkiye. Birikim, 184 (185), 216-224.
• Demirkaya, H. (2015). Coğrafya öğretmen adaylarının Türkiye’nin yakın gelecekteki uluslararası ilişkilerine bakışı: Bir coğrafya okuryazarlığı analizi. Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi. 2(3), 57-86.
• Doğanay, H. (1989). Türkiye’nin coğrafi konumu ve bundan kaynaklanan dış tehditler. Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi. 10 (58), 9-69.
• Doğanay, H. (2017). Coğrafya bilim alanları sözlüğü. (Edit. N. T. Altaş). 2. Baskı. Pegem Akademi Yayınları. Ankara.
• Erdal, L. ve Karakaya, E. (2012). Enerji arz güvenliğini etkileyen ekonomik, siyasi ve coğrafi faktörler. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 31(1), 107-136.
• Gökırmak, H. (2014). Türk hava yolları'nın havacılık sektöründeki konumu. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi. 2(4), 1-29.
• Gökovalı, U. (2007). Coğrafi işaretler ve ekonomik etkileri. Türkiye örneği. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 21(2), 141-160.
• Gömleksiz. M. (2007). Kırgızistan üniversite gençliği ne düşünüyor? Ne bekliyor? ICANAS 38 Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, 10-15 Eylül. Ankara.
• Gültekin, B. (2005). Türkiye’nin Uluslararası İmajında Yükselen Değerler ve Eğilimler. Selçuk İletişim Dergisi 4(1), 126-140.
• Günel, K. (2008). Coğrafyanın siyasal gücü. Çantay Kitabevi. İstanbul.
• Güner, İ. (2014). Türkiye coğrafyası ve jeopolitiği (Edit: Yazıcı, H. ve Koca N.) içinde: Türkiye’nin coğrafi konumu, sınırları ve jeopolitiği. Pegem Akademi Yayınları. Ankara.
• Ilgın, C. ve Hacıhasanoğlu, O. (2010). Göç aidiyet ilişkisinin belirlenmesi için model: Berlin Kreuzberg örneği. İTÜ Dergisi. 5(2), 59-70.
• İzbırak, R. (1986). Coğrafya terimleri sözlüğü. Milli Eğitim Basımevi. İstanbul.
• Kara, P. ve Korkut, R. (2010). Türkiye’de göç iltica ve mülteciler. Türk İdare Dergisi, 467, 153-162.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayıncılık. Ankara.Kaya, F. (2017). Coğrafi potansiyelleri temelinde Türkiye jeopolitiği ve dünya siyasetindeki yeri. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 3(2), 1-14.
• Koca, N. ve Yazıcı, H. (2014). Coğrafi faktörlerin Türkiye ekmek kültürü üzerindeki etkileri. Turkish Studies. 9(8), 35-45.
• Koday, Z., Koday, S. ve Kaymaz, Ç.K. (2017). Dünyadaki bazı önemli boğazlar ile kanalların coğrafi özellikleri ve jeopolitik önemleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 21(3), 879 – 940.
• Korkmaz, O. (2012). Türkiye’de gemi taşımacılığının bazı ekonomik göstergelere etkisi. Business and Economics Research Journal. 3(2), 97-109.
• Kuşçu, V. ve Çağlayan, A. (2003). Ortadoğu açısından Türkiye’nin jeopolitik önemi. Fırat Üniversitesi Orta Doğu Araştırmaları Dergisi. 1(2), 131-150.
• Merriam S.B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (S. Turan, Çev.) Nobel Yayıncılık. Ankara.
• Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded source book (2nd Ed.). Thousand Oaks: Sage Publications.
• Özey, R. (2004). Dünya ve Türkiye ölçeğinde siyasi coğrafya. Aktif Yayınevi. İstanbul.
• Sanır, F. (2000). Coğrafya terimleri sözlüğü. Gazi Kitabevi. Ankara.
• Sevgi, C. (1988). Jeopolitik ve jeostratejinin tarihsel gelişimi açısından Türkiye’nin stratejik konumu. Ege Coğrafya Dergisi, 4(1), 214-249.
• Taşkan, C. (2017). Almanya’da coğrafya öğretmeni adaylarının Türkiye algısı (Bayreuth üniversitesi örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim bilimleri enstitüsü. İstanbul.
• Tekin, A. ve Walterova, I. (2007). Turkey's geopolitical role: the energy angle. Middle East Policy, 14 (1), 84-94.
• Trzcinski, K. (2004). The significance of geographic location for the success of territorial secession: African example. Miscellanea Geographica (Warsaw), 11, 207-217.
• Türk, M.S., Topçu, Z. ve Yaşar, H.N. (2018). Türkiye’de öğrenim görmeye yeni başlayan yabancı uyruklu üniversite öğrencilerine yönelik softpower araştırması: Gazi üniversitesi örneği. Turkish Studies. 13(19), 1843-1866.
• Ünlü, M. ve Eldurmaz, T. (2018). The future of regional leadership and Turkey’s position compared to the middle eastern undergraduate students. International Journal of Geography and Geography Education, 38, 69-90.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin yayıncılık. Ankara.