Çalışan ve Emekli Yöneticilerin Yaşamın Anlamı Doğrultusunda Yaşam Doyumu Düzeylerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi

Year 2019, Volume: 5 Issue: 2, 93 - 115, 01.12.2019

Beril Baytan Hakan İşözen

Abstract

Bu araştırmada, çalışan ve emekli yöneticilerin yaşamın anlamı doğrultusunda yaşam doyumu düzeylerinin karşılaştırılması çalışması yapılmıştır. Çalışma esnasında, yaşamın anlamı ölçeği ve yaşam doyumu ölçeği kullanılarak demografik bilgiler yardımıyla çeşitli değişkenlere göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir.
Araştırmaya, özel sektörde halen çalışan yöneticiler ile çalışma hayatına son vermiş emekli yöneticiler katılmıştır. Ankete 212 çalışan yönetici, 178 emekli yönetici olmak üzere toplam 390 kişi katılmıştır. Katılımcıların %54.3’ü çalışmakta, %45.7’i emeklidir. Araştırmada anket yöntemi kullanılmış olup, anket online olarak mail aracılığı ile kişilere ulaştırılmıştır. Verilerin analizi SPSS 23 programı ile yapılmış olup çalışmada test tekniklerinden Pearson korelasyon testi, bağımsız gruplar T-testi, ANOVA testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarında Emekli yöneticilerin çalışan yöneticilere oranla yaşam doyumunun daha yüksek olduğu bulunmuştur.

Keywords

Yaşam doyumu, Yaşamın anlamı, Kişisel anlam, Yönetici, Emekli

References

• Adler, A. (2014). Yaşamın Anlam ve Amacı. İstanbul: Say Yayınları. Akarsu, B. (1962). Sokrates’de Erdem Düşüncesi. İstanbul Üniversitesi Arşivi Dergisi 13. Atak, H. (2011). Yetişkinliğe Geçiş Yıllarında Sigara İçme Davranışının Psikososyal Belirleyicileri ve Sigara İçmenin Yaşam Doyumu ve Öznel İyi Oluşla İlişkisi; Klinik Psikiyatri, 14:29-43. Başkaya, D. B. (2013). Hayatın Anlamı ve Ölüm: Albert Camus’den Yaşam Dersleri. EFD/JFL Vol.30, Number: 2. Büyükdüvenci, S. (1993). Aristoteles’te Mutluluk Kavramı. Felsefe Dünyası, Sayı: 9. Diener, E. (1984). Subjective Well-Being. Psychological Bulletin Vol.95 No.3, 542-575. Dikmen, A. A. (1995). İş Doyumu ve Yaşam Doyumu İlişkisi. A.Ü. Siyasal Bilimler Fakültesi Dergisi, Ankara. Sayı: 3-4 Cilt:50 S: 115-140. Doğan, S. (2015). Yaşam Doyumu. Ankara: Nobel Yayıncılık. Erdoğan, B. & Bauer, T. (2012). Whistle While You Work: A Review of The Life Satisfaction Literature. Journal Of Management Vol. 38 No. 4 1038-1083. Fleming, S. J. (2004). Erikson’s Psychosocial Developmental Stages. Frankl, V. E. (2014). İnsanın Anlam Arayışı. İstanbul: Okuyan Us. Frankl, V. E. (2016). Hayatın Anlamı ve Psikoterapi. İstanbul: Say Yayınları. Frankl, V. E. (2017). Consequences of a Meaningless Life. https:// viktorfrankl. wikispace.com Froidevaux, A. & Hirschi, A. (2015). Managing The Transition to Retirement: from meaningful work to meaning in life at retirement. Handbook of research on Sustainable Careers. Geçtan, E. (2002). Varoluş ve Psikiyatri. İstanbul: Metis. Hofman, P. (2012). Yeni Bir Başlangıç: Emeklilik. İstanbul: İletişim Yayınları. İlhan, T. & Özbay, Y. (2010). Yaşam Amaçlarının ve Psikolojik İhtiyaç Doyumunun Öznel İyi Oluş Üzerindeki Yordayıcı Rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 ( 34 ), 109-118. İpek, C. (2017). Emeklilik Hayatında Uyum Sorunu ve Emeklilik Eğitimi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt:3, Sayı:1, Sayfa: 60-72. Kuzgun, Y. (1972). Kendini Gerçekleştirme. Araştırma Ankara Ünv. Dil ve Tarih – Coğrafya Fakültesi Felsefe Dergisi. Cilt: 10, Sayfa 162-172. Lenoir, F. (2016). Mutluluk Üstüne Felsefi Bir Yolculuk. İstanbul: Bilge Kültür Sanat. MacDonald Conford, F. (2003). Sokrates’ten Önce ve Sonra. Ankara, Ayraç Yayınevi. Macdonald, M. J. & Wong, P. T. P. & Gingras, D. T. (2011). Meaning in Life Measures and Development of a Brief Version of The personal Meaning Profile. Malette, J. & Olivier, L. (2006). Retirement and Existential Meaning in the Older Adult: A Qualitative Study Using Life Review. Counselling, Psychotherapy, and Health, 2(1), 30-49. McLeod, S. A. (2007). Maslow’s Hierarchy of Needs, http://www. simplypsychology.org/maslow.html Melton, A. M. A. & Schulenberg, S. E. (2008). On The Measurment of Meaning: Logotherapy’s Empirical Contribution to Humanistic Psychology. The Humanistic Psychologist, 36:31-44. Newman, D. & Tay, L. & Diener, E. (2013). Leisur and Subjective Well- Being: A model of Psychological Mechanisms as Mediating Factors. Nimrod, G. (2007). Retirees’ Leisure: Activities, Benefits, and Their Contribution to Life Satisfaction. Leisure Studies, Vol. 26, No.1, 65-80. Percy, A. (2017). Her Güne Bir Nietzsche. İstanbul: Pena Yayınları Russell, B. (2016). Batı Felsefesi 1. Cilt. İstanbul: Alfa. Russell, B. (2016). Batı Felsefesi 2. Cilt. İstanbul: Alfa. Schopenhauer, A. (2014). Hayatın Anlamı. İstanbul: Say Yayınları. Sezer, S. (2012). Yaşamın Anlamı Konusunda Kuramsal ve Psikometrik Çalışmalar Açısından Bir Bakış. Journal of Faculty of Educational Sciences. Sığın, A. (2016). Çalışma Hayatı ve Emeklilik Bağlamında Türkiye’de Yaşlılık. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı:25/1, S: 87-101. The Cornell (2000). The Cornell Retirement and Well- Being Study. Cornell Gerontology Research Institute. Ventegodt, S., Andresen J. N., Merrick, J. (2003). Quality of Life Philosophy I. Quality of Life, Happiness, and Meaning in Life, The Scientific World Journal 3, 1164-117. Yalom, I. (2014). Varoluşcu Psikoterapi. İstanbul: Kabalcı Yayıncılık. Yetim, Ü. (1991). Kişisel Projelerin Organizasyonu ve Örüntüsü Açısından Yaşam Doyumu. Ege Üniversitesi Psikoloji Anabilim Dalı Doktora Tezi. Yıldız, F. (2015). Freud’da Ahlak Duygusunun Kaynağı ve Kant’ın Ahlak Düşüncesi. Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:19,S:137-151.